جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - Friday 29 March 2024
ايران امروز
iran-emrooz.net | Tue, 20.04.2021, 17:10

اعتراض به سلطه‌گری جنسیتی و آزار جنسی


بیش از ۲۵۰ نفر از کنشگران حقوق زنان، هنرمندان، ‌روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی در بیانیه‌ای از زنانی حمایت کردند که به گفته امضاکنندگان بیانیه هدف «آزار جنسی» محسن نامجو قرار گرفته‌اند.

آذرنفیسی، آزاده پورزند، آزاده دواچی، آسیه امینی، پروین اردلان، رویا برومند، جواد منتظری، شهران طبری، فرزانه بذرپور، محبوبه عباسقلی‌زاده، منیره برادران، مهناز پراکند، میهن روستا و نعیمه دوستدار از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند. بیاینه برای امضا در لینک زیر در دسترس است.

https://bit.ly/32x6Ofq

متن بیانیه به شرح زیر است:

اعتراض به سلطه‌گری جنسیتی و آزار جنسی

حالا دیگر نام محسن نامجو در کنار نام دیگر آزاردهندگان جنسی قرار گرفته است، روایت‌هایی که در ماه‌های گذشته و با قوت گرفتن جنبش «من هم» منتشر شد،‌ با توضیح کوتاه اکانتی به نام «ماهی» درباره آزار جنسی این خواننده همراه بود.

واکنش اولیه در برابر این اتهام، انکار موضوع بود. درعین‌ حال محسن نامجو در یک ویدیو گفت که آن آدم هفت سال پیش نیست و در این سالها چیزهای زیادی در مورد حقوق زنان آموخته‌ است.

اما انتظار بسیاری از مخاطبان او که اتفاقا در طول سالها موسیقی‌اش را صدای سرکوب‌ شده خود می‌دانستند، این بود که به جای تکرار یک انکار جنسیت‌زده، توضیح منطقی و پی‌گیرانه می‌شنیدند.

انتظار آزاردیدگان از رسانه‌ها نیز این بود که با توجه به شهرت این خواننده موضوع را پی‌گیری کنند. انتظار افکار عمومی از کسانی که به او تریبون می‌دهند یا حامی مالی موسیقی‌اش بوده‌اند این بود که این همکاری را مشروط به شفافیت این اتهام و اعتراض کنند.

اما هیچ کدام از اینها رخ نداد. در عوض هفته گذشته یک اجرای هنری جدید او در یک رسانه باز نامش را بر سر زبان‌ها انداخت. این‌بار این بی‌محلی به اعتراض، و سکوت حمایتگرانه از او، آزاردیدگان را چنان زخمی کرد که دیگر سکوت را جایز ندانستند و شجاعانه زبان به اعتراض و روشنگری درباره واقعیت تلخ آزارها کردند.

در برابر این اعتراض ابتدا محسن نامجو با ظاهر مظلومانه در برابر دوربین نشست و از خود چهره‌ای نشان داد که به جای نگاه کردن در چشم دوربین-و مخاطبانش- به مانیتور یک لپ‌تاپ نگاه می‌کند و با شرمندگی و مظلومیت متنی را روخوانی می‌کند.

او در این متن که به ظاهر یک عذرخواهی بود، انکار اولیه را نادیده گرفت و پذیرفت که آزارگری کرده‌ است اما به جای پذیرش مسوولیت فردی و جبران آن، به جای روشن کردن این‌که این آزار چه بوده و مخاطبانش چه کسانی هستند، از حقوق زنان و جنبش زنان قصه بافت و آزارگری شخصی‌اش را به استبداد حکومت ایران و اینکه در زمین و هوا به حقوق مردم تجاوز می‌کند ربط داد.

اما یک روز از انتشار این ویدیو نگذشته بود که ما صدای محسن نامجوی دیگری را شنیدیم؛ ؛صدایی واقعی‌ت و صادقانه‌تر و واقعیتی وقیحانه‌.

محسن نامجو اودر فایل صوتی گفت که تعرض فقط به آن دو نفر (خشونت‌دیده و خشونتگر) ربط دارد و باید حفظ آبرو شود. استدلالی که ما را به یاد رفتار جمهوری اسلامی در برابر اعتراض به نقض حقوق بشر می‌اندازد که رسانه‌ها را به سیاهنمایی چهره ایران در دنیا متهم می‌کند.

