ادامه اعتصاب و اعتراض در دانشگاه‌های کشور

دانشجویان دانشگاه‌های مختلف در ایران، روز شنبه چهاردهم آبان، فراخوان‌ها و بیانیه‌هایی برای اعتصاب سراسری صادر کردند. صدور این فراخوان‌ها ایجاد محدودیت‌هایی را در برخی دانشگاه‌ها برای دانشجویان در پی داشت. دانشجویان دانشگاه آزاد شمال تهران  صبح روز شنبه  صف طویل برای ورود به دانشگاه تشکیل دادند.

دانشجویان دانشگاه آزاد تهران شمال هنگام ورود به دانشگاه مجبور به درآوردن ماسک برای شناسایی و همچنین تفکیک وسایل شخصی‌‌شان شدند. چند صد نفر از دانشجویان این دانشگاه به همین علت مقابل پردیس دانشگاهی تهران شمال در منطقه حکیمیه به صف ایستادند.

دانشجویان دانشگاه آزاد تهران شمال پیش از این با صدور بیانیه‌ای به اعتصاب سراسری دانشگاه‌ها پیوستند و اعلام کردند: «در همراهی و همبستگی با خواهران و برادرانمان در دیگر دانشگاه‌ها و سایر هموطنان عزیزمان اعلام اعتصاب کرده و در صورت صلاحدید جمعی از دانشجویان، در روزهای پیش رو، اعتراض به‌حق و مسالمت‌آمیز خود را در داخل محیط دانشگاه به شیوه‌های تحصن یا تجمع اعتراضی ادامه می‌دهیم.»

دانشجویان دانشگاه شریف نیز هنگام ورود به دانشگاه با تکرار رفتاری غیرمعمول و غیرقانونی مورد تفتیش قرار گرفتند.

جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران با صدور بیانیه‌ای درباره تداوم اعتصاب‌ها و اعتراض‌ها اعلام کردند که از روز شنبه اعتصاب‌ها را از سر خواهند گرفت.

دانشجویان این دانشگاه در بیانیه‌شان نوشتند: «ما دانشجویان دانشگاه تهران، به دلیل حوادث بی‌شرمانه اخیر، آن‌هم نه‌تنها در دانشکده‌های دانشگاه خودمان، بلکه برای حمایت از تمام برادران و خواهرانمان که در تمام دانشگاه‌های کشور برای ایجاد این مای شکوهمند قدم برداشتند، برای دلیرانی که از بهشتی تا شریف، از فردوسی تا نوشیروانی در کنار یکدیگر بودند، برای دانشجویان دانشگاه‌های آزاد و دانشجویان علوم پزشکی که سکوت را در هنگامه ظلم جایز ندیدند، برای شجاعانی که در علامه علیه بی‌عدالتی ایستادند، برای حمایت از تمام دانشجویان کشور در هر شهر و هر دانشگاه، از تاریخ ۱۴ آبان‌ماه کلیه کلاس‌های درس را مادامی که خواسته‌های تمامی دانشجویان پاسخ داده نشود، تحریم و در دانشکده‌هایمان تحصن می‌کنیم.»

دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی، مدیریت و حسابداری، علوم ریاضی دانشگاه بهشتی در بیانیه‌ای که با شعار «برپا خیز، به نام زن زندگی آزادی» آغاز شده است، اعلام کرده‌اند که در کنار دیگر دانشجویان در سرتاسر ایران، از شنبه چهاردهم آبان ماه، از شرکت در کلاس‌های درس سر باز خواهند زد.

دانشجویان این دانشگاه خطاب به استادان نیز نوشته‌اند: «سکوت شما کار ما را برای باز‌پس گرفتن دانشگاه از چنگال نیروهای امنیتی سخت‌تر می‌کند، اما بدانید ما منتظر شما نخواهیم ماند و این مسیر را با جان‌ودل، چه با شما و چه بی شما، ادامه خواهیم داد.»

دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران نیز به رئیس این دانشگاه هشدار دادند که در صورت رسیدگی نکردن به خواسته‌هایشان و متوقف نشدن سرکوب دانشجویان، از روز دوشنبه شانزدهم آبان اعتصاب خود را آغاز خواهند کرد.

تعدادی از دانشجویان خوابگاه امینیان دانشگاه نوشیروانی بابل نیز جمعه‌شب مقابل خوابگاه تفتیش شدند. شامگاه ۱۳ آبان حوالی ساعت ۲۲: ۱۵ نزدیک خوابگاه پسرانه امینیان چند دانشجو در حال استفاده از تاکسی اسنپ بودند که دو خودروی پلیس این سرویس را متوقف کرد. سپس ماموران اسلحه به دست، دانشجویان را از ماشین پیاده و شروع به تفتیش کیف و وسایلشان کردند.

