سالگرد آبان خونین فرارسید / قدیانی - رجایی

جنبش‌های ایران یک‌به‌یک از راه می‌رسند تا این قاعده و منطق روشنِ تاریخ را به گوش جبِاریّت مسلّط برسانند که نمی‌توان تا ابد، هستی و مصالح یک ملّت را به گروگان گرفت و بازیچه اقتدارطلبی خویش کرد.

دو ماه پیش جان باختن مظلومانه‌ی دختر زیبای کُرد در قرارگاه‌ ناامن‌ گشت‌اضلال و در جایی که روزگاری ادّعا می‌شد امّ‌القرای جهان اسلام است، اخگر خشم و جنبشی را برافروخت که هم‌چنان استمرار خویش را حفظ کرده‌است و سرِ بازایستادن ندارد.

درست سه سال پیش نیز در چنین ایّامی، سیاست‌گذاران فربه و‌ مال‌‌اندود از خون محرومان و فارغ از اندوه گرسنگان و زحمت‌کشان، شبانه بهای بنزین را افرودند تا خود بنزینی باشد بر آتش خشم ۲۹ استان، ۱۰۴ شهر و ۷۱۹ نقطه کشور. اعتراض آن ‌مردم مظلوم نیز هم‌چون امروز، هرگز از سوی ولی‌ مطلقه‌ فقیه(علی خامنه‌ای) و اعوان و انصار مسلّح او به رسمیت شناخته نشد و ‌پاسخی جز باتون و گلوله نیافت.

تنها در چند روزه‌ی منتهی به آبان بیش‌از ۸۶۰۰ نفر دستگیر شدند و تعداد بسیاری نیز به شهادت رسیدند ولی تعداد شهدا و جان‌باختگانِ آن‌جنبشِ خونین به‌طور دقیق در دسترس نیست. آمارهای رسمی تا ۲۲۵ تَن و آمارهای غیررسمی تا ۱۵۰۰ نفر و بیشتر شمار کشته‌شدگان را اعلام کردند.
 
ما نام آن مظلومان و‌ جان‌باختگان و‌ نیز شهیدانی را که در تمامی این سال‌ها از جنبش سبز و پیش‌از‌آن تاکنون، با بنیان‌های استیلاطلبی و استبداد پیکار کردند گرامی می‌داریم و ایمان داریم که کوشش خستگی‌ناپذیر مردم ایران، زندگی و آزادی و حقّ تعیین سرنوشت برای همه زنان و‌مردانِ ما به ارمغان خواهدآورد.

جوانان امروز ایران طرح بزرگی از آینده‌ در سر دارند که در آن گورخوابانِ بی‌سرپناه، ماوایی‌ امن خواهند گزید و کول‌بران از بوران کوهستان‌ها برای همیشه به‌سوی خانه‌های گرم خواهند شتافت؛ تن‌فروشانِ مستأصلِ در خیابان‌ها و قبرستان‌ها شرافت انسانی خویش را بازمی‌یابند و دبستان‌های انباشته از گرمای تپنده دانش، در زمستان‌های مهاجم، آغوش خویش را به‌سوی کودکان‌کار خواهند گشود و‌قدرت زمختِ پیشوا سالاریِ عریانِ در لباس دین، به فراموش‌خانه‌ی ابدی تاریخ سپرده‌خواهدشد.

ابوالفضل قدیانی
علیرضا رجایی

منبع: سحا‌م‌نیوز