آسیب به اقیانوس چطور سلامتی انسان را تهدید می‌کند؟

ایسنا: تحقیقات، ماهیت ارتباطات بین سلامت اقیانوس و سلامت انسان را برجسته می‌کند و بر اساس گزارش‌های جدید، توجه به سلامت اقیانوس‌ها می‌تواند راهی برای سلامت هرچه بهتر انسان باشد.

اقیانوس‌های جهان در پی اقدامات انسانی با چالش‌های بی‌سابقه‌ای روبرو شده‌اند و یک گزارش جدید نشان می‌دهد که سلامت اقیانوس به‌طور پیچیده‌ای با سلامت انسان مرتبط است. این گزارش همچنین استراتژی‌هایی برای بازگرداندن خسارات واردشده به اقیانوس ارائه می‌کند که بر مبنای آن، ترمیم آسیب‌های انسانی که به اقیانوس‌ها وارد شده، برای سلامتی انسان مفید است.

در این مقاله که در مجله بهداشت عمومی آمریکا (American Journal of Public Health) منتشر شده است، نویسندگان می‌گویند که بازیابی سلامت اقیانوس‌ها نباید تنها اولویت دانشمندان دریایی باشد، بلکه جامعه پزشکی و عموم مردم نیز باید به‌طور گسترده‌تر به دنبال این مهم باشند.

۷۱ درصد از سطح زمین را اقیانوس‌ها پوشش می‌دهند که نه‌تنها برای سلامت محیط‌زیست بلکه در سلامت انسان نقش بسیار مهم دارد. بااین‌حال، اقدامات انسانی به‌طور قابل‌توجهی به‌سلامت اقیانوس‌های جهان آسیب ‌زده است.

مواردی که در حال حاضر جامعه جهانی با آن روبرو است شامل آلودگی دریایی، اسیدی شدن اقیانوس‌ها، ماهیگیری بیش‌ از حد و افزایش سطح دریا است که به گفته محققان مقاله حاضر، آسیب رساندن به‌ سلامت اقیانوس جهان، بر سلامتی انسان تأثیر منفی می‌گذارد.

این گروه با اعلام اینکه سازمان ملل متحد (UN) دهه ۲۰۲۱-۲۰۳۰ را توجه به اقیانوس به‌منظور توسعه پایدار معرفی کرده است، استدلال می‌کنند که این زمان حیاتی برای بشریت است که در رابطه با اقیانوس‌های جهان تجدیدنظر کنند.

به گفته یکی از نویسندگان مقاله، «دهه اقیانوس سازمان ملل متحد فرصتی برای تغییر نحوه تعامل ما با اقیانوس‌های جهان است. با توجه به اینکه چقدر رابطه بین سلامت مردم و سلامت اقیانوس بسیار مهم است.»

آسیب به اقیانوس چطور سلامتی انسان را تهدید می‌کند؟

محققان تأکید می‌کنند که در سراسر جهان، شنا در دریاهای آلوده سالانه با بیش از ۲۵۰ میلیون مورد بیماری تنفسی و ورم معده و روده مرتبط است. علاوه بر این، مردم بومی قطب شمال در معرض تجمع آلاینده‌های آلی قرار گرفته‌اند و جوامع ساحلی در معرض آسیب غیرمستقیم به‌ سلامتی قرار دارند به‌گونه‌ای که ذخایر ماهی از بین می‌روند، دسترسی به غذا محدود و معیشت به‌ شدت کاهش می‌یابد.

محققان استدلال می‌کنند که رفع آسیب های وارده به اقیانوس‌ها باعث بهبود سلامت افراد می‌شود. بااین‌حال، اقیانوس‌ها نیز می‌توانند به‌ تنهایی سلامت انسان را ارتقا دهند.

دانشمندان اشاره کردند که غذاهای دریایی منبع اصلی اسیدهای چرب امگا ۳ را فراهم می‌کنند، در حالی ‌که عصاره‌های موجودات دریایی می‌توانند در درمان‌های پزشکی نقش داشته باشند. علاوه بر این، “فضاهای آبی” - مکان‌های نزدیک آب - با بهبود سلامت جسمی و روانی افراد ارتباط دارد.

همکاری فرا رشته‌ای نیاز است

محققان استدلال می‌کنند که به دلیل رابطه بین سلامت اقیانوس‌ها و سلامت انسان، نگرانی برای سلامت اقیانوس باید فراتر از دانشمندان دریایی باشد. همچنین جلوگیری از صید بی رویه ماهیان اقیانوس ها باید در دستور کار دولت ها قرار گیرد.

سه حوزه شناسایی شده که ذینفعان مختلف می‌توانند با آن‌ها همکاری کنند و شامل موارد زیر است:

- غذاهای دریایی پایدار برای افراد
- تنوع زیستی، بیوتکنولوژی و پزشکی
- فضاهای آبی، جهانگردی و رفاه

کووید، حرکت کاهش آلودگی زباله‌های پلاستیکی را معکوس می‌کند

نویسندگان بر لزوم رسیدگی به بی‌عدالتی‌های اجتماعی مرتبط با سلامت اقیانوس‌ها تأکید می‌کنند و به گفته نویسنده این گزارش، همه‌گیری کووید نیز وضعیت خطرناک دریاهای ما روشن کرده است، چراکه حجم بالای آلودگی‌های ناشی از این بیماری در اقیانوس‌ها گریبان بشر را می‌گیرد.

