اسرائیل و برجام و "اپوزیسیون"! / احمد زیدآبادی

رسانه‌های اسرائیلی از تصمیم دولت نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل برای ارزیابی دوبارۀ سیاست تل‌آویو در برابر جمهوری اسلامی خبر داده‌اند.

نفتالی بنت که موضعی سرسختانه‌تر از سلف خود بنیامین نتانیاهو در برابر ایران دارد، در دوران تصدی وزارت دفاع اسرائیل چند بار تأکید کرده بود که زمین منازعه با جمهوری اسلامی باید به داخل ایران منتقل شود.

در واقع، دستور بنت برای ارزیابی دوبارۀ سیاست اسرائیل در برابر ایران، به معنای تشدید موضع تل‌آویو در برابر جمهوری اسلامی و ورود احتمالی به دوره‌ای از رویارویی آشکارتر است. با این حال، شماری از افرادی که خود را بخشی از “اپوزیسیون” جمهوری اسلامی در خارج از کشور می‌دانند، طی نامه‌ای به بنت، به تصور اینکه او در پی کاهش تنش با تهران است، مصرانه از وی خواسته‌اند که به سیاست دولت نتانیاهو را در برابر جمهوری اسلامی ادامه دهد و به هیچوجه از فشارهای خود در این باره کم نکند!

ظاهراً بخشی از نیروهای “اپوزیسیون” جمهوری اسلامی در خارج از کشور از نوعِ سیاست دولت جو بایدن برای دستیابی به توافق با ایران دلسرد و نومید شده‌اند و از همین رو، با صراحت از اسرائیل و گروه‌های یهودی حامی آن در آمریکا می‌خواهند که به جای همراه شدن با دولت بایدن، در جهت کمک به سرنگونی نظام حاکم بر ایران با آنها همکاری کند.

نفتالی بنت به خلاف  نتانیاهو قصد رویارویی علنی با حزب دمکرات آمریکا را بر سر ایران ندارد، اما در خفا حتی فعال‌تر از سلف خود، تمام نیرو و توان خود را به کار گرفته است تا مانع احیای برجام ودستیابی ایران و آمریکا به توافق شود.

بنت در این مورد اعلام کرده است که به دولت آمریکا احترام می‌گذارد، اما اسرائیل بر اساس سیاست خاص خود از منافعش دفاع و با تهدیدها مقابله می‌کند.

منظور بنت آن است که حتی به فرض احیای برجام، اسرائیل در صورت لزوم به فعالیت‌های خرابکارانۀ خود علیه تأسیسات هسته‌ای ایران ادامه خواهد داد.

این موضوع در مذاکرات دو هفته پیشِ رئیس جمهورِ وقت اسرائیل با همتای آمریکایی وی مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. طبق گزارش‌های رسانه‌ای در آن گفتگوها دو طرف به این تفاهم رسیده بودند که آمریکا به تلاش خود برای احیای برجام ادامه دهد و در همان حال، دستِ اسرائیل نیز در صورت لزوم برای ضربه زدن به تأسیاست هسته‌ای ایران باز بماند!

اکنون که مذاکرات وین برای احیای برجام با مانع روبرو شده و ایران نیز در جهت توسعۀ توانایی خود برای غنی‌سازی اورانیوم گام های بلندتری بر می‌دارد، به نظرم دولت اسرائیل برای پیشبرد سیاست خود امیدوارتر از قبل شده است.

با این همه، دست بنت برای انجام هر نوع فعالیتی در برابر ایران خیلی باز نیست زیرا در دولت ائتلافی او حزب چپگرای مرتز و حزب عربی - اسلامی راعم به رهبری منصور عباس حضور دارند که از تشدید منازعه با ایران حمایت نمی‌کنند هر چند که این دو حزب، در کابینۀ امنیتی اسرائیل که در کنترل تندروهای راستگراست، نماینده‌ای ندارند. در واقع تصمیم‌های امنیتی و نظامی در اسرائیل از سوی این کابینۀ کوچکتر گرفته می‌شود.

صرف‌نظر از سرنوشت برجام و روندمنازعۀ ایران و اسرائیل، نگارش نامۀ سرگشادۀ تعدادی از افراد اصطلاحاً “اپوزیسیون” جمهوری اسلامی به نفتالی بنت، نزاع‌های پایان‌ناپذیر بین اجزای این اپوزیسیون را تشدید خواهد کرد.

نفتالی بنت یکی از معماران شهرک‌سازی در کرانۀ باختری رود اردن و نمایندۀ شهرک‌نشینان افراطی محسوب می‌شود. دیوان بین‌المللی کیفری، شهرک‌سازی اسرائیل در مناطق اشغالی فلسطین را تحت عنوان “جنایت علیه بشریت” نیازمند تحقیق مستقل و رسیدگی قضایی دانسته است. افزون بر این، حتی در داخل اسرائیل نیز نفتالی بنت از سوی گروه‌های صلح‌طلب یهودی به عنوان چهره‌ای نژادپرست و حامی سیاست آپارتاید علیه عرب‌ها شناخته می‌شود.

طبعاً نامه نوشتن به چنین فردی و دعوت از او برای کمک به سرنگونی جمهوری اسلامی، به حدی نامتعارف است که بعید می‌دانم حتی بخش‌های راستگراتر “اپوزیسیون” خارج از کشور نیز آن را تاب بیاورند چه رسد به جریان‌های چپ و ملی‌گرایی که خود را با همین عنوان تعریف می‌کنند!