خطر برای سلامتی نرگس محمدی در زندان قرچک

نرگس محمدی: بدون داروهای قلب در زندان، قرچک تدارک مرگ برای من است و اژه‌ای و رییسی مسوولیت مستقیم سلامت من را برعهده دارند.

در اتاق مشغول جمع کردن وسایلم بودم که با سر و صدای ماموران اطلاعات در داخل پذیرایی مواجه شدم. نیروهای امنیتی و بازجویان من از جمله محمودی و بازجوی اخیر بند ۲۰۹ که من را مزدور عربستان خواند، داخل ساختمان بودند. ماشین‌ها تاکسی سبز رنگ داخل حیاط و جلوی آسانسور پارک شده بودند. ریموت در دستشان بود، به ماموران گفتم صبح بیمارستان سجاد بودم و نسخه‌ام در دستم است، قصد داشتم در مسیر زندان داروهایم را تهیه کنم. اطمینان دادند می‌دانیم وضعیت قلب شما را و خودمان تهیه می‌کنیم و در اختیارتان قرار می‌دهیم.

با این وجود از سه شنبه تا به امروز شنبه، داروی پلاویکس که با تاکید پزشک معالجم به علت وجود استنت در رگ اصلی قلب باید سر زمان مصرف شود، بدستم نرسیده است و وسایل و نسخه‌ام در انباری زندان است. علی رغم اعتراض هر روز به مقامات زندان اقدامی نشده است.

نخوردن قرص پلاویکس برای رگی که استنت کار شده جز داروهای حیاتی است و در معاینه اخیر، پزشکم اعلام نمود آریتمی قلب داری و ماهیچه‌های قلب به شدت ضعیف شده است. لذا ندادن داروی پلاویکس با قلب مریض و استنت کار شده در جهنمی مثل قرچک، معنای خاص خود را دارد. این همان تدارک مرگ یک زندانی است. فیلم «جنایت عمدی» ساخته محمد #رسول‌اف در مورد روایت همسر و برادر آبتین بکتاش را دیده‌اید؟ اکنون من روایت خود را می‌گویم.

بدون داروهای قلب در زندان، قرچک تدارک مرگ برای من است و اژه‌ای و رییسی مسوولیت مستقیم سلامت من را برعهده دارند.

اینستاگرام نرگس محمدی

***

گزارش هرانا درباره محرومیت نرگس محمدی و عالیه مطلب‌زاده از دسترسی به دارو

نرگس محمدی فعال حقوق بشر و عالیه مطلب زاده، فعال حقوق زنان محبوس در زندان قرچک ورامین از روز سه‌شنبه ۲۳ فروردین‌ماه تاکنون از دسترسی به داروهایشان محروم مانده‌اند.

خانم محمدی علیرغم تاکید پزشک مبنی بر استفاده مرتب از داروی پلاویکس به علت وجود استنت در رگ اصلی قلبش، از روز سه‌شنبه ۲۳ فروردین‌ماه، از دسترسی به این دارو محروم مانده است. همچنین عالیه مطلب زاده، فعال حقوق زنان نیز طی یک تماس تلفنی با خانواده‌اش از عدم دسترسی خود به دارو و سایل شخصی‌اش خبر داده است.

صفحه رسمی نرگس محمدی در اینستاگرام ضمن انتشار این خبر طی نامه‌ای از این فعال مدنی منتشر کرده است: “قصد داشتم در مسیر بازگشت به زندان داروهایم را تهیه کنم. نیروهای امنیتی به من اطمینان دادند وضعیت قلب شما را می‌دانیم، خودمان تهیه می‌کنیم و در اختیارتان قرار می‌دهیم. با این وجود از سه‌شنبه تا به امروز شنبه، داروی پلاویکس که با تاکید پزشک معالجم بعلت وجود استنت در رگ اصلی قلب باید سر زمان مصرف شود، بدستم نرسیده است و وسایل و نسخه‌ام در انباری زندان است. علی رغم اعتراض هر روز به مقامات زندان اقدامی نشده است… بدون داروهای قلب در زندان قرچک تدارک مرگ برای من است و اژه‌ای و رییسی مسوولیت مستقیم سلامت من را برعهده دارند.”