به گزارش شوراهای صنفی دانشجویان ایران، حراست این خوابگاه تلاش کرد به ماموران بگوید این افراد دانشجوی خوابگاه‌اند، اما پلیس بدون توجه به این موضوع و با گفتن «ما کار خودمون رو بلدیم» به جست‌وجو ادامه داد. پس از چند دقیقه تفتیش ماشین و کیف سرنشینان، هر دو خودرو به راهشان ادامه دادند. همچنین در این میان گوشی یکی از دانشجویان دختر این دانشگاه که مشغول فیلمبرداری بود ضبط شده است.

دانشجویان دانشکده‌ ادبیات و زبان‌های خارجی علامه طباطبایی نیز با حمایت از اعتصاب سراسری دانشجویان اعلام کردند که صدای سکوت و حذف دانشجویان تعلیقی خواهند بود.

دانشجویان دانشگاه یزد، دانشکده فیزیک و مهندسی و علم مواد دانشگاه شریف، پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نیز با صدور بیانیه‌هایی از اعتصاب‌های سراسری دانشجویان حمایت کردند و اعلام کردند به برگزاری تجمع و تحصن در محیط دانشگاه اقدام خواهند کرد.

از سوی دیگر فشارها بر دانشجویان، با بازداشت و تعلیق و ممنوع‌الورودی ادامه دارد. شهریار شمس، دانشجوی مدیریت دانشگاه آزاد تهران شمال، حوالی ساعت یک بامداد ۱۴ آبان برای دومین بار پس از شروع اعتراض‌های سراسری در منزلش به‌دست نیروهای امنیتی بازداشت شد. این دانشجو چند ساعت قبل از بازداشت در حساب توییتر و اینستاگرامش از تلاش ماموران برای دستگیری خود خبر داده بود. شهریار شمس بار نخست در تاریخ ۵ مهرماه طی یورش وحشیانه نیروهای امنیتی و ضرب و شتم خواهرش در این جریان، بازداشت شده بود. پیش از این ایلیا موگویی، دانشجوی ترم سوم مهندسی مکانیک دانشگاه آزاد تهران شمال نیز عصر چهارشنبه ۴ آبان و هم‌زمان با تجمع درون‌دانشگاهی دانشجویان این دانشگاه، هنگام خروج از دانشگاه، با ضرب و شتم به‌دست یگان ویژه بازداشت شده بود.

علی درزی، دانشجوی کارشناسی معدن دانشگاه تهران ورودی ۱۴۰۰، روز شنبه ۷ آبان در جریان یورش نیروهای امنیتی به دانشکده فنی دانشگاه تهران، به‌دست نیروهای لباس شخصی در حیاط دانشکده فنی بازداشت شده است و تا بدین لحظه از نهاد بازداشت‌کننده و وضعیت او اطلاعی در دست نیست.

***

بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران درباره‌ی تداوم اعتصابات و اعتراضات

«برای تمام آنان که صدایمان بودند»

تلاش برای خاموش کردن صدای حق خواهی هر روز شدیدتر می‌شود. ممنوع‌الورودی، ضرب و شتم، هجوم نیروهای لباس شخصی، کمیته‌ی انضباطی، بازداشت‌های گسترده در داخل دانشگاه‌ها، ربودن از خوابگاه‌ها و جنایاتی از این دست چهره‌ی غالب برخورد نیروهای امینتی و حراست دانشگاه‌ها با دانشجویان در هفته‌های اخیر بوده است. تلاش است تا ترس، ابری باشد که خورشیدمان را ناپیدا کند. در زمانه‌ای که ظلم در جامه‌ی قانون روا داشته شده، مزدوران حامی قانون شده‌اند و شریف‌ترین‌ها و آزادی‌خواهنمان ربوده می‌شوند، زمانی که عدالت‌خواهی جرم می‌شود و سرکوب نام نظم می‌شود، در چنین شرایطی به راستی چگونه انتظار می‌رود که به کلاس‌ها برگردیم؟ چگونه می‌توانیم بر روی صندلی‌هایی بشینیم که دوستان‌مان، عزیزان‌مان، نیکان و پاکانمان آنجا نشسته بودند؟ چگونه می‌توانیم این خیانت را ببینیم و سکوت کنیم؟
دانشجویان، دوستان و عزیزان. اکنون دیگر کلاس‌ها و درس معنا ندارند! چگونه به تحصیل بپردازیم وقتی دیگرانی از خودمان در بند اسارتند؟ و یا حتی از بدیهی ترین حقوق خود برخوردار نیستند؟ به راستی چگونه؟ آنان که نیستند اکنون، آنکه ربوده شد یا مضروب، آن، دیگری نیست!‍ آن خود ماست. هر که رفته ست تکه‌ای از کل ما دانشجویان است! این برای دیگری نیست که امروز کنار همیم. خیر! برای خودمان و برای مایی است که تمام تلاششان را می‌کنند تا از میان رود.