آقای نامجو در این فایل صوتی «یک ساعت نفس کشیدنش را معادل با شش ماه از زندگی همه معترضانش دانسته‌ است.» اگر او تا پیش از انتشار این فایل، به آزارگری جنسی متهم شده‌ بود، با همین یک جمله خود را به عنوان یک «زن ستیز خودشیفته طرفدار ژن خوب» معرفی کرد. این دیگر اتهام نیست اعتراف است!

او برای توجیه خشونت جنسی، تاریخ چندین صدساله ادبیات فارسی را به کمک می‌گیرد تا سلطه‌جویی مردانه پنهان در برخی از اشعار فارسی را دلیلی برای توجه نکردن به پاسخ «نه!» از سوی آزاردیدگان بداند و نخواستن آنها را «ناز و نیاز» بنامد.

هر هنرمندی حق دارد با هر کسی که می‌خواهد و به هر دلیلی همکاری هنری کند. اما هیچ هنرمندی حق ندارد اعتراض زنان خواننده‌ای را که به محرومیت هنری و صنفی خود اعتراض کرده‌اند، تحقیر کرده و با سوء استفاده از قدرت شهرت و محبوبیت و حمایتگران مالی، رنج و محرومیت بیشتری به آنها تحمیل کند.

ما نه به این دلیل که فعال حقوق زنان، فعال حقوق بشر، زنان خواننده، هنرمند، نویسنده یا چهره‌های رسانه‌ای هستیم، بلکه به این دلیل ساده که انسانیم، به این رفتار اعتراض داریم و آن را بازتولید سلطه‌جویی می‌دانیم که سالهاست مردم سرزمینمان را به بند کشیده و همه ما را گرفتار بن‌بست تبعیض جنسیتی و استبداد مردسالارانه کرده است.

با بی‌ثمر ماندن حربه «عذرخواهی»، ما پیشنهادی جز دادرسی عادلانه برای برون‌رفت از چاله‌ای که محسن نامجو خود او را در آن گرفتار کرده‌ نداریم و با صدای بلند حمایت بی‌دریغمان را از حق دادخواهی عادلانه برای آزاردیدگان اعلام می‌کنیم، به تبعیض جنسیتی و محرومیت خوانندگان زن اعتراض داریم و در برابر تبعیض و آزار ساکت نخواهیم نشست.


اسامی امضا کنندکان طبق حروف الفبا:

