سیسمونی‌گیت و چند یادآوری
احمد پورمندی
اول: فاز جدید جنگ قدرت
پیشتر، محمود رضوی، مشاور قالیباف افشای خبر سفر دختر، داماد و همسر قالیباف به ترکیه در ایام ماه رمضان به قصد تفریح و خرید را “پروژه‌ای امنیتی” و اقدام یک “نهاد امنیتی” با هدف حذف رقبای سیاسی- بخوان قالیباف - خوانده بود. دیگرانی از باند هواداران قالیباف هم همین نظر را ابراز کرده‌اند. سخنان امروز قالیباف که انگشت اشاره را به سمت دولت رئیسی گرفت، بر حدس و گمان‌ها نقطه پایان گذاشت و روشن ساخت که پای او این‌بار در تار عنکبوتی امنیتی‌های نزدیک به رئیسی گیر کرده است.
قالیباف در تلاش برای رهائی از این دام و نیز به منظور آنکه دست خود را پر نشان دهد، به جای پرداختن به رسوائی سیسمونی‌گیت، ابتدا هشدار داد که وضع گرانی‌ها در کشورغیر قابل دفاع است و مردم در شرایط سختی به سر می‌برند و بلافاصله اضافه کرد که دولت و مجلس – بخوان رئیسی و قالیباف- در یک قایق نشسته‌اند. سخنان قالباف نیاز به تفسیر ندارد: “آقای رئیسی! باند‌های رقیب! جامعه در آستانه انفجار است، با افشای فساد و تبهکاری یکدیگر، بر آتش خشم مردم ندمیم و فراموش نکنیم که در یک قایق نشسته‌ایم و این آتش دامن همه ما را خواهد گرفت!”
تاکید قالیباف بر هم سرنوشتی سرنشینان قایق قدرت، یادآور روز‌های غروب ستاره اقبال خاندان لاریجانی است. وقتی محمد یزدی، عضو قدرتمند نظام، دست به افشای گوشه‌ای از فساد صادق لاریجانی زد، رئیس معزول قوه قضائیه با تاکید بر اینکه سینه‌اش صندوقچه اسرار آقایان و آقازاده‌هاست، سپر دفاعی خود را نشان داد تا حریف از خطوط قرمز عبور نکند. قالیباف آن تاکتیک را با اشاره به قایق به کار برده است.
آنچه این فاز جنگ قدرت را برجسته می‌کند، دو ویژگی مهم آن است. نخست آنکه جنگ قدرت در عالی‌ترین سطوح نظام و در میان وفادارترین کادر‌های خامنه‌ای اوج گرفته است و دوم آنکه خط جبهه از میان دستگاه‌های نظامی و امنیتی می‌گذرد و جنگ می‌تواند هر لحظه خونین شود. این درگیری‌ها قطعا به بحران جانشینی خامنه‌ای به شدت گره خورده‌اند و می‌توانند مؤید این فرضیه باشند که مساله جانشینی هنوز حل نشده است. تک و پاتک‌هائی که هر روزه تکرار و تشدید می‌شوند، بیانگر آنند که بحران همه‌جانبه‌ای که جامعه را فراگرفته، ساختار حکومت را کاملا فشل کرده است. قاطر‌ها در سربالائی صعب‌العبور، یکدیگر را گاز می‌گیرند و حکومت به مرحله ناتوانی در حکمرانی بسیار نزدیک شده است.
دوم: دشمن کنار گوش آقایان!
شاید کوچک به نظر برسد، اما چون نیک بنگریم چندان کوچک و کم‌اهمیت نیست. ۴۳ سال تلاش شبانه‌روزی حضرات برای آنکه زندگی عرفی را غربزدگی و “دشمن” جلوه بدهند و مردم را از لولوئی به نام “تهاجم فرهنگی” بترساندند، نتیجه عکس داد. در خانه سرداران هم پدرسالاری سنتی را به چیزی نمی‌شمارند و فرزندان می‌خواهند مثل بقیه مردمی که به طبقه متوسط مدرن تعلق دارند، بی‌اعتنا به ممنوعیت سفر تفریحی در ماه رمضان، به خرید در خارج بروند. روزه بخورند و به ریش ابوی بخندند. مبارزه برای حق گزینش سبک زندگی در تمام دوران حیات ج.ا. به شدت تداوم داشته است و امروز میتوان با قطعیت گفت که سنتگرایان از بسیاری از سنگر‌ها به عقب رانده شده‌اند و تلاش امثال علم‌الهدی برای تحمیل “سبک زندگی طراز مکتب” را باید تلاشی مذبوحانه دانست.
