چه بر سر حقوق زنان در افغانستان آمده است؟

سه شنبه ۱۵ فوریه دقیقاً شش ماه از زمانی که طالبان کنترل افغانستان را در ماه اوت گذشته به دست گرفتند، گذشت. پس از به دست گرفتن کنترل افغانستان در آگوست ۲۰۲۱، طالبان وعده یک نسخه نرم‌تر از حکومت خشن را دادند که مشخصه اولین دوره قدرت آن‌ها بود.

به گزارش فرارو، این بار، طالبان تا حد زیادی از صدور احکام سفت و سخت خودداری کرده است، اما مقامات در سطح استانی قوانین و دستورالعمل‌هایی را معرفی کرده اند که نحوه زندگی زنان را دیکته می‌کند.

طالبان می‌گویند که تا زمانی که زنان از مردان جدا باشند، به زنان اجازه کار می‌دهند. با این حال، در عمل، زنان عملاً از اشتغال - به ویژه برای دولت - جدا از بخش‌های تخصصی مانند مراقبت‌های بهداشتی و آموزش محروم هستند. حتی زنان شاغل در بخش خصوصی از آزار و اذیت برای رفت و آمد به دفاتر خود شکایت دارند، در حالی که ماموران اطلاعاتی طالبان به طور مکرر از شرکت‌های تجاری بازدید می‌کنند تا از اعمال تفکیک شدید اطمینان حاصل کنند.

بسیاری از کارفرمایان نیز کارمندان زن را اخراج کرده اند. با این حال، در برخی مکان‌ها، تعاونی‌های کوچک فقط زنان توانسته‌اند به کار خود ادامه دهند. با این حال، ده‌ها هزار زن افغان با بازگشت طالبان بیکار شده‌اند و پیشرفت دو دهه‌ای در تنوع بخشیدن به همه جنبه‌های شغلی آن‌ها - از پلیس گرفته تا دادگاه‌ها - را زیر و رو کرده است.

طالبان می‌گویند که همه دختران حق تحصیل دارند، اما اکثر مدارس متوسطه حداقل - برای افراد ۱۳ تا ۱۸ ساله - از ماه اوت بازگشایی نشده اند. اکنون مقامات می‌گویند که آموزش برای همه تا پایان ماه مارس از سر گرفته می‌شود، اما خروج معلمان و ممنوعیت اداره کلاس‌های مردان برای دختران به این معنی است که رسیدن به این هدف برای آن‌ها دشوار خواهد بود.

اکثر دانشگاه‌های خصوصی در حالی که از کمبود استاد رنج می‌برند کار خود را از سر گرفته اند، اما کلاس‌ها باید بر اساس جنسیت تفکیک شوند و نباید بین اختلاط زن و مرد وجود داشته باشد.

برخی از دانشگاه‌های دولتی با محدودیت‌های مشابه دو هفته پیش کار خود را از سر گرفتند، اما زنان اندکی در اکثر مراکز حضور دارند.

طالبان در اولین دوره قدرت خود، پوشیدن برقع را برای زنان در ملاء عام اجباری کرد و ماموران این گروه زنان متخلف را شلاق می‌زدند. مقامات امر به معروف طالبان ماه گذشته گذشته پوستر‌هایی را در سرتاسر کابل نصب کرد که در آن به زنان پیشنهاد شده از حجاب استفاده کنند، اما این پیام با تصاویر برقع همراه بود.

همچنین دستوری صادر شد مبنی بر اینکه زنان نمی‌توانند بین شهر‌ها و شهرستان‌ها رفت و آمد کنند مگر اینکه یکی از اقوام مرد همراه آنان باشد و به رانندگان تاکسی گفته شد تا مسافران زن را سوار نکنند.

سالن‌های زیبایی و بوتیک‌های مد در کابل که قبل از بازگشت طالبان رونق داشتند، تا حد زیادی ناپدید شده اند. در همین حال، مانکن‌های مغازه‌ها در هرات سر بریده شده‌اند.

یک مقام ارشد طالبان گفته است که ورزش کردن برای زنان غیرضروری است، اما آن‌ها از رسمی کردن آن احتیاط کرده‌اند، زیرا بودجه سازمان‌های حاکم بر ورزش جهان - از جمله فوتبال و کریکت - به حضور زنان در این عرصه بستگی دارد.

بسیاری از خوانندگان، موسیقی دانان، هنرمندان و عکاسان برجسته افغانستان پس از بازگشت طالبان فرار کرده اند، در حالی که آن‌هایی که نتوانسته اند فرار کنند مخفی شده اند و یا بسیار کمرنگ هستند.