زمان، همه‌ی زمان

در کنار ما ایستاده‌اند
آنها
که دوستشان داریم.
در کنار ما زندگی می‌کنند
آنها
که هزاران سال پیش
امروز ما را دوست می‌داشتند.

آنها
که هزاران سال دیگر
خواهند آمد
تا شاید خود ما را
دوست داشته باشند.

زمان
خطی است
که در آن
آنها که ایستاده‌اند،
در کنار یکدیگر
زندگی را تجربه می‌کنند.
طبیعت
پایه‌ی آن زندگی است
و هنر
این تصویر خلاقیت انسان
پاسخ این حضور
در زمان.

اما در کنار ما
آنها که نایستاده‌اند،
که زندگی ما را
با تیرهای بی شماری
نشانه رفته‌اند،
آنها
که هزاران سال پیش
و
هزاران سال دیگر
لحظه های خلاق ما را
سر بریده
و
خواهند برید،
خط ناشناس زمان حیات ما را
کوتاه می کنند
و
این عمر کوتاه را
ارزان
به یغما می برند.

آنها
که با به زنجیر کشیدن زمان
هر لحظه
داغ تاره ای
بر نفس های تنگ ما
حک می کنند.

پنجره‌ای
از سیاه‌ترین گودال‌ها
تا سرخ‌ترین دشت‌های زمین
همیشه گشوده است
و
در کنارش
دیواری در انتظار خراب شدن
بر روی سری
که نمی‌تواند
تسلیم ترس
و
فریب شود.