آتنا ملک‌پور، آذر خونانی، آذرنفیسی، آرام روان‌شاد، آزاده پورزند، آزاده دواچی، آسیه امینی، آنا قریشیان، آیدا جودکی، آیدا سجد، آیدا قجر، آیناز م.ق.، احسان راستانی، اعظم شاهرخی، امید رضایی، امیر بساط، امینا ماهر، ایفا معصوم، بنفشه رمضانی یگانه، بهروز برهانی، بهناز برگزیده، بهنوش ابن‌علی، پاکسیما مجوزی، پانیدا علوی، پروانه ویرانی، پروین اردلان، پریا اسدی، پریا فرید، پگاه پژهان، پوريا جهانشاد، پیام یونسی‌پور، ترکمن تمدنی گمچی، تیمور یوسفی، ثمین امینی، جواد راثی، جواد منتظری، حامد فرمند، حمیده ناظمی، خدیجه مقدم، دانیل تانکس، درسا احمدنسب، دلبر توکلی وسکاس، دنیا مهریاری، دنیا مهیاری، دیوید سزمک، رابعه موحد، راحله ضمیری، راضی بهرامی، رامش صفوی، رخشنده عظیمی، رسام فاعلی، رضا حاجی حسینی، روحی افسر، رویا اکبری، رویا برومند، رویا بصیری، رویا کریمی مجد، ریحانا فیلیپ، ریحانه مختاری، زارا صادقی، زازا پارسی، زانیار حسنی، زهرا باقری‌شاد، زهرا علوی، زهره پروا، زهره معینی، زهره یوسفی، زینب ایزدیار، زینب پیغمبرزاده، سارا احمدی، سارا اسدی، سارا امت‌علی، سارا رضائی، سارا سرابی، سارا سلامت، سارا شمس، سارا معزی، ساره سکوت، سالومه رحیمی، سامان کریم، ساناز صفائی، ساناز قاضی‌زاده، ساینا مجلسی، سپیده سورن، ستاره تاکی، سحر بابائی، سحر عمل، سحر مقدس، سحر هوشمند، سرور مشکل‌گشا، سعیده مقدم، سمانه سوادی، سوده شیری‌پور، سوما رستم‌پور، سونیا شار، سهیلا علی‌میرزالو، سیما حسین‌زاده، سیما رفیعی، سیمس پسران، سیمین کرامتی، سيمين كرامتى، سینا مهدوی، شادی فلاح، شادی محمدی، شادی معروفی، شراره ک.، شری سلمان، شمین رادمند، شهران طبری، شهرزاد چنگلوایی، شهره مهرنامی، شهریار شریف، شیرین سعادتی، شیلا کریم‌بیگی، صبا داروغه، صباح صبا، صحرا معینی، طاهره زارعی، عادله زمانی، عالیه اقدام‌دوست، عبدالجلیل چرخ، علی حیدری، عماد مولائى، غزال مرادی، غزل کریم‌پور، فائزه وهابی، فاطمه سالمی، فاطمه فر، فاطمه کریمی، فتانه عبدالحسینی، فراواز فروردین، فرزاد صیفی‌کاران، فرزانه بذرپور، فرزانه بسارده، فرزانه عصری، فرشته میراب، فرناز عاملی، فرنوش تهرانی، فرنوش رضوانی، فرنوش مستعد، فروغ حضرت‌ قلی، فریبا راد، فریده صادقی، فریما طوسی، فریمان کاشانی، فلوریا تامسون، فهیمه خضرحیدری، کاوه ابد، کاوه کرمانشاهی، کوثر عباسی، کوروش شجیعی، کیا کیارشی، گلریز عباسپور، گلناز اسماعیلی، گلی عبدالله‌‌‌زاده، گیتا به‌بین، گیلدا صدیقی، لونا شاد، لیلا خاکی، لیلا علی‌شیری، لیلا موری، لیلی آذری، لیلی محسنی، لیلی نظری، مازیار کهنمویی، ماندانا جوان، مانی عظیم‌زاده، مانیا اکبری، محبوبه بهادر، محبوبه عباسقلی‌زاده، مرجان افتخاری، مرجان قدیری، مرجان نقیه، مرمر مهرپرور، مری داش، مریم آجرلو، مریم آراسته، مریم اشرفی زهره، مریم افشاری، مریم پالیزبان، مریم جهانشاهی، مریم دهکردی، مریم رحمانی، مریم رضوی روحانی، مریم سپهر، مریم شیردشت‌زاده، مریم صادقی، مریم میرزانژاد، مریم نصیری، مستان دالوبد، مسعود پورمیرزا، مسعود حسینی، منیره برادران، مونا طاهری، مهتاب سودی، مهدیه پورقناد، مهرانه آتشی، مهرانه آتشى، مهرداد درویش‌پور، مهرداد موحدی‌نیا، مهرنوش احمدی، مهری نائب، مهسا توکلی، مهسا حکیمی، مهناز پراکند، میترا چراغی، مینا مجاور، مینو رفیعی، میهن روستا، ناز عباس‌زاده، ناهید پناهی، ندا بجنوردی، ندا سعیدی، نرگس بازارجانی، نزهت عبادى، نسرین مدنی، نسیم بصیری، نسیم سلطان‌بیگی، نعیمه دوستدار، نفیسه محمدپور، نمیرا دینانی، نورا دستورنژاد حقیقی، نوید حقیقت، نیاز ضیا، نیاز ضیا، نیکو خاکپور، نیلوفر کوردونی، نیلوفر موسویان، نیما حسینی‌نیا، نیما نصرآبادی، نیما نیا، ولی محلوجی، الهام نجی، هانی زندی، هانیه بختیار، هانیه عابدی تهرانی، هدی رخ، هلیا اسپر، همایون سیریزی،



 

ايران امروز (نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايت‌ها و نشريات نيز ارسال می‌شوند معذور است.
استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024