بهاران خجسته باد!
شگفتا از اين خاک خزان‌زده
که هر بهار لاله‌های گلگون‌ترش بسيار می‌رويد!

مردم شريف و آزاده،
سال ۸۶ را در شرايطی به پايان می‌بريم که مدارِ جامعه هم‌چنان بر پايه‌ی سرکوب، اختناق و فشارِ هر چه بيش‌تر مردم می‌چرخد. نويسندگان به زندان محکوم می‌گردند، کتاب‌ها از کتاب‌خانه‌ها "وجين" می‌شوند، کارگران شلاق می‌خورند، دانش‌جويان شکنجه می‌شوند، فعالان اجتماعی، حتی برای استفاده از زبان مادریِ خود به حبس محکوم می‌گردند زنان از همان فضای اندکی هم که در چند سال‌اخير برای برگزاری مراسم ۸ مارس، روز جهانی زن، از آن برخوردار بودند محروم می‌شوند، و اعدام‌ها نيز هم‌چنان ادامه دارد.

از اين اوضاع به خوبی می‌توان فضای اجتماعی و سياسی سالِ پيشِ رو را پيش‌بينی کرد. اما هر جا فشار است مقاومت نيز هست. ما با الهام از مقاومت و ايستادگیِ شما در برابر سرکوب و اختناق هيچ‌گاه منادی ياس و نوميدی نبوده‌ايم و نخواهيم بود. ضمنِ محکوم کردن تمام اقدام‌های سرکوب‌گرانه‌ی بالا، با اميد پايدار به بهبودِ اوضاع و بهروزیِ مردم به استقبالِ سال آينده می‌رويم و هم‌چنان با تکيه بر منشور خود بر تلاش و مبارزه در راهِ آزادیِ بيان و مخالفت با سانسور تاکيد می‌کنيم.

كانون نويسندگان ايران
نوروز ۱۳۸۷



شادباشِ نوروز به
علی‌اشرف درويشيان

در سالی که گذشت علی‌اشرف درويشيان، نويسنده‌ی برجسته و عضو فعال و پايدار کانون نويسندگان ايران دچار عارضه‌ی مغزی شد و در بستر بيماری افتاد. درويشيان عمری را در راهِ آزادیِ بيان، قلم و انديشه و مبارزه‌ با همه‌ی شکل‌های سانسور و سرکوب گذرانده است. خبرِ بهبود او وجود همه‌ی ما را لبريز از شادی کرد. ما اعضای کانون نويسندگان ايران با سپاس فراوان از پزشکان حاذق، دل‌سوز و متعهدِ او آقايان دکتر خسرو پارسا، دکتر خسرو شهرياری، دکتر محمدمهدی زحمتکش، دکتر محمدحسين رهبر، دکتر بهروز برومند، دکتر علی خرسندی، دکتر محمدجواد گلبن و خانم دکتر منيژه دهکردی و پرستاران و کادر بيمارستان ايران‌مهر، برای اين گراميان و برای علی‌اشرف عزيز سالی خوش و سرشار از اميد و پيروزی آرزو می‌کنيم.

كانون نويسندگان ايران
نوروز ۱۳۸۷