توران کبیری: فرزندانم را به زندان اوین برگردانید

توران کبیری مادر کاوه و یاشار دارالشفا: فرزندانم را به زندان اوین برگردانید

امتداد: توران کبیری، مادر کاوه و یاشار دارالشفا، در گفت‌وگو با امتداد، با ابراز نگرانی از وضعیت فرزندان خود، از انتقال آن‌ها پس از آتش‌سوزی در زندان اوین به زندان رجایی شهر خبر داد. او با بیان اینکه بعد از آتش سوزی شدید در اوین عده‌ای از زندانیان به زندان‌های دیگر منتقل شدند تصریح کرد: «کاوه و یاشار هم ساعت ۴ صبح یک شنبه به زندان رجایی شهر منتقل شدند. آن‌ها بند ۸ بودند، کنار بند ۷ که آتش سوزی آن‌جا به مراتب شدیدتر بود. بعد از این اتفاق بین ۴۵ تا ۴۷ نفر را از زندان اوین در ساعات اولیه پس از اتفاق به زندان رجایی شهر منتقل کردند.»

کبیری در ادامه افزود: «آن‌ها حدود ساعت ۶ بعد از ظهر روزی که به رجایی شهر منتقل شدند با ما تماس گرفتند و در تماسی ۳۰ ثانیه‌ای از این اتفاق خبر دادند. بعد از آن هم یکی دوبار زنگ زدند و گفتند به شدت آسیب دیده‌اند، البته فقط کاوه و یاشار این شرایط را نداشتند و خیلی از زندانیان در این حادثه آسیب دیده بودند.»

مادر این دو زندانی در پاسخ به این سوال که آیا شما به زندان رجایی شهر مراجعه کردید گفت:«بله ما به زندان رفتیم.من گفتم نگران وضعیت بچه‌هایم هستم، می‌خواهم آن‌ها را ببینم و از سلامت آن‌ها مطمئن شوم. گفتم مگر شما ادعا نمی‌کنید بچه‌ها سالم هستند و مشکلی ندارند، یک معتمد از طرف خانواده‌های زندانیان برای ملاقات این بچه‌ها بفرستید. آن‌ها گفتند امکان ملاقات اصلا وجود ندارد و این بچه‌ها زندانی ما نیستند و تنها پیش ما مهمان هستند و این زندان اوین است که باید پاسخگوی شما باشد.»

کبیری با بیان اینکه کاوه و یاشار پیش از این اتفاقات یک روز در میان با ما تماس داشتند گفتند:«ما هفته‌ای یک روز ملاقات کابینی داشتیم و یک بار هم توانستیم حضوری آن‌ها را ببینیم، ولی حالا هیچ خبری از شرایط به ما نمی‌دهند.»

مادر کاوه و یاشار دارالشفایی با بیان اینکه حدود یک سال از حبس فرزندانش باقی مانده تصریح کرد: «درخواست من این است که بچه‌ها به اوین برگردند. آن‌ها طی حکمی که داشتند چون ساکن تهران هستند و خانواده هم ساکن تهران است، زندانیِ زندان اوین هستند درحالی‌که زندان رجایی‌شهر جزو استان البرز است. اینها را دوباره باید برگردانند. من فکر می‌کنم همه‌ی خانواده‌ها این را می‌خواهند که هرچه زودتر به ما اجازه ملاقات بدهند و اینکه اجازه بدهند یک پزشک معتمد از طرف ما حتی اگر پزشکی قانونی باشد اینها را معاینه کند تا ببینیم چه اتفاقی افتاده است.  ما سه شنبه هفته گذشته با تعداد دیگری از خانواده‌ها به زندان اوین رفتیم تا به دادیار زندان خواسته‌هایمان را بگوییم که متاسفانه پاسخی نگرفتیم. روز جمعه و شنبه روزهای وحشتناکی برای ما بعد از حادثه اوین بود. من فکر نمی‌کنم کسانی که آنجا شاهد آن جریان بودند تا روزی که زنده هستند بتوانند فراموش کنند.

وقتی که دادیار صحبت‌ها را نپذیرفت جو متشنج شد، و آن وقت به خاطر اینکه ایشان جو را یک مقدار آرام کند، به اتاقش رفت و اول یکسری از وکلای زندانیان را پذیرفت و بعد دیگر ما صحبت کردیم و گفتیم حداقل دو نفر دو نفر یا ۵ نفر ۵ نفر داخل برویم و حرف‌هایمان را بزنیم. ولی به همه یک حرف تکراری می‌زدند؛ مثلا من که خودم با عروسم که داخل رفتیم صحبت کردیم، گفتند که آنجا به ما این اطلاعات را دادند و گفتند شما باید پاسخگوی ما باشید.

گفت من هم نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده. گفتم این چه زمانی به اینجا زندان اوین برمی‌گردند؟ گفت شاید دو روز شاید هم ۱۰ روز دیگر. گفتم بالاخره دو روز دیگر یا ۱۰ روز دیگر؟ گفت من اگر بگویم ۱۰ روز دیگر شما سر ۱۰ روز اینجا هستید. نمی‌دانم؛ شاید هم یک ماه دیگر. گفتم خب من که در هر صورت ۲ روز دیگر اینجا هستم. اینها باید به اینجا زندان اوین برگردند. حالا اگر مسوولیت با شما نیست، با چه کسی است؟ گفت برو سازمان‌ زندان‌ها. گفتم خب من به سازمان زندان‌ها می‌روم.»