تداوم فعالیت‌های مدنی تا دست‌یابی به آرمان‌های انسانی

بیانیه انجمن دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران به مناسبت 16 آذر؛
تداوم فعالیت‌های مدنی تا دست‌یابی به آرمان‌های انسانی

یکشنبه، ۱۵ آذر، ۱۳۸۸

انجمن دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران با صدور بیانیه ای به مناسبت روز دانشجو، یاد و خاطره‌ی شهیدان راه آزادی را گرامی داشت.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر این انجمن در بیانیه خود ضمن اشاره به دانشجویان دربند این دانشگاه همچون مهرداد بزرگ، احسان دولتشاه، فؤاد شمس و البرز زاهدی و همچنین عباس حکیم زاده و میلاد اسدی دو عضو شواری مرکزی دفتر تحکیم وحدت و احکام صادر شده برای دانشجویان این دانشگاه از جمله علیرضا عاشوری، مهدی گرایلو و حسام سلامت آورده است: «جریان اقتدارگر نظامی با پیاده (اخراج) کردن اندک باقی‌مانده‌های عقلانی نظام، درمانده و دیوانه‌وار قطار ترمز بریده‌ی سرکوب را به پیش می‌برد.» متن کامل بیانیه این انجمن به شرح زیر است:

بیانیه انجمن دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران به مناسبت 16 آذر؛ تداوم فعالیت‌های مدنی مسالمت‌آمیز و بدون‌خشونت تا دست‌یابی به آرمان‌های انسانی

شانزده آذرماه نقطه‌ی عطف جنبش دانشجویی ایران، یادآور پایداری بهترین فرزندان این مملکت در برابر استبداد و دیکتاتوری است. نماد ‌خواهی و حق طلبی، چراغی‌ست نورانی که از دوردست بر تاریکی‌های اختناق پرتو می‌افکند و در سینه‌های خسته بذر امید می‌کارد. 16 آذر نمود شکوهمند قرن‌ها ایثارگری مردمان ستم‌دیده‌ی ظلم‌ستیزی‌ست که هر پاییز خبر از زنده‌بودن خون آزادی‌خواهی در دل فرزندان خود می‌دهد.

بیش از نیم قرن از شهادت قندچی، بزرگ‌نیا و شریعت‌رضوی ، "سه قطره خون که بر چهره‌ی دانشگاه هنوز تازه و گرم است" می‌گذرد. در طی این سال‌ها، استبداد همواره در اشکال مختلف به روش‌های متنوع سعی در خاموشی و اضمحلال این آتش اهورایی داشته‌است. اما جریانی که اصالتش را از آزادگی، ایثار و آرمان‌گرایی می‌گیرد خاموش ناشدنی‌ست.

امسال در حالی به استقبال 16 آذر می‌رویم که بیش پنج‌ماه از ایستادگی شجاعانه مردم ایران در برابر سرکوب بی‌وقفه دولت کودتا می‌گذرد. اینبار اما به پیشوار 16 اذری خواهیم رفت که بسی بیشتر به مانند 16 آذر سال 1332 می ماند چرا که هر دو بعد از کودتایی ننگین به دست وطن فروشان رخ می دهند، یکی بعد از 110 روز و اینک نزدیک به پنج ماه بعد از کودتای انتخاباتی. روزی 16 اذر به خون سه آذر اهورایی تزیین گشت و این یک به خون نداها و سهراب ها و یعقوب ها کیانوش‌ها، که 16اذری بس رنگین‌تر را به ارمغان آورده است. دانشگاه قلب تپنده‌ی جنبش‌سبز، از همان اوان شکل‌گیری تاکنون هدف ضربات وحشیانه‌ای قرار گرفته است، با نزدیک شدن به 16 آذر برخورد با دانشجویان به طرز بی‌سابقه‌ای شدت گرفت به طوری که صد‌ها دانشجو بازداشت، به دادگاه انقلاب احضار، ممنوع الورود و به کمیته های انضباطی فراخوانده شدند. از میان چندین و چند دانشجوی بازداشتی می‌توان به نام مهرداد بزرگ، احسان دولتشاه، فؤاد شمس و البرز زاهدی دانشجویان دانشگاه تهران و همچنین عباس حکیم زاده و میلاد اسدی دو عضو شواری مرکزی دفتر تحکیم وحدت اشاره کرد. همچنین کودتا گران که این‌بار هدف خود را دانشگاه قرار داده‌اند، با صدور احکام سنگین زندان برای دانشجویان آزادی‌خواه دانشگاه‌های سراسر کشور سعی در ایجاد فضای اختناق و رعب دارد. در این بین می توان به حکم 6 سال زندان برای علیرضا عاشوری، 5 سال زندان برای مهدی گرایلو و 4 سال زندان برای حسام سلامت دانشجویان دانشگاه تهران اشاره کرد.

جریان اقتدارگر نظامی با پیاده (اخراج) کردن اندک باقی‌مانده‌های عقلانی نظام، درمانده و دیوانه‌وار قطار ترمز بریده‌ی سرکوب را به پیش می‌برد. اینان بدون توجه به عواقب گریز ناپذیر آن و نگاه به آیینه‌ی تاریخ بدون شک نتیجه‌ای را برای خود رقم خواهند زد که سرنوشت محتوم همه‌ی مستبدان است. کم‌سویی روز به روز اجاق مشروعیت نتیجه‌ی بی‌توجهی و عدم پذیرش خواسته‌های به حق ملت است و ساختن سناریوهای نخ‌نما و پوسیده‌ی انقلاب رنگی و نسبت‌دادن سرسپردگی همه دوستداران این کشور به عوامل بیگانه، اعتراف‌گیری‌های وقیحانه و صدور احکام غیرانسانی برای فعالین سیاسی و حقوق‌بشر نمی‌تواند گره‌کور بحران را باز کند که تداوم چنین رفتارهای غیرعقلانی نشان از درماندگی و عجز از حل مسئله دارد و در نتیحه‌ی آن این عزم مردم است که بیش از پیش برای ادامه مقاومت جزم خواهد شد. امروز جنبش سبز با زندگی میلیون‌ها ایرانیِ خواهان دموکراسی، رفاه و صلح گره خورده‌است و شور آزادی چنان در تاروپودش عجین شده که میله‌ی هیچ زندانی را بلندتر از قامت بلند ایستادگی‌اش نمی‌توان یافت.

انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران با گرامیداشت یاد و خاطره‌ی سه شهید راه آزادی بر تداوم فعالیت‌های مدنی مسالمت‌آمیز و بدون‌خشونت تا دست‌یابی به آرمان‌های انسانی خود تاکید دارد. ما به خشونت، زندان، شکنجه و هر آنچه که زاییده‌ی استبداد است نه می‌گوییم و راهِ چاره را در ایستادگی و مقاومت می‌بینیم. در کنار سایر آزادی‌خواهان اعتراض و انتقاد خود را به وضعیت موجود کماکان ادامه می‌دهیم و یاران دبستانی را به هوشیاری و صبر دعوت می کنیم و نسبت به سوق داده‌شدن به سمت چاه خشونت و تخریب که به نفع جریان سرکوب‌گر است هشدار می‌دهیم.