نیروهای نخبه ارتش روسیه چگونه کشته شدند؟

مارک اربان
سردبیر امور دیپلماتیک و دفاعی، بی‌بی‌سی نیوزنایت

در هر جنگی، واحدهای نظامی هستند که برجسته می‌شوند و واحدهای دیگری که به عنوان سمبل شکست شناخته می‌شوند. هنگ ۳۳۱ چتربازان روسیه امید زیادی داشت که جزو گروه اول باشد، اما اکنون نشانه فروپاشی هدف روسیه برای یک جنگ برق‌آسا است.

سرهنگ سرگئی سوخاروف، فرمانده این هنگ، ۱۳ مارس در اوکراین کشته و به دنبال آن مدال قهرمانی فدراسیون روسیه به او اعطا شد. ژنرال یوری سادونکو، معاون وزیر دفاع روسیه در مراسم خاکسپاری‌اش، گفت که سرهنگ سوخاروف “برای آینده زندگی می‌کرد،‌ برای آینده مردم ما، آینده‌ای بدون نازیسم.”

در خود روسیه تلفات نیروهای این کشور در اوکراین چندان گزارش نمی‌شود اما بی‌بی‌سی با استفاده از اطلاعات موجود و با کنار هم گذاشتن آنها دریافته که دست‌کم ۳۹ نفر از اعضای هنگ ویژه ۳۳۱ کشته شده‌اند.

این گروه جزو ستون نظامی‌ای بوده‌اند که از سمت بلاروس در اوکراین پیشروی کرد‌ه‌اند و تحت فرماندهی نیروهای هوابرد روسیه هستند که به اختصار «وی‌دی‌وی» خوانده می‌شوند. این گروه به عنوان اجراکننده هدف اصلی روسیه، یعنی پیشروی به سوی کی‌یف،‌ پایتخت اوکراین، شناخته می‌شد.

این پیشروی به سرعت به یک بن‌بست ویرانگر در مناطق حومه کی‌یف کشیده شد؛ مناطقی که تداعی‌کننده شرارت‌های جنگ است: بوچا، ایرپین و هوستومل.

تعدادی از کشته‌شدگان هنگ چتربازان ۳۳۱

ویدئوهایی از این مناطق در اینترنت هست که خودروهای جنگی متعلق به یگان نیروهای هوابرد روسیه را با علامت “وی” نوشته شده در کنار آن‌ها، نشان می‌دهد.

یک ویدئو پیدا کردیم که چندین خودروی نظامی سبک آسیب دیده متعلق به وی‌دی‌وی را نشان می‌دهد که بعد از حمله نیروهای یگان ویژه اوکراین به حال خود رها شده‌اند. یک ویدئوی دیگر هم هست که نشان می‌دهد ظاهرا تعدادی از خودروهای نظامی نیروهای هوابرد روسیه به جا مانده‌اند.

مردان هنگ ۳۳۱ خودشان را نیروهای برتر ارتش روسیه می‌دانستند. ماه مه پارسال در یک ویدئو یک فرمانده هوایی به چتربازان هنگ ۳۳۱ می‌گوید که آنها “بهترین بهترین‌ها هستند”. این واحد در جنگ بالکان، چچن و دخالت روسیه در منطقه دونباس اوکراین در سال ۲۰۱۴ در خدمت ارتش بود. این هنگ به طور مرتب در رژه میدان سرخ مسکو شرکت می‌کرده است.

همچنین هنگ ۳۳۱ ویترینی از سیاست روسیه برای جایگزینی سربازان نظام وظیفه با سربازان حرفه‌ای دارای قرارداد با ارتش است که در روسی ‘کونتراکنیکی’ خوانده می‌شوند. قابل فهم است که چرا فرماندهان روسی در حملات باید به آنها وظایف ویژه و مهم بدهند.

یک ویدئو پیدا کردیم که چندین خودروی نظامی سبک آسیب دیده متعلق به وی‌دی‌وی را نشان می‌دهد که بعد از حمله نیروهای یگان ویژه اوکراین به حال خود رها شده‌اند. یک ویدئوی دیگر هم هست که نشان می‌دهد ظاهرا تعدادی از خودروهای نظامی نیروهای هوابرد روسیه به جا مانده‌اند.

مردان هنگ ۳۳۱ خودشان را نیروهای برتر ارتش روسیه می‌دانستند. ماه مه پارسال در یک ویدئو یک فرمانده هوایی به چتربازان هنگ ۳۳۱ می‌گوید که آنها “بهترین بهترین‌ها هستند”. این واحد در جنگ بالکان، چچن و دخالت روسیه در منطقه دونباس اوکراین در سال ۲۰۱۴ در خدمت ارتش بود. این هنگ به طور مرتب در رژه میدان سرخ مسکو شرکت می‌کرده است.

