انتقام از انقلاب زن، زندگی، آزادی

حمله شیمیایی به دختران ایران
انتقام از انقلاب زن، زندگی، آزادی

حکومت اسلامی از همان بدو تاسیس رویکردی زن‌ستیز داشته است. اجباری کردن حجاب، مجازات زنان به سبک و شیوه قرون وسطایی در ملا عام، اسید پاشی به چهره زنان، صدور جواز قتل های ناموسی با حمایت قوانین شرع، تجاوز به زنان باکره در زندانهای جمهوری اسلامی، تجاوز به زنان برای گرفتن اعتراف اجباری و رواج بردگی جنسی تحت عنوان صیغه، به درازای عمر این نظام وحشت دینداران اسلامی ادامه داشته است.

مسمومیت سریالی دختران دانش‌آموز در ایران که روز چهارشنبه دهم اسفند به اوج خود رسید و صدها مکان آموزشی در سراسر کشور را در بر گرفت، نمی تواند با وجود این همه نهاد امنیتی بدون هماهنگی با حداقل بخشی از دست اندرکاران این نظام آخرالزمانی صورت گرفته باشد. نگاهی به گستردگی و تداوم این مسمومیت ها تردیدی در سازمان یافته بودن آنها توسط یک یک باند جنایتکار سراسری و دارای مرکزیت با نفوذ باقی نمی‌گذارد. حکومت اسلامی همواره حاشیه امنی برای وقوع چنین جنایاتی فراهم کرده است.

در دوران انقلاب ژینا، دختران با به آتش کشیدن روسری ها بعنوان نماد حکومت و تبدیل کلاس‌ها و مدارس به مکان اعتراض علیه آپارتاید جنسیتی، اولین انقلاب زنانه تاریخ را در مقابل چشم جهانیان به تصویر کشیدند. تجاوز دسته‌جمعی شکنجه‌گران اسلامی به دختران کشور ما و برخوردهای وحشیانه‌ای که در بازداشتگاه ها نسبت به آنها عمل شد، نشان از خشم نهادهای امنیتی و حکومتی نسبت به زنان ایران زمین است. آنان دختران و جوانان را رهبران اعتراضاتی می‌دانستند که ماهیت جمهوری اسلامی و اسلام سیاسی را با چالش روبرو کرده بود.

جمهوری اسلامی به‌خوبی می‌داند که بحران های داخلی و خارجی او را محاصره کرده اند و تداوم این وضعیت، برآمد مجدد خیابان را به‌دنبال خواهد داشت و با توجه به توان بالقوه جنبش و قدرت بسیج اجتماعی و سازماندهی زنان می‌خواهد پیشاپیش با تزریق ترس به روان جامعه، آنها را مرعوب نماید.

حکومت جنایتکار اسلامی همانند موارد متعددی چون وجود ویروس کویید ۱۹، ابتدا سعی در انکار این حادثه داشت و بعد هم موضوع را ساخته و پرداخته تبلیغات دشمن قلمداد نموده و از پرداختن به آن شانه خالی کرد. امروز که بیش از هزار دانش آموز در سراسر کشور مسموم شده‌اند و با عکس العمل خانواده ها و جامعه رویرو شده و موضوع ابعاد جهانی پیدا کرده است، بی‌شک در صدد ساختن سناریوهای دروغین و پیدا کردن مقصر می‌گردند.

شورای مدیریت گذار ضمن محکوم کردن این رفتار تبهکارانه حکومت طالبان شیعی حاکم بر ایران، از فراخوان تشکل های صنفی فرهنگیان و دیگر تشکل های مدنی در اعتراض به حمله شیمیایی به فرزندان ایران حمایت می‌کند و همراهی و همدلی خود را با خانواده ها و دیگر گروه های اجتماعی در کارزار میبرزه برای به زیر کشیدن حکومت اسلامی اعلام می‌کند.

این حکومت نمی‌تواند اراده آهنین دختران و زنان ایرانی را در هم بشکند. آنان پیروز پیکار سترگی هستند که آغازگر آن بوده‌اند و پیشاهنگان ساختن ایرانی آزاد و آباد بدون جمهوری اسلامی خواهند بود.

پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی
دبیرخانه مرکزی شورای مدیریت گذار
۱۳ اسفند ۱۴۰۱