جمعه ۲۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ -
Friday 17 May 2024
|
آرمیتای پر از شور زندگی ما را به خاطر موهای زیبایش که قصد نداشت با “حجاب اجباری” پنهانش کند، به گام مرگ فرستادند.
هیچ خبرنگار مستقلی اجازه ورود به بیمارستان ارتش نیافت. خبرنگار فعال، گزارشگر وابسته حکومتی صدا و سیمای جمهوری اسلامی بود و سایتهای اطلاع رسانی، سایتهای سپاه پاسداران بودند. فیلمهای دوربینهای مترو، بریده بریده شد. خانواده، دانشآموزان و معلمان مدرسه تحت کنترل قرار گرفتند. خبر مرگ او را نه خانواده، بلکه خبرگزاری دولت اعلام کرد و زمان مرگش را نه علائم تن دختر جان داده، بلکه سیاست دغلکار حکومت تعیین کرد. محل دفنش را هم حکومت اجبار خواهد کرد.
خبر کشته شدن ارمیتا گراوند با مهندسی نهادهای امنیتی، زیر آوار پنهانکاری، فریبکاری و دروغ گویی حکومت “زن ستیز دینی استبدادی” در میان اخبار کشته شدگان جنگ در خاورمیانه، نالهای در میان فریادهای گوشخراش بود. آتشی بود که شعلههایش از قتل مهسا، نیکا، سارینا، غزاله و... برمیخواست.
آرمیتای ما با مظلومیتی بیش از مظلومیت دختران و پسران جان داده با تیر و گلوله جان داد.
حکومت با چنگالهای امنیتی آنچنان بر آن “جنایت” چنبره زد که “حقیقت” زیر تلی از تهدید و فریب دفن شد. وقتی “حقیقت” دفن میشود و مظلوم بیپناه، یارای فریاد زدن نه برای “عدالتجویی”، بلکه حتی فریاد “درد” ندارد، مرگ، کمترین “درد” و “رنج” بشر است. درد، به واقع دروغ، نیرنگ و فریب حکومت است.
مرگ مظلومانه آرمیتا را هرگز فراموش نخواهم کرد و به پاس خونش “حجاب اجباری” را برنخواهم تابید.
نرگس محمدی
زندان اوین / آبان ۱۴۰۲
| |||||||
ايران امروز
(نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايتها و نشريات نيز ارسال میشوند معذور است. استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024
|