نتایج یک پژوهش که در “sciencedirect” منتشر شده نشان می دهد که محصولات پلاستیکی نقش مهمی در محافظت از مردم در بیماری همه گیر کووید داشته اند، اما از سویی دیگر، استفاده گسترده از تجهیزات محافظ شخصی، اختلال گسترده‌ای در زنجیره تأمین و سیستم دفع زباله ایجاد کرده است.

در طی همه گیری کووید، میلیون‌ها پلاستیک دور ریخته شده یک بار مصرف (ماسک، دستکش، پیش بند و بطری‌های ضدعفونی کننده) به محیط زیست اضافه شده و می‌تواند باعث افزایش پلاستیک‌هایی شود که بستر دریا را پر می کند. در این مقاله ردپای مواد زائد پلاستیکی تولید شده در همه گیری کووید بررسی و تأثیرات بالقوه مرتبط با آلودگی پلاستیک تجزیه و تحلیل شده است.

بر اساس این پژوهش، میزان زباله‌های پلاستیکی تولید شده در سراسر جهان از زمان شیوع، ۱.۶ میلیون تن در روز تخمین زده شده است و محققان تخمین می‌زنند که تقریباً ۳.۴ میلیارد ماسک صورت/محافظ صورت یک بار مصرف، روزانه به دلیل همه گیری کووید در سطح جهانی دور ریخته می‌شود. تجزیه و تحلیل داده‌های جامع نشان می دهد که کووید حرکت جهانی برای کاهش آلودگی زباله های پلاستیکی را معکوس خواهد کرد.

تخمین‌های منطقه ای نشان می‌دهد که آسیا با بالاترین جمعیت، بیشترین مقدار (۱.۸ بیلیون) ماسک صورت دور ریخته شده را در روز تولید می کند و به دنبال آن اروپا، آفریقا، آمریکای لاتین و کارائیب، آمریکای شمالی و اقیانوسیه با ۴۴۵، ۴۱۱، ۳۸۰، ۲۴۴ و ۲۲ میلیون ماسک در روز در جایگاه های بعدی هستند. چین (۱.۴ میلیارد نفر جمعیت)، هند (۱.۳ میلیارد نفر جمعیت)، ایالات متحده آمریکا (۳۳۱ میلیون نفر)، برزیل (۲۱۲ میلیون نفر)، نیجریه (۲۰۶ میلیون نفر) و انگلیس (۶۷ میلیون نفر جمعیت) دارند و بر اساس تخمین ها اگر روزانه تمام شهروندان ماسک صورت یا محافظ صورت خود را دور اندازند، باعث تولید حداقل ۷۰۲، ۳۸۶، ۲۱۹، ۱۴۰، ۷۵ و ۴۵ میلیون ماسک آلوده در روز می‌شود. با توجه به این برآوردها، خطر رو به رشد پلاستیک یک بار مصرف وجود دارد که مستقیماً به بیماری همه گیر کووید نسبت داده می شوند. این توانایی تشدید مشکلات آلودگی پلاستیکی موجود را دوچندان می‌کند و می تواند تهدیدی قریب الوقوع برای موجودیت جمعی ما و بقای موجودات دریایی باشد.

آلاینده های پلاستیکی در اقیانوس ها نه تنها خطر بالقوه ای به دلیل غیر قابل تجزیه بودن مواد بیولوژیکی ساخته شده از پلاستیک دارند و موجب تشدید خطر برای انسان است، ارگانیسم‌های دریایی مانند ماهی ها، لاک پشت ها، پرندگان دریایی ساحلی، نهنگ ها و سایر پستانداران دریایی نیز ممکن است در معرض در هم تنیدگی و بلع تصادفی یا غیرمستقیم دستکش های لاتکس و ماسک های استفاده شده توسط انسان باشند که می‌تواند منجر به جراحات شدید و مرگ این موجودات شود.

از نظر محققان، دهه اقیانوس سازمان ملل متحد فرصتی برای القای رفتارهای زیست‌محیطی در افراد و جوامع و تنظیم مجدد حاکمیت اقیانوس‌ها پیرامون نگرانی‌های این حوزه است. ارائه راه‌ حل‌های عملی و حتی محلی می‌تواند اقدامات پایدار را تقویت کند، به‌ویژه هنگامی‌ که با سیاست‌های سطح بالاتر ملی و بین‌المللی و چارچوب‌های نظارتی پشتیبانی شود.

درحالی‌که این گروه تاکید می‌کند که برای بازگرداندن سلامت اقیانوس‌ها و درنتیجه سلامتی انسان، یک تغییر کلی و کلی لازم است، آن‌ها همچنین اقداماتی را پیشنهاد می‌کنند. رویکردهای شناسایی‌شده شامل جایگزینی پلاستیک‌ها با محصولات طبیعی دریایی، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر دریایی به‌جای سوخت‌های فسیلی، اطمینان از ذخیره مجدد شیلات و بازیابی تنوع زیستی با ارتقا مناطق حفاظت‌ شده دریایی است.

منابع: medicalnewstoday، sciencedirect