همچنین هنگ ۳۳۱ ویترینی از سیاست روسیه برای جایگزینی سربازان نظام وظیفه با سربازان حرفه‌ای دارای قرارداد با ارتش است که در روسی ‘کونتراکنیکی’ خوانده می‌شوند. قابل فهم است که چرا فرماندهان روسی در حملات باید به آنها وظایف ویژه و مهم بدهند.

از اوایل ماه مارس، گزارش‌هایی از تلفات هنگ ۳۳۱ پخش می‌شد. مدتی طول کشید تا اجساد کشته‌شدگان به کوستروما بازگردانده شود. کوستروما محل استقرار این هنگ در ۳۰۰ کیلومتری شمال شرقی مسکو است.

با شروع مراسم تشییع سربازان، انتشار مطالب سوزناک در شبکه‌های اجتماعی آغاز شد. در شبکه اجتماعی روسی به نام ‘وی کونتاکته’ که شبیه فیسبوک است، در صفحه‌های یادبود سربازان، تصاویر شمع منتشر و بر “خاطره جاودان” آنها تاکید شده است.

زنی که خود را همسر افسر سرگئی لوباخوف معرفی می‌کند، نوشته است: “سیروژا، قابل اعتمادترین، دوست‌داشتنی ترین و دلسوزترین همسر. اکنون در بهشت هستی و آنجا از ما محافظت خواهی کرد! تو همیشه در قلب ما زندگی خواهی کرد و همیشه برایم یک قهرمان واقعی خواهی ماند!”

گرچه بسیاری از یادداشت‌ها ظاهرا توضیحات کاخ کرملین را قبول دارند که می‌گوید جنگ علیه اوکراین برای مقابله با فاشیست‌ها است، اما بعضی هم از نبود اطلاعات قابل اتکا نگران هستند.

سرهنگ سرگئی سوخاروف از هنگ ۳۳۱ کوستروما یکی از کشته‌شدگان بود

در صفحه یادبود گروهبان سرگئی دوگانوف، زنی نوشته است:‌ “هیچ کس چیزی نمی‌داند. هنگ ۳۳۱ دارد ناپدید می‌شود. تقریبا هر روز عکس پسران کوستروما منتشر می‌شود. اینها پشت من را به لرزه انداخته است. دارد چه اتفاقی می‌افتد؟ کی تمام می‌شود؟ کی کشته شدن مردم متوقف می‌شود؟”

در ادامه یک نفر دیگر نوشته است: “کوستروما مردان جوان زیادی را از دست داده است. چه مصیبتی.” یکی دیگر التماس کرده است:‌ “خدایا، درباره مرگ‌ها چند اطلاعیه دیگر باید بگیریم؟ به پسران ما رحم کن،‌ بگذار زنده بمانند، التماست می‌‌کنم که آنها را به خانه‌شان و پیش مادران و همسرانشان برگردان.”

در روسیه صحبت کردن علنی درباره جنگ خطرات زیادی دارد اما نشانه‌های از دست رفتن اعتماد مردم به استدلال‌های کرملین در جنگ دیده می‌شود. در صفحه یادبود یک گروهبان، زنی نوشته است:‌ “چرا فرزندان نمایندگان پارلمان در خط مقدم نیستند؟ در هر صورت بیشترشان در اروپا زندگی می‌کنند. پسران معمولی بدون هیچ دلیل موجهی می‌میرند.”

یکی دیگر از عبارات توهین‌آمیز در وصف ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه استفاده می‌کند و ادامه می‌دهد که او با “بازی جنگ”ی که راه انداخته “هزاران نفر را به کشتن داده است.”

با این حال بیشتر واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی به روایت رسمی حکومت روسیه وفادار است.

در بعضی از صفحات یادبود در شبکه اجتماعی وی‌کونتاکته، اوکراینی‌ها مردان کشته شده روسی را مسخره کرده‌اند. یکی نوشته:‌ “بیش از ۱۵ هزار نفر تا کنون مرده‌اند و تا زمانی که در سرزمین ما مانور می‌دهند، این مرگ‌ها ادامه خواهد داشت. هیچ‌کس شما ناجیان وحشتناک را دعوت نکرده است.”

یک شهروند روسی اینطور به یک یادداشت مشابه دیگر جواب داده است:‌ “الکساندر، نازی لعنتی، گمشو. سربازان ما قهرمانان واقعی هستند. روس‌ها هیچ‌وقت غیرنظامیان و کودکان را نمی‌کشند. البته تو نمی‌توانی همین را درباره اوکراینی‌ها بگویی.”

اما خشم و غضب این مجادلات آنلاین در مقایسه با تجربه نیروهای وی‌دی‌وی در خاک اوکراین هیچ است. نیروهایی که در این هفته‌های خونین زیر آتشبار توپخانه اوکراینی‌ها، شبیخون‌ها و حملات پیاده‌نظام بوده‌اند.

