حالا با این کودک خردسال چه باید کرد؟/ احمد زیدآبادی

حکم زندان و تبعید و محرومیت مجید توکلی تأیید شد. چنان شتابی در صدور و تأیید حکم به خرج دادند که گویی کسی دنبال شان گذاشته است!

راستش من خیلی نگران زندان رفتنِ شخص مجید نیستم. آنچه مرا سخت آزار می‌دهد، وضعیت دختر خردسالش رها ست. بعد از سپری شدن شش سال زندانِ مربوط به وقایع سال ۸۸ من واسطۀ ازدواج مجید با همسرش شدم. مجید در سال‌های گذشته، شغل درست و درمانی نداشته و بیشتر در خانه از رها مراقبت می‌کرده است. از این جهت، بین دختر خردسال و پدر، الفتی شکل گرفته که جدایی بین آنها طفل معصوم را دچار بحران روحی می‌کند.

شاید کسانی که تجربۀ این قبیل امور را ندارند، برایشان باورپذیر نباشد، اما واقعیت این است که الان کل خانواده و فامیل درگیر این مسئلۀ انسانی‌اند که با چه وسیله‌ای می‌توان دختر خردسال را در غیاب پدرش آرام کرد؟

در دوران شاهنشاهی، حتی نسبت به چریک‌های مسلح در صورت زن و بچه‌دار بودنِ آنها، ارفاقی در صدور حکم قائل می‌شدند. دکتر محمد محمدی پدر همسر من که با حمل کلت در خیابان دستگیر و دوست مسلحش همانجا کشته شد، در دادگاه پهلوی حبس ابد گرفت اما به دلیل داشتن زن و بچه، حبسش به ۱۸ سال کاهش یافت.

در جمهوری اسلامی اما نه فقط چنین ارفاق‌هایی به افراد متأهل نمی‌شود، بلکه علاوه بر اشد مجازات، یکسری تنبیهات و مجازات‌های تکمیلی مثل تبعید و محرومیت هم بر آن اضافه می‌شود! تازه آن هم برای چه؟ برای مشتی اظهارنظر مبهم و شفاهی و بدون کوچکترین اقدام عملی!

با سرعتی که برای صدور و تأیید حکم مجید توکلی به خرج داده‌اند، احتمال اینکه در اجرای آن هم شتابی بی‌سابقه به خرج دهند، بسیار است.

حالا اعضای خانواده‌اش مانده‌اند که با رها چه کنند؟ در قوۀ قضائیه و وزارت اطلاعات که پشت این ماجراست، نه گوش شنوایی برای پیشنهادهای سازنده است و نه کمترین اعتنایی به حال و سرنوشتِ کودکی بی‌گناه! به نظرم تنها راه این است که مجید، رها را نیز با خود به زندان ببرد. حکومت موظف است شرایطش را فراهم کند، اگر نمی‌تواند خودش بیاید این بچه را آرام کند! بدون تردید آسیب‌های روحی و روانی ناشی از بی‌تابی و ترس و دلهرۀ کودک متوجه آنهاست. این دنیا که پاسخگو نیستند، اما گریزی از پاسخگویی در دنیای دیگر نیست حتی اگر باوری به آن وجود نداشته باشد!

توئیت‌های مجید توکلی درباره تایید حکم زندان:

حکم شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر امروز به وکیلم ابلاغ شد و رای شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تایید شد. حکم قطعی و قابل اجرا است.
محکومیت زندان: ۵ سال اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و ۱ سال فعالیت تبلیغی علیه نظام.
بعد از آن، محکومیت تکمیلی: ۲سال تبعید از تهران، منع فعالیت مجازی و منع خروج از کشور.

باوجودی‌که پرونده چهارشنبه ۲۵ مرداد در شعبه ۳۶ تجدیدنظر ثبت و وقت‌نظارتش تعیین شده بود، در رای آمده که در “وقت فوق‌العاده” یکشنبه ۲۹ مرداد تصمیم‌گیری شده و حوزان و خلیلی قضات تجدیدنظر دادنامه شعبه۲۸انقلاب (عموزاد) را تایید کردند. بعید است که چندین جلد پرونده و دادخواست را دیده باشند.

رای صادره برای نوشته‌ها و نظرات چندسال اخیر است و در ادامه‌ی سرکوبِ فکر و بیان این‌سال‌هاست. گرچه هیچ سند و مدرکی برای اجتماع و تبانی با دیگران وجود ندارد، اما این اتهام از ابتدا برای صدور حکم سنگین‌تر در پرونده اضافه شد و با تکیه بر گمانه‌ها و گزارش‌های اطلاعاتی به اینجا رسید.

@MajidTavakolii