نزدیک به سه ماه از آغاز تهاجم گسترده نیروهای انصارالله یمن برای تصرف شهر مارب می‏گذرد. این ‏تهاجم در ابتدا با خوشبینی وسیع حوثی‏ها برای کسب یک پیروزی سریع و قاطع پا گرفت. چنین به نظر ‏می‌آمد که با روی کار آمدن جو بایدن در آمریکا، کفه موازنه سیاسی به سود انصارالله و به ضرر دولت ‏عبد ربه منصور هادی و حامی سعودی آن برگشته است.‏

باید از حزب کارگزاران سازندگی و دبیرکل آن پرسید، دفاع از آزادی‌های سیاسی پیشکش، اما آیا شما از آزاد سازی اقتصادی که از اصول پایه‌ای حزب شما برای توسعه کشور است در برابر خصولتی سازی دفاع اساسی کرده‌اید؟ از کسانی که در ساختار حکومت مانع رشد بخش خصوصی واقعی در اقتصاد ایران هستند کجا و با چه صراحتی انتقاد کرده‌اید؟

تجربه تاج‌زاده از اعلام کاندیداتوری تا رد صلاحیت، در خدمت اثبات مجدد این ‏نظریه قرار خواهد گرفت که این حکومت هیچ خدائی را بنده نیست. راه تحول کم ‏و بیش دموکراتیک از درون، کاملا بسته است و همه باورمندان به دموکراسی و ‏تمامیت ارضی کشور باید زیر پرچم "انتخابات آزاد" گرد هم آیند.

"نابرابری جنسیتی در حکومت اسلامی محرک زنان برای مبارزه برابری خواهی بوده و جنبش زنان نیز به موتور حرکت جنبش دموکراسی خواهی در ایران تبدیل شده است."

یکی از راه‌های مبارزه با فریبکاری رژیم این است که با ارسال ای‌میل، نامه یا پیام‌های تلفنی به سردبیر روزنامه، روزنامه‌نگار یا برنامه خبری تلویزیون موردنظر توضیح دهند که استفاده از کلمه انتخابات در گزارشات خود یا در باره ایران با خرد، منطق و واقعّیت در تضاد است.

تلاش‌های انتخاباتی تاج‌زاده که با رد صلاحیت زودهنگام وی در سخنرانی یکشنبه ۱۲ اردیبهشت ولی مطلقه فقیه کلید خورد، بازی در زمین نظام مشروعیت‌باخته خامنه‌ای است که با ترساندن مردم از لیبایی‌شدن کشور در صورت گذار از نظام دینی، احتمالا همگان را به شرکت در انتخابات فرامی‌خواند.

تاج‌زاده اگر در صورت رد صلاحیت خود نهایتا از کاندیدایی عاریتی مانند آقای جهانگیری حمایت کند، اعتبار اجتماعی خود را فدای مجریان و کارگزاران قدرت حقیقی کرده است. آقای تاج‌زاده اگر به این راه بروید و به ظریف‌ها و جهانگیری‌ها قانع شوید هم از حکومت مانده هم از ملت رانده خواهید شد.

در تاریخ ایران علی خامنه‌ای تنها حکم‌رانی است که بدون داشتن هیچ ویژگی به این جایگاه ‏رسیده است. در اصل مهمترین خصوصیت او که رفسنجانی را به صرافت رهبرساختن از او انداخت نداشتن هرگونه ویژگی ‏بود.

شاید غیر منتظره‌ترین بخش این سخنرانی، سرشاخ شدن خامنه‌ای با تاج‌زاده بوده باشد. ‏در اشاره به جنبش سبز، تهدید آشکاری نسبت به کسانی که بخواهند به خیابان بیندیشند، ‏تعبیه شده بود و تاکید بر وجود کاندیدا‌هائی که نظام و قانون اساسی را قبول ندارند، بدون ‏ابهام دستور حذف تاج‌زاده بود.

«کسی نمی‌داند که با آمدن تاج‌زاده به فرض گذر از تمام ‏سدهای نظام و رأی گرفتن از مردم، چه معجزه‌ای قرار است رخ دهد که تا افراد شاخص‌تر و با نفوذتر از او در ساختار قدرت ‏نتوانسته‌اند خامنه‌ای را قانع کنند دست از دیکتاتوری و سرکوب بردارد. او قدرتمندتر از رفسنجانی و روحانی خواهد بود؟»

خامنه‌ای به عنوان یکی از پیروان سر سخت سیدقطب بنیادگرا، سرشار از نفرت کور نسبت به آمریکا، غرب و اسرائیل است و الویت‌های ایدئولوژیک وی در تارک برنامه‌هایش قرار دارد. سرداران سپاه و نیروی قدس کارگزاران راهبردهای منطقه‌ای خامنه‌ای‌اند.

به باور من موضع خانم فائزه‌ هاشمی واقع بینانه‌تر است: اول ‏تغییر سیاست‌ها، بعد انتخابات! از این‌رو تنها می‌توان برنامه حداقلی تاج‌زاده را شایسته ‏پشتیبانی دانست و امیدوار بود که او بازی را در همین محدوده مدیریت کند و به دام یخ‌شکنی برای ولائیون نیفتد.

پرسش اخلاقی مهمی نیز در اینحا مطرح می‌شود و آن اینکه واقعا یک وزیر یا یک سیاستمدار، علیرغم پیچیدگی‌های سیاست در ایران و علیرغم عدم هم‌پوشانی کامل سیاست و اخلاق در همه دنیا، تا چه میزان می‌تواند در وزارتخانه خود تحقیر شود، چهره زشت دروغ ببیند و دم برنیاورد؟