حکم اعدام جمشید شارمهد، برای ارعاب ایرانیان مهاجر است

کمپین حقوق بشر در ایران

صدور حکم اعدام برای جمشید شارمهد، شهروند ایرانی –  آلمانی، اقدامی آشکار برای ایجاد رعب و وحشت از سوی جمهوری اسلامی است که هدف آن خاموش کردن اعتراضات فراگیر جامعه مهاجران ایرانی و جامعه جهانی است.

هادی قائمی، مدیر کمپین حقوق بشر در ایران، با اشاره به صدور این حکم گفت: «محکومیت جمشید شارمهد به اعدام در راستای تلاش جمهوری اسلامی برای خاموش کردن موج انتقادات و اعتراضات ایرانیان مقیم خارج از کشور و به وحشت انداختن آنان و مجبور کردن دولت آلمان برای عقب‌نشینی از مواضع انتقادی خود است».

هادی قائمی ادامه داد: « حاکمیت، همانند بسیاری از موارد در گذشته، بدون طی روند قانونی، یک شهروند را تهدید به کشتن می کند تا مخالفان خود را محکوم کند.»

به گفته خانواده آقای شارمهد، که ساکن آمریکا هستند، جمشید شارمهد در سال ۲۰۲۰ میلادی زمانی که در امارات متحده عربی بوده است به دست ماموران جمهوری اسلامی ربوده و به ایران بازگردانده شد. جمهوری اسلامی او را به رهبری گروه «تندر» متهم کرده است.

خانواده آقای شارمهد تاکید دارند که جمشید شارمهد تنها سخنگوی این گروه بوده و وب سایت گروه را اداره می کرده است. به گزارش آسوشیتدپرس، جمشید شارمهد پیش‌تر در سال ۲۰۰۹ نیز مورد هدف نیروهای امنیتی بود تا طی یک نقشه در خاک ایالات متحده ترور شود.

به گفته غزل شارمهد، فرزند آقای شارمهد، که در کالیفرنیا آمریکا زندگی می کند، پدرش پس از اینکه به زور به ایران برده شد، در سلول انفرادی نگهداری شده و تحت شکنجه های جسمی و روانی مجبور به اعترافات دروغین شده است. رویه‌ای همیشگی که مقامات جمهوری اسلامی علیه منتقدان خود از آن استفاده می‌کنند.

نگرانی هایی بسیار زیادی وجود دارد که آقای جمشسد شارمهد ۶۷ ساله، در طی دوران حبس از دریافت خدمات و امکانات پزشکی محروم بوده است. آقای شارمهد از بیماری پارکینسون و چند بیماری جدی رنج می برد که نیاز او به دارو را مبرم کرده است.

جمشید شارمهد در جریان یک محاکمه فراقانونی و طی روند قضایی غیرقانونی، از جمله محروم شدن متهم از دسترسی به وکیل انتخابی، به اعدام محکوم شده است.مقامات زندان مقامات زندان در این مدت او را در سلول انفرادی حبس کرده‌اند و تماس تلفنی او با خانواده اش نیز به شدت محدود کرده اند.

جمشید شارمهد یکی از چندین مخالف جمهوری  است که در سال های اخیر توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ، آنها در کشورهای همسایه ایران ربوده و به کشور بازگردانده شده‌اند.

ماجرای ربایش و حبس و طی روند دادگاه و نهایتا صدور حکم اعدام برای جمشید شارمهد دقیقاً شبیه به همان روندی است که برای روح الله زم، از مخالفان جمهوری اسلامی ساکن فرانسه است که به دست ماموران جمهوری اسلامی ایران در عراق ربوده و در تاریخ ۲۲ آذرماه ۱۳۹۹ اعدام شد.

حبیب‌الله چعب، فعال سیاسی ایرانی-سوئدی، نیز در آبان ۱۳۹۹ در ترکیه ربوده و در حال حاضر در ایران زندانی است و او هم در خطر اعدام قرار دارد.

در روزهای گذشته دو تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان‌های اهواز و کرمانشاه به اجرا در آمده است؛ حسن عبیات، زندانی سیاسی ۴۴ ساله عرب، روز اول اسفندماه ۱۴۰۱ در زندان سپیدار اهواز اعدام شد. او به همراه پنج نفر دیگر در دی‌ماه سال ۱۳۹۰ در شهر حمیدیه استان اهواز دستگیر و به عضویت در یک گروه مخالف متهم شد.

بامداد روز چهار شنبه سوم اسفند ماه، نیز حکم اعدام سرکوت (آرش) احمدی در زندان دیزل آباد کرمانشاه به شکل «مخفیانه» اجرا شد. سرکوت (آرش) احمدی اهل شهرستان روانسر در استان کرمانشاه بود. آقای احمدی پیشتر عضو حزب کومله کردستان بود که پس از جدایی از آن گروه به ایران بازگشته و  آذر ماه سال ۹۹ بازداشت و در یک روند غیرقانونی و ناعادلانه دادرسی به اتهام «قتل حسن ملکی، یکی از پرسنل نیروی انتظامی» به اعدام محکوم شد.

هادی قائمی  با اشاره به این اعدام‌ها گفت: « جمهوری اسلامی در تلاشی مذبوحانه برای ساکت کردن ایرانیان و رهبران جهان به ابزار مطلوب خود متوسل می شود: خشونت. جامعه جهانی باید یکپارچه بایستد و تحت تاثیر این حاکمیت قانون‌گریز قرار نگیرد در غیر اینصورت تعداد بیشتری از ایرانیان زیر لوای جمهوری اسلامی اعدام خواهند شد.»