آبان ۹۸؛ کشتار صدها معترض بی‌گناه توسط نظام

مهدی نصیری

حوادث آبان ۹۸ و کشتار صدها انسان معترض و بی گناه توسط نظام مقدس! که همگی در زمره اقشار محروم و به تنگ آمده از فقر و فلاکت بودند و به اعتراف مقامات حتی یک عنصر مرتبط با خارج و بیگانه در میان کشته شدگان نبود، یکی از نقاط عطف مهمی بود تا چشم و گوشم به ماهیت و فرجام حاکمیت مطلقه فقیه بازتر شود.

هر چند لیوان آبان ۹۸، نیمه پری هم داشت که باید انصاف داد و دید و آن این که به گفته وزیر کشور وقت، سپاه سرکوب در مواردی رأفت به خرج داد و به جای سر و قلب، به پای معترضان شلیک کرد! جزاهم الله خیرالجزاء عن الاسلام و المسلمین!!! 

بعد از این حوادث در گفتگویی با یکی از روحانیون دست اندرکار، به او گفتم: اگر قرار به این گونه مدیریت و حکمرانی باشد، در نوبت بعد که باز مردم به خیابان بیایند، باید ۵ هزار نفر را بکشید؟
گفت: می کشیم!
گفتم: بعدش باید بیست هزار نفر را بکشید، گفت می کشیم!
گفتم: بعدش باید ۵۰ هزار نفر را بکشید، گفت می‌کشیم!
دیگر ادامه ندادم و مطمئن شدم اگر تا یک میلیون  نفر و بیشتر را هم رقم بدهم، خواهد گفت: می کشیم!

بر اساس آنچه اکنون به عنوان تئوری ولایت مطلقه فقیه در اندیشه مقامات عالی جمهوری اسلامی رسوخ کرده و مبنای عمل نظام است، اساسا هیچ خط قرمزی را نمی توان برای سرکوب و کشتار شهروندان معترض و مخالف تعیین کرد.

نظام حاضر است در برابر همه مردم بایستد و آنان را سرکوب و منکوب و مقتول و مجروح و کور کند و اگر تنها چند ده تن با نظام همراهی کردند، خواهند گفت نظام مانند حسین بن علی ع است که تنها ۷۲ یار داشت و طرف مقابل یزید و انبوه یزیدیان هستند که باید به جهنم واصل شوند!

عجب! نظام سرتا پا مسلح، حسینی است و مردم بی‌دفاع و مظلوم و بی‌پناه یزیدی!

گفتم: نظام هیچ خط قرمزی را برای خود در سرکوب و کشتار مردم قائل نیست، سئوال: دلیل این ادعا چیست؟ واضح‌ترین دلیل آن این است که اگر امروز فردی از مقلدان، استفتایی را با این متن: «اگر حکومت اسلامی برای حفظ خود ناچار به کشتار مردم معترض و مخالف شود، آیا در صورت استطاعت برای انجام این امر و تحقق هدف حفظ نظام، حد و مرزی برای این سرکوب وکشتار وجود دارد و آیا حکومت دینی مجاز است، عرصه را به مردم بسپارد و تن به یک رفراندوم بدهد؟»

از واحد استفتائات دفتر رهبری و فقها و روحانیون انقلابی‌ای چون جنتی، رییسی، سید احمد خاتمی، اراکی، علم الهدی، صدیقی، پناهیان، آقا تهرانی، نبویان و فقه آموختگان موسسه مصباح یزدی شود، تضمین می‌دهم که هیچ یک از آنان اگر جرات پاسخ دادن داشته باشند، پاسخشان منفی نخواهد بود!

اگر نامبردگان این حدس و ادعایم را رد می‌کنند، بسم الله، پاسخ بدهند و تکذیب کنند.

البته یک جواب محتمل این است که: “اگر این سرکوب و کشتار منجر به مفسده‌ای بزرگتر شود، نباید به آن دست زد”، اما بر مبنای فقه دستپخت حوزه انقلابی، هیچ مصلحتی بزرگتر از حفظ نظام اسلامی و هیچ مفسده‌ای بزرگتر از سقوط آن در عالم وجود ندارد!

تلگرام نویسنده