هشدار تاج‌زاده درباره وضعیت‌سلامتی حسین‌رزاق

این هفته درباره وضعیت سلامتی دوست عزیزم آقای حسین رزاق، هشدار می‌دهم که در آخرین نمونه یکشنبه شب، به‌نحو نگران‌کننده‌ای دچار افت شدید فشار خون شد.

آقای حسین رزاق، از فعالان شجاع و صریح‌اللهجه مدنی و رسانه‌ایِ دمکراسی‌خواه، درحالی از ۳۰/مردادماه/۱۴۰۱ در زندان اوین محبوس است که به‌خاطر بیماری‌های متعدد و وضعیت خاص و حاد سلامتی، اساسا نباید زندانی می‌شد و دارای تمامی شرایط قانونی برای عدم تحمل کیفر (آن‌هم کیفری بسیار ناعادلانه) می‌باشد.

گیلن‌باره (یک بیماری خطرناک و بسیار نادر که به اسپاسم عضلانی-عصبی می‌انجامد)، آسیب‌دیدگی ۳ مهره گردن، آسیب‌دیدگی غده هیپوفیز، میگرن شدید و از کارافتادگی عصب‌های دست راست ازجمله بیماری‌هایی است که شرایط ایشان را خاص کرده و رسیدگی و درمان منظم در محیط خارج از زندان می‌طلبد.

متاسفانه علی‌رغم تجویز پزشکان معتبر و مورد تایید پزشکی قانونی و به‌خاطر اعمال فشار ضابط، ایشان بعد از یک‌ماه مرخصی درمانی، در بهار ۱۴۰۲ به زندان بازگردانده شد. حتی در گزارش رسمی پزشکی قانونی (آن‌هم زیرفشار ضابط امنیتی) آمده است که آقای رزاق به‌خاطر ابتلا به بیماری گیلن‌باره حاد، تشنج و بیماری‌های دیگر تنها در شرایطی امکان تحمل حبس دارد که ۱) دسترسی سریع و آسان به پزشک متخصص، ۲) رژیم غذایی و دارویی مناسب، ۳) اعزام منظم دوره‌ای به بیمارستان و ۴) نگهداری در محیطی بدون استرس و تنش، فراهم باشد.

به‌عنوان هم‌اتاقی او در ماه‌های گذشته شهادت می‌دهم که هیچ‌یک از این شرایط برای ایشان در زندان اوین و در حد ضروری فراهم نیست و افت شدید فشار به دلیل کم‌خونی که دیشب اتفاق افتاد و ما هم‌بندانش را نگران کرد، آخرین شاهدش است. ایشان تقریبا هر شب به دلیل اسپاسم عضلانی به بهداری زندان مراجعه و مسکن‌های قوی مصرف می‌کند و به دلیل فقدان شرایط ضروری (که مورد تایید پزشکی قانونی هم هست)، تداوم زندان ایشان غیرقانونی و خطرخیز است.

آقای رزاق از سال ۱۳۸۹ تاکنون ۳ بار بازداشت و محبوس شده است و تاکنون درمجموع بیش از یک‌سال‌وسه‌ ماه بازداشت و زندانی بوده است. در پرونده‌سازی‌های متعدد، ایشان با اتهام‌های اجماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب به ۵سال، سه‌سال و هفت‌ماه و ۱۵ماه زندان و جرایم نقدی محکوم شده است. همه هم صرفا به‌خاطر استفاده از حق مسلم آزادی بیان (ازجمله در نقد رهبر، دفاع از جمهوریت و میرحسین موسوی) و فعالیت در رسانه‌های اجتماعی ازجمله کلاب هاوس، اینستاگرام و توئیتر می‌باشد. متاسفانه اخیراً هم به اتهام همکاری در برگزاری همایشِ آنلاین “نجات ایران”، برای ایشان پرونده‌ی ظالمانه‌ جدیدی تشکیل شده است، درحالی‌که وی در این همایش، نه شرکت داشته و نه مطلبی ارائه کرده و اساسا مشغول درمان بوده است.

در جریان اعتراضات جنبش مهسا که ایشان زندانی بود نیز متاسفانه بارها از بند عمومی به بند امنیتی ۲۰۹ منتقل و خود و خانواده‌اش برای تعطیل‌کردن صفحه اینستاگرامش تحت فشار قرار گرفتند. ضرب‌وشتم شدید حین بازداشتِ ۱۶ آذر ۱۴۰۰، آن‌هم در برابر چشمان فرزند خردسالش، احضار اخیر همسرش برای بازجویی و تهدید و تحت فشار قراردادن برای عدم فعالیت سیاسی و ممنوع‌الخروج کردن همسرش (بدون اعلام قبلی)، تنها بخشی از فشارهای غیرقانونی بوده که از سوی نهادهای امنیتی بر ایشان و خانواده‌اش تحمیل شده است.

اگر خدای‌نکرده اتفاقی برای آقای رزاق بیفتد، مسئولیت مستقیم آن در درجه اول برعهده شخص محسنی اژه‌ای است که یا به دستور رهبر و یا ترس از رهبر، سرنوشت و سلامتی زندانیان سیاسی را به‌دست بازجوها و ضابطانی سپرده که نه پروای قانون دارند، نه پروای شرع و نه حتی پروای آزادگی و اخلاق و به شرایط بیمار و تجویز پزشکان هم اعتنا نمی‌کنند.

مصطفی تاج‌زاده، زندان اوین
سه شنبه ۱۷ مردادماه