ما دانشجویان دانشگاه تهران، بدلیل حوادث بی‌شرمانه‌ی اخیر، آن هم نه تنها در دانشکد‌های دانشگاه خودمان، بلکه برای حمایت از تمام برادران و خواهرانمان که در تمام دانشگاه‌های کشور برای ایجاد این مای شکوهمند قدم برداشتند، برای دلیرانی که از بهشتی تا شریف، از فردوسی تا نوشیروانی در کنار یکدیگر بودند، برای دانشجویان دانشگاه‌های آزاد و دانشجویان علوم پزشکی که سکوت را در هنگامه‌ی ظلم جایز ندیدند، برای شجاعانی که در علامه علیه بی‌عدالتی ایستادند، برای حمایت از تمام دانشجویان کشور در هر شهر و هر دانشگاه، از تاریخ ۱۴ آبان‌ماه کلیه‌ی کلاس‌های درس را مادامی که خواسته‌های تمامی دانشجویان پاسخ داده نشود تحریم و در دانشکده‌هایمان تحصن می‌کنیم و به تمام عوامل سرکوب اعلام می‌کنیم: «بترسید! بترسید! ما همه باهم هستیم!» از اساتید تمامی دانشگاه‌ها و بخصوص دانشگاه تهران درخواست می‌کنیم تا در برابر توهینی که به ساحت علم و دانشگاه وارد آمده، سکوت نکنند و با پیوستن به این مای بزرگ، ظلم کنونی را ریشه کن کنند.

فهرست مطالبات دانشجویان دانشگاه تهران:

۱- آزادی بی‌قید و شرط دانشجویان بازداشتی و رفع اتهام‌های وارده، صدور منع قرار تعقیب برای دانشجویان آزاد شده
۲- رفع تعلیق‌ها و محرومیت‌های اخیر تحصیلی و ممنوع الورودی‌ها
۳- خروج تمامی نیروهای امنیتی و لباس شخصی از دانشگاه‌ها
۴- تضمین آینده‌ی تحصیلی دانشجویان بازداشت‌شده و جلوگیری از دخالت نهادهای امنیتی در جهت ستاره‌دار کردن آن‌ها
۵- برکناری تمامی عواملی از دانشگاه و حراست که در حوادث اخیر نقش داشتند.
۶- عذرخواهی رسمی از تمامی دانشجویان بابت جریانات اخیر.
۷- پایان دادن به قوانین مرتجعانه‌ی حاکم بر دانشگاه مانند تفکیک جنسیتی در سلف غذاخوری و دخالت حراست در پوشش دانشجویان

باشد که این طنین همواره در ذهن‌هایمان باشد:
رهایی حق ماست
قدرت ما جمع ماست

جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران

***

بیانیه تجمع ۱۴ آبان دانشگاه علم و صنعت

به نام زن زندگی آزادی

بیش از ۴۰ روز است که دانشگاه با مقاومت جانانه‌ی خود چراغ امید را روشن نگه داشته است. در این میان سرکوبگران، برای خاموش کردن دانشگاه از هیچ اقدامی فروگذار نکردند. از تعطیل‌سازی اجباری تحت لوای آموزش مجازی، تا بازداشت‌های گسترده، گسیل نیروهای لباس‌شخصی به محوطه‌ دانشگاه‌ها و خوابگاه‌ها، انبوه پرونده‌سازی‌های انضباطی، حمله به تجمعات دانشجویی و ممنوع‌الورود کردن دانشجو‌یان و تهدیدها. اما هیهات که جنبش دانشجویی با این دست اقدامات مذبوحانه طوق ذلت را بر گردن بپذیرد. هیهات که زندانی کردن برادران و خواهرانمان را ببینیم و دم برنیاوریم. در هفته‌های اخیر شاهد آن بودیم که حراست دانشگاه علم و صنعت با افسارگسیختگی دست به تهدید، آزار و درگیری فیزیکی دانشجو‌یان و ارعاب خانواده‌های آنان زده است. ماشین حکم‌زنی کمیته انضباطی بدون طی تشریفات قانونی اقدام به احضار و پرونده‌سازی برای تعداد زیادی از دانشجویان کرده و در عین حال چشم بر اقدامات عناصر بسیج ضددانشجویی، اوباشی که مسجد دانشگاه را به شکنجه‌گاه خود تبدیل کرده بودند و دست به ضرب و شتم دانشجو‌یان زده‌اند بسته است. جمع کثیری از دوستان و هم‌کلاسی‌هایمان نیز از ورود به محوطه دانشگاه محروم مانده‌اند. فضای خوابگاه‌ها با حصارکشی‌های مضاعف و نصب دستگاه‌های چهره‌نگار در خوابگاه دختران امنیتی‌تر از هر زمانیست.

