گل آقا از ترس مرگ خودكشى كرد...

چهارشنبه ۴ دي ۱۳۸۷









تـو در بـنـگـاه مـردم مـىـفـرىـبـى مـنـم بـالاى مـنـبـر اىـن بـه اون در!

درباره گل آقا و هفته نامه و تعطيلى‌اش و چاپ دوباره‌اش و اين اتفاقات اخير خدا ميداند كه مدت زيادى است اينقدر جيغ و هوار و نعره داشتم كه دائم پى فرصتى براى اينكار بودم...
من اين مطلب را با نهايت احترام و كمال ارادتى كه به گلنسا دارم مى خواهم بى رحمانه بنويسم...
من هنوز نميتوانم بدانم چطور چنين محالى ممكن است كه گل آقائى كه ديروز به خيلى از نامهاى امروز شجاعت و شهامت نوشتن داد چطور امروز خودش قربانى نبود ذره اى جرات و جسارت كلام ميشود؟
گلنسا جان! امروز اگر تو جسارت نكنى و حرف نزنى دهها سايت هستند كه بجاى تو ميكنند اينكار را و اگر تو باشى خدائى بگو حرف صاف و صريح را ول ميكنى كه برى يك حرف كلاسيك و لاى هزار پيچ را بخوانى؟ حرفهائى همه حساب شده كه از كوچكترين تلنگر و اشاره اى هم در امان باشد. حرفهائى كه هيچكدامشان حرف دل نيست؟ حرف امروز گل آقا چه چيزى غير از اين بود؟ گلنسا شهامت داشتن براى حتى توقيف شدن مگر چقدر خرج داشت؟ بخدا قسم كه امروز كسوت توقيف شدن صدها برابر ارزشمندتر از بستن است و تو خيلى بهتر از تمام عالم و آدم ميدانى اينرا...
از جشنواره فيلم كمدى ميگوئى كه دوتايش را برگزار كردى. من نميفهمم گل آقا چطور ميتواند اينقدر از سطح مردم دور بشود و برود نوك هرم را بچسبد بعد به اين كار بگويد قدم فرهنگى براى من و حسن و حسين؟ بابا اگر تقى و نقى طناز در يك جمع با شركت كنندگانى كه خودشان هم اينكاره اند بشينند و قصه بگويند و سينى شاغلام نشان به هم بدهند به خدا هيچ اتفاقى نيفتاده هيچ قدمى برداشته نشده اصلاً قدم به كجا؟ چه چيزى مطرح شد؟ چه تازه كارى به راه تشويق شد؟ چه استعدادى كشف شد؟ جز اينكه فقط همه بزك كرده و فانتزى بيايند و بشينند و براى هم كف بزنند و به هم بخندند و خلاص. بخدا خود گل آقا حتى در كمترين قدمهايش هزارها هزار از ما ناواردان را ميگرفت ميكشيد جلو آخه اينقدر فرق؟ اينهمه تفاوت؟ گل آقا اين اواخر اصلاً به كجا ميرفت؟ گل آقا جز تكرار مكررات چه حرف تازه اى ميزد؟
خسته شده اى؟ از چه؟ حتى جسارت نميكنى در آخرين كلام حرف خودت را بزنى. به كى و كجا برميخورد آخه؟ بابا آنروزى كه كسى وجود نميكرد به هيچ آقائى حرف بزند گل آقا هوار هوار بارشان ميكرد امروز كه آقاها خودشان دارند به بار شدن عادت ميكنند گل آقا برود سينى شاغلام نشان بدهد و يك سايت ژيگول بزند و ديگه در اوج جسارت دوتا كاريكاتور فانتزى از على دائى بكشد و همين؟ بابا بيشتر از اينكه تو نسبت به گل آقا حق داشته باشى ما داريم. امروز هر كسى كه گل آقا را بشناسد مطمئن باش اسمش را از ما شنيده نه از خود گل آقا. هر روز - و اصلاً انگار كه عمداً هم اينكار انجام ميشد - دايره آشنايان با گل آقا تنگ و تنگتر شد آخه چرا؟ گل آقا در اين مدت براى تازه كارها و تازه قلمها چه كرد؟ بهشان چى ياد داد؟ انزوا؟ پرهيز؟ ترس؟ رعايت؟ آيا گل آقا واقعاً اينقدر به بن بست رسيد كه ادبيات "جسارت" را خودش هم فراموش كرد چه به اينكه الگوئى باشد؟ من اگر امروز بيراه بروم با چه عيار و معيارى بايد خودم را بسنجم؟ آنچه كه امروز هست فقط مجازى است گل آقا كه مجازى نبود...
نميدانم گلنسا جان نميدانم...
فقط به نمايندگى از هم نسلانم و هنرآموزان گل آقا از تو تشكر ميكنم كه خوب ميدانى يعنى چه....
همين...