از هنگام توزیع سبد کالا نیز جامعه ایران با رفتار خود علایمی را ارسال می‌کرد که نشان می‌داد زیر پوست این جامعه تحولاتی رخ داده است، اما کسی نکوشید پیام‌های آن را بشوند. موافقان دولت سکوت کردند و مخالفان، آن را به بی‌تدبیری دولت اسناد دادند. اما واقعیت چیز دیگری است. یا جامعه ما قحطی زده بود که مردم چنان هجوم بردند، که وای برما. یا جامعه ما هنجار‌هایش و سرمایه اجتماعی‌اش فرو ریخته بود که چنان رفتار کرد، که وای بر ما. یا جامعه ما دیگر هیچ اعتمادی به آینده ندارد که حتی به سخن مقامات ارشد دولت هم که گفتند نگران نباشید توزیع سبد کالا ادامه می‌یابد و به همه کس خواهد رسید، اعتمادی نداشتند، که باز هم وای بر ما.

این "ما"، چه در درون مرزهای ایران و چه برون از آن چیزی جز یک توده پراکنده نیستیم که هریک تنها پروای آرمانها و خواسته‌های خود را داریم، بخشی از ما نمی‌خواهد به بهای درافتادن با جمهوری اسلامی "اسلام"ش را به خطر بیفکند، بخشی از ما آماده است با همین جمهوری اسلامی تا پایان جهان بسازد، ولی برای رسیدن به دموکراسی با مشروطه‌خواهان همراه و هم‌پیمان نشود، بخشی از "ما" در درون (یا بیرون) مرزهای ایران در این آشفته بازار به دارائی‌هایی رسیده‌ایم که در چارچوب یک رژیم دموکرات و قانونمند بدانها نمی‌رسیدیم و بخشی از ما ....

حسن روحانی رئیس به اصطلاح جمهوری حکومت ولایت مطلقه فقیه، بد جوری دچار مخمصه شده است. او زمانی که خود را آماده قبول این پست و مسئولیّت می‌کرد و در پی تبلیغ انتخاباتی بود، هیچ‌گاه به فکرش نمی‌رسید که به این زودی در تنگنای دو قوهٔ داخل و خارج قرار گیرد. هم اصولگرایان قشری دینی و همدستان دزد و کلاش احمدی‌نژاد و تیم سارقش از هر سو بر او بتازند؛ و نمایندگان مجلس فرمایشی بیش از سد بار وزرای او را جهت پاسخ به سوآلات بی‌ارزش و بی‌ربط خود به مجلس اسلامی فراخوانند؛ و هم دولتهای خارجی برایش آن هیمنه و ابهت خاتمی را نه قبول داشته باشند و نه چنان ارزیابی‌ای بکنند.

به همان میزان که دین از علم فاصله دارد، علم با رشد اقتصادی و توسعه صنعتی پیوند دارد. سلطه روحانیت بر نهاد آموزشی در ایران با نام انقلاب فرهنگی سبب تضعیف و در مواردی قطع پیوند ضروری و حیاتی میان علم و صنعت شد. آمار منتشر شده نشان می‌دهد که ایران پس از ۲۵ سال رکود علمی، در پی تغییر سیاست در دولت خاتمی، از سال ۲۰۰۵، منحی تولید علم مثبت شد. به‌طوریکه از سال ۲۰۱۰ به بعد در رتبه سوم در منطقه بعد از اسرائیل و ترکیه قرار گرفت. اما رشد علمی زمانی معنی‌دار است که به توسعه صنعتی و از آن راه به رشد دارایی کشور منجر شود.

رنسانسی‌ها خدا را نفی نمی‌کردند بلکه انسان را به مقام خدایی می‌رساندند. یک نسل پس از کوزانوس، «آلبرتی» و «دولامیراندولا»، دو تن از متفکران رنسانس، نظریه‌ی کوزانوس را گسترش دادند. آلبرتی می‌گفت: «انسان تیتان است»، یعنی انسان خداست. و دولامیراندولا می‌گفت خوشبختی انسان زاده‌ی تفاهم او با انسان‌های دیگر است، و به خدا ربطی ندارد. او نمی‌گفت خدا وجود ندارد، بلکه می‌گفت خدا نقشی در خوشبختی انسان ندارد.

من بی‌شناسنامه نبودم / پیشینیان من / یکشب حروف اسم مرا، / مثل یک طلسم / بر روی تخته سنگ بزرگی، / که آشیان کرکس پیری بود / با خنجری شکسته نوشتند / آنجا قلم نبود / و دفتر و کتابِ قلمداران / خاکستر اجاق سفاهت بود. /...

برخی دست‌اندرکاران گفته‌اند آموزش زبان‌های دیگر منجر به تضعیف زبان فارسی می‌شود. در این‌باره یک سؤال ساده مطرح می‌شود و آن سؤال این است که چرا باید از این بابت نگران تضعیف زبان فارسی باشند، اما هرگز نگران به حاشیه راندن زبان‌های دیگر نیستند؛ زبان‌هایی که آن‌ها هم زبان‌های اقوامی هستند، زبان مادری هستند، دارای پیشینه فرهنگی‌اند و فرهنگ‌هایی براساس آن‌ها شکل گرفته‌اند.

 چند نکته در مورد مادری و اشتغال زنان

 از قدرت، درد و رنج می جوشد: تجربیات متناقض مردان از قدرت

 روز مادر

  عطار نیشابوری و هشتصدسال نادیده انگاری دختر ترسا

 لغو «مینی ژوپ اجباری» در نه روز

 زن ایرانی در قاب تصویر خویش

 گفت‌وگو با سهیلا میرزایی به بهانه انتشار مجموعه شعر "می‌افتم از دستم"

 «ملکه ابر بهار»: شاعری با اشعاری لطیف ولی ناشناخته