هفته اخیر سه تن از بهترین فرزندان علم و صنعت، ایلیا تابعی و علیرضا عباسی در منزل خود و علی فتاحی مقابل سردر دانشگاه و با همدستی معاونت ضددانشجویی بازداشت شده اند.
در این میان جمعی خودفروخته که نام استاد و هیئت علمی را یدک می‌کشند با امضای بیانیه‌هایی ننگین حتی کلمه‌ای از ظلم و جوری که بر دانشجو‌یان روا داشته می‌شود نگفته‌اند.
ما دانشجویان علم و صنعت امروز به سان تنی واحد جمع شده ایم تا فریادی بر ستم و بی‌عدالتی باشیم. مطالبات ما تجمع‌کنندگان به شرح زیر است:

۱. آزادی تمام دانشجویان زندانی به خصوص ایلیا تابعی، علی فتاحی و علیرضا عباسی
۲. آزادی تمام زندانیان سیاسی
۳. لغو و کأن لم یکن شدن پرونده‌های کمیته انضباطی
۴. توقف ممنوع‌الورودی تمام دانشجویان
۵. بازگشت به خوابگاه دانشجویان تبعیدشده از خوابگاه کوی داخل به سایر خوابگاه‌ها
۶. رفع حصارکشی‌های مضاعف خوابگاه کوی داخل
۷. عدم ورود نیروهای نظامی و امنیتی به حریم دانشگاه
۸. توقف سرشماری‌های شبانه خوابگاه دختران
۹. برخورد با عوامل ضرب و شتم دانشجو‌یان در مسجد

***

گزارشی از تحصن دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه

امروز چهارده آبان ماه، دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی علی رغم حضور پرتعداد لباس شخصی ها و نیرو‌های امنیتی در اطراف دانشکده، در اعتراض به جو امنیتی موجود در دانشگاه که طی روزها و هفته‌های اخیر فزونی پیدا کرده است، رفتار قاضی مآبانه رئیس دانشکده و همچنین همکاری حراست و رئیس دانشکده با نیرو‌های امنیتی، جلوگیری غیرقانونی از ورود هم‌کلاسی‌هایشان به دانشگاه، دست به تحصن در راهرو دانشکده زدند‌ و در ادامه به جلوی درب اتاق حراست رفته و  همچنین در راهرو اساتید تجمع کرده و شعار‌هایی را فریاد زدند:

- قسم به خون یاران/ ایستاده‌ایم تا پایان
- مرگ بر ستمگر چه شاه باشه، چه رهبر
- مرگ بر دیکتاتور
- توپ، تانک، مسلسل دیگر اثر ندارد/ به مادرم بگویید دیگر دختر ندارد
- دانشجو/ اساتید اتحاد، اتحاد
- دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد
- دانشجو تعلیق بشه/دانشگاه تعطیل میشه
- علامه متحد/ خار چشم مستبد
- رئیس حراست/ نماد وقاحت

در ادامه این روند که با تهدید از جانب نیرو‌های امنیتی همراه بود دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی مجددا به جلوی درب حراست بازگشتند و به تحصن خود ادامه دادند. اقدامات و اعتراضات امروز دانشجویان این دانشکده، سبب تسلیم دانشگاه در برابر لغو ممنوع‌الورودی دانشجویانی شد که در روز‌های گذشته به ناحق از ورود آنان به دانشکده جلوگیری می‌شد.

لازم به ذکر است به دلیل دیوارکشی که در سلف صورت پذیرفت، دانشجویان غذای خود را در راهرو دانشکده بردند که در این میان برخی از اساتید نیز همراه با دانشجویان شدند.

***

بیانیه‌ی آغاز اعتصاب جمعی از دانشجویان دانشگاه بهشتی از شنبه ۱۴ آبان

برپاخیز، به نام زن زندگی آزادی

در اعتراض به خشونت افسارگسیخته و عریان علیه مردم بی‌دفاع در خیابان و دانشگاه، سرکوب گسترده‌ی معترضان، عدم رعایت حقوق قانونی دانشجویان و امنیتی‌سازی دانشگاه، ما دانشجویان بهشتی در کنار دیگر دانشجویان در سرتاسر ایران، از شنبه چهاردهم آبان ماه، از شرکت کردن در کلاس‌های درس سر باز خواهیم زد. و تا زمان آزادی دانشجویان زندانی، برطرف شدن جو امنیتی در دانشگاه و لغو برخوردهای امنیتی با دانشجویان معترض، به اعتصاب ادامه خواهیم داد.

و از آنان که ساکت نشسته‌اند می‌پرسیم در کدام ایران زندگی می‌کنید، کجا نشسته‌اید که فریاد «هل من ناصر» دانشجو، هم‌کلاسی و هم‌وطن خود را نمی‌شنوید؟ چقدر خون بی‌گناه دیگر باید بر زمین بریزد تا شما خواب‌زدگان بیدار شوید؟
چگونه با حقارت تدریس و تحصیل در کلاس‌های امنیتی کنار می‌آیید؟
آن قدمی که امروز برنمی‌دارید، دانشجویی را می‌تواند آزاد کند یا جان آزاده‌ای را نجات دهد.

