خاوران

(تقدیم به مادران صلح و کودکان خاوران)

سقف آسمان چسبیده بر سینه‌ام
سایه‌ام راه نفس را گرفته است
زمان سنگین می‌خزد از روی واژه‌ها
                                 از روی نام‌ها

ای غنچه تازه به گل نشسته
                        در باغ باورم
چه کسی خونین کرد دل شاداب ترا

***    

ستاره صبح در ظلمت شب
چون درویشِ چرخانی مانده تنها
شاهد گور کنان کوری
که مردگان را بی‌کفن در خاک می‌کردند.
وقتی که همسایه‌ها همه خواب بودند

***  

خاوران من 
ای پاکترین خاک زمین 
نماز صبح و شب
    بی وضوء روی تو واجب است
                      ای  سجادهِ باز در تاریخ

***  

ستاره صبح آسمان
         تنها شاهد ِ شبِ حادثه بود
اکنون ستاره‌های خفته در دل تو
هم شاهدان شبند و هم  حضور در طلوع
وقتی ستاره نیست
شب بی پناه می‌شود
چون راهزنی که گم کرده راه
چون ره رویی که مانده بی چراغ
اکنون تویی خاوران!!
                    هم راه و هم چراغ

***  

خاوران من
ای پاکترین خاک زمین
                      حٌرمت نگهدار
این غنچه‌های تازه به گٌل نشسته
آفتاب کاران جنگلٍ سبز طلوعند
                    یادگاران ظلمت شب 
                                در بهار صبح فردا
                                       در پنجه‌های تو

مهر۱۳۸۸
م. الف. پرواز