شکست...

فاتح قلعه‌های مقدس؛
کلنلی بود غير مسلح
کلنلی که نه از تبار سلحشوران بود 
و نه از انبوه سربازان...
ليکن راز "چشم اسفنديار" را 
                             خوب دريافته بود،
و هم از اين روی 
دروازه‌های پولادين قلعه‌های مقدس را 
- بی‌آنکه قطره‌ای خون حتا 
بر پايداری و مقاومتی دلالت باشد، گشود!
 – به ياری ساکنان آزمند قلعه‌ها 
که نه گرسنه بودند و نه بی‌قوت – 
بوی مطبخ دشمن اما 
چنان،
 هوش از سر  شکم‌بارگی شان 
                                    در ربوده بود.


آری... فاتح قلعه‌های ما سرداری نه
بل کلنلی بود از تبار آش‌پزان
کلنلی بنام مک دونالد.
با گماشته‌ای در هیبت دلقکان 
و درفشی بی‌رنگ
با مُهر خاندانش حرف M
نقش بسته بر آن
افراشته بر سر چهار راهها
دلالتی بر فتح کامل!

آری...ما شکست خورده‌ایم
از کلنلی که نه از تبار سرداران
که آشپزی از انبوه چربدستان بود!
و عصر خفت از همین روست
که آغاز گشته است!