اساتید!
این سکوت مرگ‌آور را شکسته، مقام استادی را که باید به آگاهی و ره‌نمایی شناخته شود، از انگ «صم بکم عمی» و منفعت‌طلبی نجات دهید.
نمی‌بینید صحن دانشگاه و سرسرای دانشکده‌ای را که شما در آن تدریس می‌کنید لباس‌شخصی‌ها کنترل می‌کنند؟
دانشجویان در دانشگاه تهدید و تفتیش می‌شوند، و ریاست و حراست دانشگاه از همکاری با آنان که معترضان را کتک می‌زنند و به رویشان چاقو می‌کشند ابایی ندارند.
سکوت شما کار ما را برای باز پس گرفتن دانشگاه از چنگال نیروهای امنیتی سخت‌تر می‌کند، اما بدانید ما منتظر شما نخواهیم ماند و این مسیر را با جان و دل، چه با شما و چه بی شما، ادامه خواهیم داد.

دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی
دانشجویان دانشکده مدیریت و حسابداری
دانشجویان دانشکده علوم ریاضی

***

بیانیه‌ی دانشجویان دانشکده فیزیک دانشگاه شریف جهت آغاز اعتصاب از روز ۱۴ آبان

خزان سرسبزی باغ آرزوهایمان را زرد کرده، طراوت را از ما گرفته و فضای خاطر دانشجویان را اندوه‌بار و سرد کرده است.

در روزهای اخیر شاهد وقایعی ناگوار بودیم:
- ممنوع‌الورودی روبه افزایش دانشجویان
- در بازداشت به سر بردن برخی دانشجویان یا آزادسازی مشروط با قید وثیقه
- عدم شفاف‌سازی قانونی و استفاده ابزاری از آیین‌نامه‌های ضددانشجویی که با استناد به آنها با دانشجویان برخورد می‌کنند
- بی‌توجهی و سرکوب درخواست‌های مدنی دانشجویان

به عنوان یک انسان، انجام هر فعالیت درسی، شغلی و... را منوط به این می‌دانیم که وظیفه‌ی اخلاقی خود را در آن حیطه شناخته باشیم. ما دانشجویان نیز در جایگاه خود وظایفی اخلاقی داریم که به ما حکم می‌کند تا هنگام احقاق حقوق خود، از حضور در کلاس خودداری کنیم. از دانشجویان دانشکده فیزیک و همچنین تمامی دانشجویان عزیز دانشگاه شریف خواستاریم که در هفته بعد به اعتصاب بپیوندند و در کنار هم کلاس‌های درس مقطع کارشناسی و مشترک را به‌جز دروس عمومی که شاید شرایط تحریم‌کردنش مهیا نباشد، به مدت حداقل یک هفته از روز شنبه تحریم کنیم. هدف اصلی اعتصاب رفع بی‌قید و شرط ممنوعیت ورود همکلاسی‌هایمان است. بدون حضور آنها در کلاس شرکت نمی‌کنیم.

با وجود شرکت‌نکردن در کلاس درس، برای همدلی با یکدیگر در زمان مقرر کلاس‌‌ها در دانشگاه حاضر می‌شویم تا صدای یکدیگر بمانیم.

***

دست در دست هم دریا می‌شویم / دانشگاه امیرکبیر، شنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۱

***

بیانیه‌ی دانشجویان دانشگاه آزاد تهران شمال در پیوستن به اعتصابات سراسری دانشجویان

به نام خداوند آگاهی و برابری

مسئولین مربوطه و الباقی مخاطبین
ما دانشجویان نیاز به روایت و مستند نداریم که قضاوت کنیم! چون ما خود شاهد عینیِ روز یک‌شنبه ۸ آبان بودیم و خودمان میدانیم که کی از چی سواستفاده و شروع به درگیری و حمله علیه دانشجویان کرد!
روز یک‌شنبه ۸ آبان، دو گروه روبروی هم بین دانشکده‌های مدیریت و انسانی ایستاده بودند و پس از اقامه نماز بسیجیان و حفظ حرمت نماز توسط دانشجویان ، دو گروه ایستاده روبروی هم هرکدام شعارهای خودشان را میدادند و هیچ حمله و درگیری از طرف دانشجویان به سمت گروه مقابل شروع نشد و اگر هم بحث و جدالی بود بین خود دانشجویان بود آن هم برای برقراری هماهنگی بین دانشجویان و امنیت خود دانشجویان!!
اما کسی که از جَو حاضر سواستفاده کرده و با متشنج کردن جَو حمله و درگیری را آغاز کرد ، گروه مقابل بود حالا چه بسیجی ، چه به اصطلاح آمریکا و انگلیس و داعشی که انقدر راحت میتوانند حتی وارد دانشگاه کشور بشوند!!!

