شیرین فامیلی روزنامه‌نگار ایرانی ساکن آلمان پس از سال‌ها جدال با سرطان پستان، روز جمعه ۱۱ مرداد ۱۳۹۸ در بیمارستان مارتین لوتر برلین چشم از جهان فرو بست.

شیرین فامیلی در اوائل دهه ۶۰، پس از اوجگیری محدودیتها و فشارهای حکومتی علیه فعالان سیاسی در ایران، از کشور خارج شد. چند سالی در کابل به‌سر برد. سپس به آلمان آمد و ساکن برلین شد.

او از همکاران نسل اول «رادیو زمانه» و از همکاران ثابت رادیو «اروپای آزاد» و «رادیو فردا» بود. در سال ۲۰۱۰ برای همکاری با «یورو نیوز» به شهر لیون رفت اما شروع کارش با تشخیص سرطان مصادف شد و  ناچار شد برای درمان دوباره به برلین برگردد. پس از بازگشت به برلین به همکاری خود با رادیو فردا ادامه داد.

شیرین فامیلی درباره روز آگاه شدن از بیماری‌اش نوشته است: «آنقدر آن روز برایم سخت و تلخ بود که یاد آن به‌صورت ابرگونه‌ای در ذهنم به جای مانده است. اما یک چیز را خوب می‌دانم که از همان لحظه می‌دانستم زندگی‌ام از خیلی جهات تغییرخواهد کرد... خودم را همچون پرنده‌ای می‌دیدم که بال‌هایش را بریده‌اند. درست هم بود، چون الان هم پس از سه سال وقتی به آینده فکر می‌کنم و آرزوهایی که می‌توانستند عملی شوند، همین احساس را دارم.»

آخرین پست شیرین فامیلی در فیسبوک تاریخ ۲۱ ژوئیه را دارد و آخرین مصاحبه‌اش در «رادیو فردا» ششم اردیبهشت ۱۳۹۷ منتشر شده است؛ مصاحبه‌ای در نقد حرف‌های محمدجواد ظریف که در شورای روابط خارجی آمریکا، سرکوب بهایی‌ها در ایران را انکار کرده بود.

شیرین فامیلی فرزندی به نام بهرنگ دارد که در عرصه موسیقی فعالیت می‌کند. او در سه هفته آخر عمرش به خاطر تشدید بیماری، در بیمارستان مارتین لوتر برلین بستری بود.

حسین علوی، از اعضای تحریریه «یورو نیوز فارسی» و همسر شیرین فامیلی، در یادداشتی نوشته است: «شیرین فامیلی که برای من فراتر از همسر، دوستی یگانه و یار سال‌ها و روزهای دشوار زندگی ما و بهرنگ در تبعید بود، پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان، امروز جمعه یازدهم مردادماه برابر با دوم اوت، با خانواده و دوستانش بدرود گفت. او که در پی حاد شدن روند درمان، بیش از یکماه اخیر را در بیمارستان سپری کرد، روحیه‌ای نیرومند در مبارزه با این بیماری جانکاه داشت. روحیه‌ای که از عشق به زندگی و آرمان‌های انسان دوستانه‌اش بر می‌خاست و همزمان با مهار بیماری، به او توان ادامه حرفه دیرین و مورد علاقه‌اش یعنی روزنامه نگاری تا آخرین روزهای حیاتش می‌بخشید. او رویارویی با مرگ را نیز برای خود حل کرده بود و بدرودی آرام با زندگی داشت، زیرا عمیقا بر این باور بود که در زندگی خود، ارزش‌های زیستن را پاس داشته، ارزش‌هایی که افق‌های آن تا فراسوی مرگ نیز می گسترد... پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی است.»

ایران امروز درگذشت این روزنامه‌نگار را به خانواده و دوستانش تسلیت می‌گوید.