در این نبردهای تن به تن، نیروهای یگان‌های وی‌دی‌وی چیزی را فهمیدند که قبلا در افغانستان هم آزموده بودند؛ اینکه خودروهای زرهی سبک که برای حمل توسط هواپیما طراحی شده، در مقابل آتشبار دشمن مقاومت کافی ندارند. از جاده بیرون فرودگاه هوستومل تا خیابانی در بوچا یا چهارراهی در ایرپین، ویدئوهایی وجود دارد که نشان می‌دهد چگونه خودروهای متعلق به نیروی هوایی روسیه آتش گرفته و در گوشه‌ای زمین‌گیر شده‌اند.

این ویدئوها که با موبایل گرفته شده همچنین نشان از شکست اساسی‌تری دارند. در مناطق متلاشی شده اطراف کی‌یف، چتربازان روسی مغلوب اوکراینی‌ها شدند. اینکه مدافعان اوکراینی در بیشتر مواقع نیروهای محلی ساده یا سربازان ذخیره بودند، نشان می‌دهد ارتش روسیه در بخش به کارگیری و آموزش نیروهای وی‌دی‌وی شکست اساسی خورده است.

تعدادی از کشته‌شدگان هنگ چتربازان ۳۳۱

اوکراینی‌ها درباره تلفات هنگ ۳۳۱ زیاد مانور می‌دهند و با هیجان ادعا می‌کنند که این هنگ “نابود” شده است. ایلیا پوناماروف، نماینده سابق پارلمان روسیه و از چهره‌های منتقد که اکنون در کی‌یف زندگی می‌کند، می‌گوید مردم آنجا سرانجام هنگ چتربازان را به عنوان “یک مثال عالی کارما [نتیجه عمل انسان]” می‌بینند.

در جریان جنگ ۲۰۱۴ در دونباس، اوکراینی‌ها هنگ ۳۳۱ را مسئول شکستن توافق صلح می‌دانستند که به مرگ صدها نفر از سربازان اوکراین در نبرد ایلووایسک منجر شد.

به هرحال گرچه هنگ ۳۳۱ ضربه جدی‌ای خورده اما ادعاهای اوکراینی‌ها درباره نابودی این هنگ اغراق‌آمیز است. احتمال دارد که هنگ چتربازان ۳۳۱ اخیرا از اوکراین بیرون کشیده شده باشند؛ در فیلم‌های ۲۹ مارس عوامل ناشناسی از گروه‌های ضربت وی‌دی‌وی در حال بازگشت به بلاروس دیده شده‌اند.

هزینه شکست هر روز که بگذرد، بالاتر می‌رود. تا زمان نوشتن گزارش، برنامه نیوزنایت بی‌بی‌سی فهرست ۳۹ نفر از اعضای هنگ ۳۳۱ چتربازان را تهیه کرده که در اوکراین جان باخته‌اند. اما از آنجا که تمام این افراد قبل از ۱۳ مارس کشته شده‌اند، می‌شود تصور کرد که ده‌ها نام دیگر در هفته‌های بعد اعلام شود.

محلی‌های منطقه کوستروما به ما گفتند که فکر می‌کنند حدود ۱۰۰ نفر از این هنگ جان باخته باشند. و خانواده‌های زیادی هیچ‌گاه به جسد عزیزانشان نمی‌رسند چون بسیاری در منطقه جنگی جا مانده‌اند.

حتی با یک تخمین محافظه‌کارانه درباره تعداد کشته‌شدگانی که ما می‌دانیم، شمار کشته‌های این شهر در چند هفته در اوکراین تقریبا بیش از کل شمار کشته‌های این هنگ در افغانستان و چچن بوده است.

هنگی که در فوریه با اعتماد به نفس به راه افتاد، به شهرتی دست یافته که هیچ سربازی هرگز آرزوی آن را ندارد.

بی‌بی‌سی نام ۳۹ کشته از هنگ ۳۳۱ را تایید کرده است:

کلیم آبراموف، ارتم اربوزوف، اولگ بدوشویلی، یوری بوریسوف، ایلیا چرنیشوف، کاپیتان یوری دگتاریوف، کنستانتین دوبرینین، ساشا دولکین، سرگئی دوگانوف، کیریل فدوسیوف، اندری کوالفسکی، سرگئی کریلوف، استانسلاو کوتلوف، یانوش لئونوف، الکساندر لیمونوف، سرگئی لوباچیو، ایوان مامزورین، ایلیا مارتیننکو، لو اوچینیکوف، ماکسیم اوچینیکوف، لئونید پانتلیوف، اولگ پاتسکالیوف، استانسلاو پتروتیک، رومان پومالوف، پاول رودینکو، الکساندر شالیگین، نیکولای اسمیرنوف، سرگئی سوخاروف، ماکسین سوتلنکو، نیکولای سیموف، دانیل تیتوف،‌ ماکسیم تروکای،‌ایوان تورتیف، ماکسین وروتینتسوف، الکسی ویشگورودسوف، الکسی یالیموف، ارتم یرگین، روشن ژاکبایوف، دانیلا زودکوف