_خیلی جالب‌ است همان آمریکا و انگلیسی که هیچ غلطی نمیتوانند بکنند ، مسبب هر اتفاق ناگوار داخل کشور ماست!!!
_خیلی جالب است نیروهای نفوذی از گروه‌های مختلف مِن جمله داعش، صهیونیست، و... که مقام‌های امنیتی کشورمان ظاهرا روبروی آنها بوده و مبارزه میکنند ، و به راحتی به دانشگاه‌های ما نفوذ و به دانشجویان ما حمله میکنند ، عضوِ خود سازمان‌های امنیتی کشورمان هستند و سابقه شرکت در عملیات‌های مختلف را دارند!!!
_خیلی جالب است مسئولین و حراست دانشگاه‌ جدای از چک کردن و شناسایی دانشجویان در ورودی‌های دانشگاه ، در داخل دانشگاه نیز از دانشجویان طلب کارت دانشجویی کرده و کیف آنها را میگردند ، اما لباس شخصی‌ها و افراد غریبه‌ای که ظاهرا از دیوارها به دور از چشمِ هیچکس به دانشگاه پریدند و وارد شدند را نه تنها بازرسی نکرده بلکه آنها به راحتی و آزادانه همراه با سلاح‌ در دانشگاه می‌گردند و حتی به جمعیت بسیجیان دانشگاه نفوذ میکنند!!!
_خیلی جالب است کشوری که این همه ثروت و منابع نفت و گاز و ... دارد و رتبه‌های بالای دستاورد‌های علمی و صادرات و غیره را دارد و ... ، اما امنیت و حتی بودجه‌ی برقراری آن را ندارد!!!

مسئولین مربوطه
میگویید دانشگاه ما امنیت و حفاظ ندارد؟!
ما دانشجویان نیز از شما میپرسیم:

- چرا دانشگاه ما امنیت ندارد؟!
میگویید چون دیوار و حفاظ و نیروی حراستی کافی ندارد
- چرا کمبود حفاظ و نیروی حراستی داریم؟!
میگویید چون پول نداریم
- چرا پول نداریم؟!
میگویید چون جاهای دیگری خرج‌های واجب‌تری هست.

حال سوال اصلی ما از شما:
چه چیزی مهم‌تر و واجب‌تر از برقراری امنیت کشور و مخصوصا دانشجویان آن؟!!!
رفاه و امنیت و بچه های خودتان در خارج از کشور؟!!!
غارت منابع و ثروت کشورمان و انتقال آن به حساب‌های خارج از کشور خود؟!!!
بله واضح و ثابت شده است که وقتی جای بچه‌های خودتان امن و امان است، بچه‌های مردمِ کشورتان چه اهمیتی برایتان دارند؟!
وقتی پول از پاروی خودتان بالا میرود، نانِ شب مردم این کشور چه اهمیتی برایتان دارد؟!
وقتی جان و سلامت و امنیت خود و خانواده‌هایتان تضمین است، امنیت مردم این کشور چه اهمیتی برایتان دارد؟!

ما نمیدانیم داخل گروه مقابل چه اشخاصی از کجاها بودند اما نهایتا به اسم بسیج دانشجویی دانشگاه، حضور داشتند پس مسئولیت هرگونه رفتاری با بسیجیان دانشگاه است. چطور جمعیت دانشجوییِ ما نفوذی و غریبه دارد و اسم هررفتاری از آنها به پای ما تمام میشود؟! همانطور هم مسئولیت هررفتاری از گروه مقابل با گروه بسیجیان دانشگاه است که افرادِ به اصطلاح غریبه را به داخل گروه خود راه داده و اجازه حمله به دانشجویان را دادند.

در آخر ما دانشجویان دانشگاه آزاد تهران شمال واحد حکیمیه در واکنش به اتفاقات تلخ و آشکار روزهای اخیر از جمله:
_ حمله به دانشجویان معترض از طرف بسیجیان دانشگاه
_ زخمی و آسیب دیدن تعدادی از دانشجویان در پی آن حمله
_ دستگیری و ممنوع‌الورودی و تعلیق تعدادی از دانشجویان
_ تهدید و ارعاب دانشجویان به روش‌های مختلف
_ بی احترامی به دانشجویان و عدم حفظ حریم دانشجو در محل دانشگاه
و...
_و همچنین در همراهی و همبستگی با خواهران و برادرانمان در دیگر دانشگاه‌ها و سایر هم‌وطنان عزیزمان

اعلام اعتصاب کرده و در صورت صلاح‌دید جمعی از دانشجویان، در روزهای پیشِ رو، اعتراضِ به حق و مسالمت‌آمیزِ خود را در داخل محیط دانشگاه به شیوه‌های تحصن و یا تجمع اعتراضی ادامه میدهیم.
بدیهی ا‌ست که مسئولیت حفظ امنیت تمامی دانشجویان تماماً با مسئولین دانشگاه می‌باشد.
اعتراض‌هایمان نیز تا زمان پیگیری و رفع تمامی مطالبات‌مان که در زیر بیان می‌شود،
آزادی تمامی دانشجویان، و عذرخواهی رسمی از دانشجویان و خانواده‌هایشان، ادامه‌دار میباشد.

