«کانون رشد و شکوفایی زبان‌های متنوع کشور را از ارکان اعتلای ‏فرهنگی و پیوند و تفاهم مردم ایران می‌داند و با هر گونه تبعیض و ‏حذف در عرصه‌ی چاپ و نشر و پخش آثار به همه‌ی زبان‎‌های موجود مخالف ‏است.» ‏
‏( اصل سوم منشور کانون نویسندگان ایران)‏

زبان‌های موجود در جهان امروز، هر کدام مسیری را پیموده‌اند ‏و از جنگ‌ها، شکست‌ها و پیروزی‌های بسیاری گذشته‌اند تا به روش ‏های مختلف، از جمله هنر و کتابت به زمانه‌ی ما برسند.

مهم است بدانیم تنوع زبانی نه فقط موجب تفرقه بین انسان‌ها ‏نیست که باعث همبستگی ست. و نیز مهم است بدانیم هیچ زبانی ‏مزاحم زبان عمومی نیست، زبان عمومی نیز مزاحمتی برای دیگر ‏زبان‌ها ایجاد نمی‌کند، بلکه آنها می‌توانند به غنای یکدیگر ‏کمک کنند، چرا که هر زبانی زاینده است نه زائده. این ‏حکومت‌ها هستند که با سیاست‌های سوگیرانه، به یک زبان حکم ‏چماق می‌دهند‎.‎‏

وقتی کودکی را مجبور کنیم تا در ابتدای راه، زندگی را از ‏دریچه‌ی زبانی که نمی‌شناسد ببیند، به نوعی راه تحقیر خویشتن ‏و دیگری را به او آموزش داده‌ایم؛ این یکی از دلایل گسست ‏فرهنگی مردمی است که صدها بلکه هزاران سال در کنار هم ‏زیسته‌اند. تحصیل و آموزش به زبان مادری حق طبیعی هر انسان ‏است و کوتاهی در احقاق این حق کمترین نتیجه‌اش افت تحصیلی و ‏دوری از سواد و فرهنگ است. در مقابل، آموزش به زبان مادری ‏در دوران کودکی نقش بسزایی در سلامت روانی و پیشرفت جامعه ‏دارد.

میراث فرهنگی بشر امروز برآیند همه‌ی فرهنگ‌ها و زبان‌هاست. ‏ایجاد محدودیت و ممنوعیت برای هر زبان در هر جای جهان یعنی ‏بسته شدن یک راه گفتگو. بنابراین به جای این‌که از حضور ‏زبان‌های دیگر هراس داشته باشیم باید تلاش کنیم تا همه‌ی آنها ‏حفظ شوند؛ تلاش کنیم تا هیچ زبانی در قیدوبند نباشد و ‏نماند. در راستای چنین تلاشی است که کنشگران خلاق و پیشرو ‏عرصه‌ی فرهنگ با خلق و نشر آثار ادبی و فکری به زبان‌های ‏گوناگون، علاوه بر آفرینش خرد و زیبایی، موجب درک متقابل ‏انسان‌ها از یکدیگر می‌شوند. کانون نویسندگان ایران تلاش ‏نویسندگانی از این دست را ارج می نهد و روز جهانی زبان ‏مادری را گرامی می‌دارد.‏

کانون نویسندگان ایران ‏
یکم اسفند ۱۳۹۷‏