تقاضای انرژی باعث پديداری چالش های نوينی در حوزه اقتصاد و سياست شده است که شايد يکی از جنبه های آن، تغيير روابط ژئوپليتيکی جهان باشد. در وهله اول آمارها نشان می هد که نرخ رشد جمعيت برای کشورهای در حال توسعه از بقيه دنيا بيشتر است. تا سال ۲۰۳۰ سهم اين گروه در کل جمعيت جهان به حدود ۸۱ درصد می رسد. اگر پديده توسعه سريع اقتصادی و ادغام بازارهای جهانی انرژی را هم در نظر بگيريم، آن گاه تقاضای انرژی در کشورهای در حال توسعه به رقم بسيار وحشتناکی بالغ خواهد گرديد. برآورد شده است که تا سال ۲۰۳۰، ميزان تقاضای انرژی حدود ۷۰ درصد از سال ۲۰۰۰ بيشتر می شود (يعنی حدود ۳/۱۵ ميليارد تن معادل نفت در هر سال). از اين ميزان حدود ۶۵ درصد آن از طرف کشورهای در حال توسعه مورد تقاضا است. برآورد ديگری حاکی است که تا سال ۲۰۲۵ مصرف انرژی در جهان در حال توسعه به دو برابر سال ۲۰۰۰ می رسد.