مطالبات:
- آزادی بی قید و شرط تمامی دانشجویان بازداشتی کشور
- رفع جَو نظامی حاکم بر اطراف و داخل دانشگاه
- عدم اجازه ورود ماموران امنیتی به داخل دانشگاه برای دستگیری و رُبودن دانشجویان
- عدم اجازه ورود افراد غریبه و مسلح به دانشگاه و همچنین برقراری حفاظ وِ امنیتِ دانشگاه برای جلوگیری از ورود اشخاص غریبه و مسلح که وظیفه بدیهی دانشگاه است.
- عدم تعلیق و اخراج و ممنوع‌الورودی و تعلیق دانشجویان و رفع این حُکم‌ها علیه دانشجویان.
- عذرخواهی و دلجویی از دانشجویان و خانواده‌هایشان برای حمله علیه دانشجویان از طرف گروه بسیجیان و لباس‌های شخصی، بازرسی وسایل شخصی دانشجویان، دستگیری دانشجویان، بازپرسی از دانشجویان و گرفتن اعتراف از آنها و تعلیق‌شان و هرگونه برخورد ناپسند با دانشجویان.
- برخورد با عوامل بازرسی دانشجویان که حریم دانشجویان را حفظ نکردند.
- تضمین سلامت و آزادی دانشجویان در صورت حضور در دانشگاه و خذف غیبت‌های دانشجویان در مدت اعتراضات و اعتصابات و همچنین تمهید جبران کلاس‌ها در انتهای ترم
- و همچنین همراهی و همکاری با دانشجویان و حمایت از اعتراضاتِ به حق و مسالمت‌آمیز آنها.

از تمامیِ مسئولین و اساتید و فرهیختگان کشور طلب همکاری و همراهی را داریم و انتظار می‌رود که وظیفه اخلاقی و انسانی خود را به جا آورده و در برابر این همه ظلم و جنایات آشکار سکوت نکنند.
اما این را نیز بدانید که ما ، چه با شما چه بی شما ، به راهِ حق خود #برای رسیدن به ایرانی آباد، آزاد، سرشار از عدالت و آرامش ادامه میدهیم.

امیدواریم گذشتن از حق طبیعی ما که جستن دانش است ، باعث بیداری وجدان‌ها شود.

بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه آزاد تهران شمال_واحد حکیمیه
مورخ ۱۳ آبان ۱۴۰۱

***

بیانیه اعتصاب کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

به نامش و یادش
خدمت حضور محترم
جناب آقایان
دکتر شیرانی رئیس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
دکتر کرباسی معاونت فرهنگی دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

باسلام و احترام،
نظر به اینکه حرمت میان ما و برادران مسئولمان پیش از این خدشه‌دار شده، بی‌پرده، بی‌مقدمه و صریح به سراغ اصل مقصودمان میرویم؛ خشت به خشت بنای این دانشگاه برای ما دانشجویان و از جنس خود ماست.
دانشجویانی که هم‌اکنون حرفه‌ی طبابت را در کنار اخلاق و انسانیت مشق می‌کنند؛
دانشجویانی که آموخته‌اند چه قبل از سوگند خوردن تشریفاتی و‌ چه پس از آن به مداوای آلام هم وطنان خود مشغول باشند، نه همچون مشتی اوباش به سنگ‌پرانی بپردازند و پاسخ فریاد حق‌خواهی هم‌نوعانشان را با تهدید و ارعاب و ضرب‌وشتم بدهند.

هم‌اکنون ما دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از آزار خواهران و برادران همکلاسی خود به ستوه آمده‌ایم و انزجار و اشمئزاز خود را نسبت به دربندی و یا محرومیت دوستانمان از تحصیل، ولو موقت، که ناحق‌ترین ناحق‌هاست اعلام می‌کنیم؛ که خط اگر خط حسین است و ذکر لب و دندان یا حسین، ما هم عصر یزیدیانیم.
از شما عزیزان و اساتید که همانا چراغ راه ما در ظلمت شب های جهل بوده‌اید درخواست تغییر نظر در این باب و تغییر خط مشی را داریم.

مبرهن است که خواست ما بر‌حق و در عین حال قاطع است و عدم اجابت آن، واکنش‌های متناسب آتی را در پی خواهد داشت.

در صورت عدم تحقق خواسته‌هایمان اعم از:
⁃ توقف ارعاب و سرکوب دانشجویان و ایجاد بستری امن جهت انجام فعالیت‌ها و اعتراضات مسالمت آمیز دانشجویی
⁃ رفع تعلیق‌ها و محرومیت‌های اخیر تحصیلی
⁃ رفع حصر دانشجویان بازداشتی
⁃ تضمین امنیت تحصیلی، جانی و روانی تمامی دانشجویان آزادی‌خواه
⁃ رفع سو پیشینه‌های قضایی و تحصیلی

به هوش باشید که ما کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از حضور در کلیه‌ی راندهای آموزشی و درمانگاه‌ها از روز شنبه مورخ ۱۴ آبان ماه ۱۴۰۱ خودداری خواهیم کرد. در صورت عدم تحقق خواسته‌های ذکر شده تا روز دوشنبه ۱۶ آبان ماه ۱۴۰۱، علاوه بر خودداری از شرکت در راندهای آموزشی و درمانگاه‌ها، از حضور در کیشیک‌ها نیز امتناع خواهیم کرد.

