سه پیروزی پیاپی کیمیا علیزاده، تکواندوکار ایرانی

رادیو فردا: کیمیا علیزاده، تکواندوکار ایرانی که با پرچم تیم پناهجویان در رقابت‌های المپیک توکیو شرکت کرده است، با سه پیروزی پیاپی به مرحله نیمه نهایی رقابت‌های وزن ۵۷ کیلوگرم صعود کرد.

کیمیا علیزاده در بازی اول موفق شد ناهید کیانی را با نتیجه ۱۸ بر ۹ شکست دهد. او در بازی دوم نیز موفق شد که با نتیجه ۱۶ بر ۱۲ جید جونز، ورزشکار بریتانیایی و دارنده ۲ طلای المپیک را شکست دهد و در بازی سوم نیز با نتیجه ۹ بر ۸ بر ورزشکار چینی غلبه کرد و به مرحله نیمه نهایی مسابقات این وزن رسید.

علیزاده با کسب مدال برنز در المپیک ریو دو ژانیرو در سال ۲۰۱۶ نخستین زن ایرانی است که موفق به کسب مدال در این رقابت‌ها شد. او بعدها به انتقاد از حجاب اجباری پرداخت و در اعتراض به «نگاه جنسیتی» در ورزش ایران، کشور را برای زندگی در آلمان ترک کرد.

خانم علیزاده سال گذشته گفت: «از تصمیمی که برای زندگی‌ام گرفتم و به طور حتم آینده‌ام را تغییر می‌دهد، احساس بسیار خوبی دارم».

ناهید کیانی، حریف کیمیا علیزاده نیز برنده مدال برنز در مسابقات تکواندو قهرمانی آسیا ۲۰۱۶ و بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ بود.

بر اساس اعلام رسمی کمیته بین‌المللی المپیک، نام ۵ ورزشکار ایرانی در فهرست ۲۹ نفره ورزشکاران پناهنده به چشم می‌خورد.

کیمیا علیزاده و دینا پوریونس لنگرودی در رشته تکواندو، جواد محجوب در رشته جودو، هامون درفشی‌پور در رشته کاراته و سعید فضل‌‌اولی در رشته قایقرانی، چهار ایرانی تیم پناهجویان در مسابقات المپیک توکیو هستند.

***

کیمیای ورزش ایران

منیژه موذن / بیدارزنی

کیمیا علیزاده تکواندوکار تیم پناهندگان، ناهید کیانی عضو تیم جمهوری اسلامی ایران را شکست داد. تیتری ساده که در پس آن واقعیت تلخ و دردناک این روزهای ایران نهفته است.

کیمیا علیزاده اولین زن مدال‌آور المپیک تاریخ ایران بود. وقتی در المپیک ۲۰۱۶ طلا گرفت مردان فدراسیون تکواندو و مسئولان ورزش ایران تمام اعتبار قهرمانی او را به حساب خود گذاشتند. به او لقب کیمیای ورزش ایران دادند و در مدح قدرت زنان در حجاب اجباری بسیار گفتند. اما کیمیا با مصدومیت به المپیک رفته بود. وقتی این مصدومیت جدی‌تر شد و به جراحی و دوری از میادین رسید او را کنار گذاشتند. کیمیای ورزش ایران حالا دیگر تنها بود.

وقتی تن به مهاجرت داد و برای آینده‌ای بهتر ایران را ترک کرد با هجمه‌ها و انتقادات زیادی روبرو شد. کیمیا در جواب انتقادات اما در پستی اینستاگرامی نوشت:

«سلام مردم مظلوم ایران، خداحافظ مردم نجیب ایران، تسلیت به شما مردم همیشه داغدار ایران.

شما مرا چقدر می‌شناسید؟ فقط آنطور که در مسابقات، در تلویزیون، یا در حضور مقامات دیده‌اید. اجازه دهید حالا آزادانه، هویت سانسور شده‌ام را معرفی کنم.

می‌گویند کیمیا پس از این چیزی نخواهد شد. خودم از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم قبل از این هم چیزی نبوده‌ام: «من کیمیا علیزاده، نه تاریخ‌سازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار کاروان ایران» من یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایرانم که سال‌هاست هر طور خواستند بازی‌ام دادند. هر کجا خواستند بردند. هر چه گفتند پوشیدم. هر جمله‌ای دستور دادند تکرار کردم. هر زمان صلاح دیدند، مصادره‌ام کردند. مدال‌هایم را پای حجاب اجباری گذاشتند و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند.

من برایشان مهم نبودم. هیچکداممان برایشان مهم نیستیم، ما ابزاریم. فقط آن مدال‌های فلزی اهمیت دارد تا به هر قیمتی که خودشان نرخ گذاشتند از ما بخرند و بهره‌برداری سیاسی کنند، اما همزمان برای تحقیرت، می‌گویند: فضیلت زن این نیست که پاهایش را دراز کند!

من صبح‌ها هم که از خواب بیدار می‌شوم پاهایم ناخودآگاه مثل پنکه می‌چرخد و به در و دیوار می‌گیرد. آنوقت چگونه می‌توانستم مترسکی باشم که می‌خواستند از من بسازند؟ در برنامه زنده تلویزیون، سوال‌هایی پرسیدند که دقیقاً بخاطر همان سوال دعوتم کرده بودند.

حالا که نیستم می‌گویند تن به ذلت داده‌ام. آقای ساعی! من آمدم تا مثل شما نباشم و در مسیری که شما پیش رفتید قدم برندارم. من در صورت تقلید بخشی از رفتارهای شما، بیش از شما می‌توانستم به ثروت و قدرت برسم. من به اینها پشت کردم. من یک انسانم و می‌خواهم بر مدار انسانیت باقی بمانم.

در ذهن‌های مردسالار و زن‌ستیزتان، همیشه فکر می‌کردید کیمیا زن است و زبان ندارد! روح آزرده من در کانال‌های آلوده اقتصادی و لابی‌های تنگ سیاسی شما نمی‌گنجد. من جز تکواندو، امنیت و زندگی شاد و سالم درخواست دیگری از دنیا ندارم. مردم نازنین و داغدار ایران، من نمی‌خواستم از پله‌های ترقی که بر پایه فساد و دروغ بنا شده بالا بروم.

کسی به اروپا دعوتم نکرده و در باغ سبز به رویم باز نشده. اما رنج و سختی غربت را به جان می‌خرم چون نمی‌خواستم پای سفره ریاکاری، دروغ، بی‌عدالتی و چاپلوسی بنشینم. این تصمیم از کسب طلای المپیک هم سخت‌تر است، اما هر کجا باشم فرزند ایران زمین باقی می‌مانم. پشت به دلگرمی شما می‌دهم و جز اعتماد شما در راه سختی که قدم گذاشته‌ام، خواسته دیگری ندارم.»

کیمیا علیزاده، عضو تیم پناهندگان حالا در یک قدمی مدال طلای المپیک است. همان کسی که گزارشگر صدا و سیمای جمهوری اسلامی از به زبان آوردن نامش خودداری کرد و با تحقیر او می‌گفت می‌رود که دوباره تاریخ‌ساز شود. این بار زیر پرچمی که پناهندگی نام دارد. میلیون‌ها ایرانی از وطن رانده‌شده، میلیون‌ها ایرانی در وطن خویش غریب، همه آنان که تن به دروغ و ریای حکومت ندادند حالا چشم به ساق پای دختری دارند که بیش از هر کسی نماینده همه ماست. به امید طلای کیمیای ورزش ایران.