همچنین غزل عبداللهی دختر عالیه مطلب زاده با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود، از عدم دسترسی مادرش به دارو و وسایل شخصی خود خبر داده است.

روز سه شنبه ۲۳ فروردین ۱۴۰۱، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و عالیه مطلب زاده فعال حقوق زنان بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شدند.

نرگس محمدی روز سه‌شنبه ۳ اسفندماه ۱۴۰۰، از زندان قرچک ورامین به مرخصی درمانی اعزام شد. خانم محمدی پیشتر در پی “مشکلات تنفسی” از زندان به بیمارستان اعزام و برای رفع گرفتگی یکی از عروق قلب تحت عمل جراحی قرار گرفته و مجددا به زندان بازگردانده شده بود.

عالیه مطلب زاده، عکاس و فعال حقوق زنان نیز عصر روز چهارشنبه ۴ اسفندماه ۱۴۰۰ از زندان قرچک ورامین به مرخصی درمانی اعزام شده بود.

نرگس محمدی در تاریخ ۲۵ آبان‌ماه ۱۴۰۰، در جریان برگزاری مراسم یادبود دومین سالگرد جانباختن ابراهیم کتابدار، از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸ توسط نیروهای امنیتی در کرج بازداشت شد. وی در تاریخ ۱ آذرماه جهت تفهیم اتهام به دادسرای اوین اعزام شده و مجدد به سلول انفرادی بازگردانده شده بود. وی نهایتا از این بازداشتگاه امنیتی به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
خانم محمدی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۸ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید و سایر محرومیت‌های اجتماعی محکوم شده بود. این حکم به دنبال عدم ارائه درخواست تجدیدنظر توسط او از سوی دادگاه انقلاب تهران قطعی و در زندان به او ابلاغ شد.

هرانا اسفندماه ۹۹ در گزارشی از احضار این فعال حقوق بشر به دادسرای اوین خبر داده بود، خانم محمدی با انتشار نامه‌ای سرگشاده در این خصوص گفته بود که “به هیچ عنوان در هیچ مرحله‌ای از این رسیدگی شرکت نکرده و از رای صادره از سوی محاکم قوه قضائیه در این پرونده تبعیت نکرده و قطعاً سرپیچی خواهم نمود”. نرگس محمدی خردادماه امسال بابت این پرونده توسط شعبه ۱۱۷۷ دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس تهران به اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق انتشار بیانیه (بیانیه مبارزه با اعدام)، تحصن در دفتر زندان، تمرد از ریاست و مقامات زندان (برای پایان دادن به تحصن اعتراضی)، تخریب شیشه‌ها، افترا و ایراد ضرب و جرح” به ۳۰ ماه حبس تعزیری، ۸۰ ضربه شلاق و پرداخت دو فقره جزای نقدی محکوم شد. وی مهرماه ۱۴۰۰ طی ابلاغیه‌ای جهت اجرای حکم به واحد اجرای احکام دادسرای اوین احضار شد.

عالیه مطلب زاده در تاریخ ۶ آذرماه سال ۹۵ در پی احضار تلفنی به وزارت اطلاعات بازداشت و در تاریخ ۲۹ آذرماه همان سال با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین آزاد شد.
وی در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران محاکمه و از بابت اتهامات اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم نهایتا توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی سید احمد زرگر عینا تایید شد. در دادنامه صادره، مصداق اتهامات مطروحه علیه خانم مطلب زاده، «راه اندازی و شرکت در کارگاه های توانمندسازی زنان در خارج از کشور (گرجستان)» عنوان شده است.

با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی قابل اجرا است.

وی نهایتا در تاریخ ۲۰ مهر ۹۹، پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد و دیماه سال گذشته به زندان قرچک ورامین تبعید شد.