قابل ذکر است که علی رغم عدم وجود هرگونه مسئولیت حقوقی نسبت به درمان بیماران، کارورزان طب اورژانس بنا به مسئولیت انسانی خود، با وجود حمایت از اعتصابات اینترنی، به ادامه‌ی خدمت به ملت دردمند خواهند پرداخت.

“همانا که ریسمان اتحاد ما را هیچ گزندی از هم نخواهد گسست.”
با سپاس از توجه شما و با امید به مساعدت شما
اینترن‌های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان آبان ۱۴۰۱

رونوشت به کلیه‌ی روسای دانشکده‌های علوم پزشکی

***

بیانیه‌ی جمعی از دانشجویان دانشگاه یزد در اعتراض به دستگیری‌های پی در پی و همچنین پیوستن به اعتصابات سراسری دانشجویان

به نام خالق زن، زندگی، آزادی
به راستی که وحدت از گلوله‎‌ها قوی‌تر است

ما جمعی از دانشجویان دانشگاه یزد در اعتراض و مقابله با اقدامات غیرقانونی و غیرانسانی مسئولین دانشگاه مبنی بر تهدید، تعلیق، اخراج و ربوده شدن برخی از دانشجویان دانشگاه یزد و دیگر دانشگاه‌های استان از فردا  شنبه، مورخ ۱۴ آبان ماه ۱۴۰۱، کلیه کلاسهای درس خود را تحریم کرده و در راستای اعاده حقوق خود و ابراز همدردی و همبستگی با دیگر دانشجویان کشور، استوار، ایستادگی خواهیم کرد.

در این راه از اساتید و فرهیختگان دانشگاه یزد صمیمانه خواستاریم تا جهت حمایت از دانشجویان زندانی و تعلیقی دانشگاه، صدای آنها باشند و تا آزادی بی قید و شرط آنها کلاس‌های درس خود را تعطیل و در این مسیر نور همچو  اسوه‌ای نیکو شاگردان و فرزندان خود را همراهی کنند. به امید روزی که زیر سایه عدالت و آزادی همه در کنار یکدیگر به طی کردن پله‌های ترقی و شکوفایی علمی ایران بپردازیم.

***

بیانیه‌ی دانشجویان دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ﴿۲۰۴﴾ سوره بقره
« و از مردم، كساني هستند كه گفتار آنان، در زندگي دنيا مايه اعجاب تو مي‏شود، (در ظاهر، اظهار محبت شديد مي‏كنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مي‏گيرند. (اين در حالي است كه) آنان، سرسختترين دشمنانند. »

بیش از ۴۰ روز است که صدای آزادی خواهی مردم ایران در سراسر جهان طنین انداز شده و پاسخی به جز گلوله، باتوم، تهدید و توهین به ما داده نشده است.
ما دانشگاهیان به عنوان قشر مدنی جامعه در تمام این مدت، به جز اعتراض مسالمت آمیز  روش دیگری را در پیش نگرفته ایم و در میانه ی تمام سرکوب ها و فشار ها نشان دادیم دانشجو و دانشگاه زنده و بیدار است.
ما به عنوان صاحبان حقیقی دانشگاه که غاصبان هر روزه در آن جولان میدهند اجازه نمی‌دهیم دست قدرت ظالمانه به روی صاحبان اندیشه بلند شود و با صدای رسا اعلام میداریم صدای آزادی، با تهدید، ارعاب و خشونت های روز افزون شما پایان نمیابد.
ما امروز در این نقطه از تاریخ شجاع تر از همیشه و با آگاهی ایستاده ایم تا به همگان درس اتحاد و آزادگی بدهیم.

اصل “۲۳” قانون اساسی: تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار دارد.

بنا بر اصل ۲۳ قانون اساسی به دلیل شرایط پیش آمده نظیر ناامنی، تهدید، در نظر نگرفتن حقوق دانشجویی و شهروندی و گسترش برخوردهای امنیتی ست، ما جمع کثیری از دانشجویان دانشکده‌ی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اعلام میداریم خواستار موارد زیر هستیم :

۱-  توقف تماس ها و پیام های تهدید آمیز.
۲-  منع ورود نیروهای لباس شخصی به محیط دانشگاه.
۳- پرهیز از اقدامات تحریک آمیز و به رسمیت شناختن اعتراضات به حق دانشجویان و رسیدگی به خواسته های آن ها.
۴- نسبت ندادن اعمال خلاف واقع و دور از شأن جامعه علمی به دانشجو بدون مستندات حقیقی.

تاکید میکنیم دانشگاه از جامعه جدا نیست و هر سرکوب و برخورد قهر آمیزی نیرویی برای برانگیختن ما خواهد بود.
همچنین با احترام از اساتید و فرهیختگان دانشگاه دعوت می‌کنیم در مسیر آزادگی و شرافت در کنار دانشجویان و مردم ایران بایستند و در برابر ظلم سکوت نکنند.