میرحسین؛ ورود به سکولاریزم / کیون صمیمی

متن اخیر مهندس میرحسین موسوی در ادامه‌ی جنبش اجتماعی موجود و نیز خيزش مهسا، تأثیر بسیار مثبتی بر حرکت داشته و خواهد داشت. این بیانیه علاوه ‌بر کمک شایسته به جنبش، نشان‌دهنده‌ی استمرار تحولات فکری خود ایشان است. میرحسین نسبت به دهه‌ی ۶۰ تغییرات اساسی و عميقی کرده و حتی نسبت به مواضع سال ۸۸ و ۸۹ هم پویایی چشم‌گیری را نشان داده‌است.

یک موضوع و موضع جدید که بازهم خبر از ایستانبودن و پویابودن این مرد سیاسی صادق و مقاوم می‌دهد، ورود ایشان به فضای سکولاریزم است. مهندس موسوی به‌درستی دریافته ‌است که اعتقادات و علاقه‌های شخصی یک کنشگر سیاسی، صرفا مربوط به حوزه‌ی خصوصی فرد است اما در حوزه‌ی عمومی و عرصه‌ی سیاسی می‌بایست سکولار و عرفی عمل کرد و نسخه‌پیچی براساس باورهای ایدئولوژیک را کنارگذاشت.

اکنون ما هم برای تقویت جنبش اجتماعی لازم است به‌مثابه مخالفان استبداد دینی، به گفتگوهای مستمر در فضاهای حقیقی و مجازی با یکدیگر بپردازیم تا به‌رغم برخی تفاوت‌هایی که در سوگیری برنامه‌های توسعه داریم، به گسترش گفتمان گفتگو یاری رسانیم و بدانیم که از طریق این گفتگوهای ملی است که می‌توان به انسجام ملی نزدیک شد.

تنها راه مطمئن و ماندگار برای برقراری دموکراسی به‌جای دیکتاتوری، انسجام است که از مسیر جمع‌سازی و سپس‌ نهادسازی می‌گذرد. بدیهی است که زیرساخت جمع‌سازی‌های متعدد و سپس نزدیک‌شدن آن‌ها به یک‌دیگر و آن‌گاه تشکيل جبهه نجات ملی‌، همان استمرار و گسترش گفتگو است.

گفتگو پدیده‌ایست سهل و ممتنع. به‌ظاهر بسیار ساده و حتی پیش‌پا افتاده است ولی در عمل به توان زیاد، وقت کافی و سعه‌صدر بالایی نیاز دارد. برای شروع آن هم باید به همان سرمشقی که پیش‌تر هم مطرح شده ‌بود بازگشت؛ هرکس هرجا که هست، یک قدم به جلو بردارد.

قدم‌های بلندی توسط میرحسین به‌رغم ۱۲ سال فشار بر او و همسر اندیشه‌ورز و مقاوم ایشان برداشته ‌شده ‌است. همه‌ی دموکراسی‌خواهان‌ نیز چه داخل و چه خارج از کشور، متعلق به هر جريانی که هستند و هستیم می‌توانیم در کنار یک‌دیگر با پرهیز از خشونت کلامی، رابطه‌ای دموکراتیک را تمرین کنیم.

تنها در این‌صورت است که قدرت بی‌بدیل مردم، معجزه‌ی خود را نشان خواهد داد.