سوم: باردیگر قدرت فضای مجازی!
در ماجرای سیسمونی‌گیت فضای مجازی بار دیگر نشان داد که چابک، ایجادگر، سریع و خلاق است و هیچ تاریکخانه‌ای از دست شبکه‌های اجتماعی در امان نیست. مردمی که از دروغگویی و تظاهر روحانیون و سرداران شکم‌باره، فاسد و کم سواد حاکم به ستوه آمده‌اند، از فرصتی که یک اقدام کوچک ایجاد کرد، برای اثبات شارلاتانیسم امثال قالیباف و رئیسی به خوبی استفاده کردند تا به کودن‌ترین هواداران حکومت هم نشان بدهند که مشتی دروغگوی فاسد بر جان، مال و ناموس آنها حاکمند و اسلام را به وسیله‌ای برای بدترین نوع حکمرانی بدل کرده‌اند.
چهارم: به سیم آخر زده‌اند!
سعید الصحاف وزیر اطلاع‌رسانی صدام حسین بود که در آخرین روز‌های حکومت صدام دروغ‌های شاخدار می‌گفت. از جمله وقتی ارتش آمریکا، فرودگاه بغداد را به کنترل خود درآورد، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت نیروهای ایالات متحده که فرودگاه را تحت اشغال درآورده بودند، اکنون تسلیم افراد عراقی شده‌اند و در حال حاضر فرودگاه تحت کنترل نیروهای عراق است اما به گفته او تا پاکسازی کامل فرودگاه قادر به نشان دادن محوطه آن به مخبرین جراید نیست.
جدای از قمپز درکردن‌های روزانه رئیسی که سوژه کار طنز پردازان و کارتونیست‌ها شده است، در همین ماجرای سیسمونی، حضرات فرمایشات الصحافی زیادی صادر کرده‌اند که حکایت از استیصال و به سیم آخر زدن دارد. از جمله آنها به عنوان مشتی نمونه خروار:
پرویز سروری، نایب رییس شورای شهر تهران گفت که «دشمن برنامه‌ریزی کرده تا همافزایی بین دستگاهها و قوا را با تمام قدرت به هم بزند».
در روزنامه کیهان افشای این خبر و واکنش‌ها به آن به «ضدانقلاب خارج نشین»، اصلاح‌طلبان و «جریانات انحرافی (حامیان محمود احمدی‌نژاد) نسبت داده شده که تمایلی به موفقیت دولت ابراهیم رئیسی و قوای دیگر ندارند.
تعدادی از نمایندگان مجلس نیز افشای این خبر را یک «پروژه سیاسی و امنیتی» با هدف ضربه زدن به جایگاه سیاسی قالیباف دانسته‌اند.
محسن علیزاده، نماینده سپیدان، نیز این اقدام را یک «پروژه سیاسی و امنیتی» خواند و افزود: «پرونده‌سازی و جاسوس‌بازی، انحراف در سیاست‌ورزی امروز کشور است که امیدواریم دستگاه‌های امنیتی جلوی آن را بگیرند.»
این واکنش‌های عصبی و دور از منطق، بیانگر آن است که آقایان کنترل اعصاب خود را از دست داده‌اند و به سیم آخر زده‌اند.
این شواهد، در شرایطی که جنبش‌های مطالباتی بار دیگر اوج نیرومندی گرفته‌اند و حکومت به سیاست خارجی ویرانگر خود همچنان ادامه می‌دهد، نشان می‌دهند که اولا- شرایط برای تشدید مبارزات اجتماعی بیش از هر زمانی مساعدتر شده‌اند و ثانیا- تداوم اینگونه جنبش‌ها و برملا کردن رسوائی‌های سران حکومت، به تشدید درگیری‌ها در حکومت و از کار افتادن ماشین سرکوب منجر خواهد شد.
