روباه صحرا، پیشاهنگی برای هولوکاوست

اگر اروین رومل که حتی دشمنانش او را به عنوان یک استاد مسلم در تاکتیک‌های نظامی ستایش می‌کردند موفق شده بود که راه خود را در آفریقای شمالی با نبردهایش بگشاید، او مهرتاییدی بر مرگ هزاران یهودی که از وحشت نازی‌ها در اروپا به فلسطین پناه آورده بودند می‌زد.

یک فیلم مستند جدید که در کانال دوم تلویزیون آلمان ZDF پخش می‌شود سعی می‌کند که تصویر رومل به عنوان یک جنتلمن سلحشور را اصلاح کند، کسی که نبردهایش در آفریقای شمالی با جنگ‌های جنایتکارانه‌ی نازی‌های آلمان که در اروپا به راه افتاده بود تا به امروز بی ارتباط به نظر می‌رسید. اما اخیرا دو تاریخ نگار اهل اشتوتگارت به طور مجزا از برنامه‌ای که در ZDF پخش می‌شود ادعا نموده‌اند که هیتلر طرحی برای وسعت بخشیدن به هولوکاوست به منطقه‌ی خاورمیانه تنظیم کرده بود و نازی‌ها به ناسیونالیست‌های عرب دست دوستی داده بودند، یعنی به کسانی که در نظرداشتند پناهندگان یهودی را از فلسطین بیرون کنند خواب و خیال‌های جنایتکارانه‌ی دوستی میان عرب‌ها و آلمانی‌ها که مبنای آن بر تنفر از یهودی‌ها قرار داشت.

یهودی‌هایی که در خاورمیانه زندگی می‌کردند از پیروزی‌های رومل به وحشت افتاده بودند. رومل پس از تصرف دژ نظامی توبروق در لیبی در ژوئن 1942 که متعلق به انگلیسی‌ها بود نگاه خود را متوجه کانال سوئز، فلسطین و حوزه‌های نفتی خاورمیانه کرد. ژنرال ستاد ارتش آلمان در دفتر یاداشت خود در باره‌ی آمادگی نیروهایش برای فتح فلسطین می‌نویسد: « کسانی که با یهودی‌ها می‌جنگند می‌تواند خیالشان از بابت موافقت و همدلی مردم عرب راحت باشد ».

عرب‌ها فریاد می‌زدند «‌هایل رومل»

هیتلر در بخش‌های وسیعی از جهان عرب مورد ستایش قرار می‌گرفت و بعضی از روزنامه‌ها حتی او را با پیامبر مقایسه می‌کردند. روباه صحرا نیز به اندازه‌ی هیتلر محبوب بود. شعار «هایل رومل » به یک خوشامدگویی عمومی در کشورهای عربی تبدیل شده بود.

بسیاری از عرب‌ها تصور می‌کردند که آلمانی‌ها آنها را از یوغ حکومت قدرت‌های فرتوت استعماری فرانسه و بریتانیا نجات خواهند داد. هیتلر نشان داده بود که چگونه زنجیرهای معاهده‌ی ورسای را پاره می‌کند. پس از آن که آلمان فرانسه را در 1940 شکست داد، سرودهایی برضد فرانسه و بریتانیا در سرتاسر خیابانهای دمشق به گوش می‌رسید: « خدا حافظ موسیو، خدا حافظ مستر، خدا در آسمان است و در زمین هیتلر ».

آدولف هیتلر در ملاقاتی در نوامبر 1941 در برلین و با مفتی اعظم اروشلیم محمد امین الحسینی به او اطمینان داد که هدف او « نابودی یهودی‌هایی است که در کشورهای عربی زندگی می‌کنند ». پیشوا البته نسبت به عرب‌ها نیز مخالفت‌های نژادی خودش را داشت. او از دست دادن با مفتی اعظم اورشلیم امتناع ورزید و حاضر به صرف قهوده با او نشد. در واقع او پیشنهاد مترجم خود مبنی بر این که برای به دست آوردن دل میهمان عالی مقام خود و مطابق با آداب عربی با او قهوه بنوشد را با عصبانیت رد کرد و هیتلر که مخالف سرسخت کافئین بود گفت که هرگز حاضر نیست که در دفتر کارش کسی قهوه بنوشد.

جنگجویان مسلمان در خدمت اس اس

با این وجود هیتلر ماهیانه مبلغ 75 هزار مارک (1) در اختیار مفتی اعظم قرار داد تا در فلسطین بر ضد یهودی‌ها حکم جهاد دهد. اس اس در نمونه‌ای از انعطاف پذیری ایدئولوژیک حتی داوطلبان مسلمان را استخدام کرد و اعلام نمود که مسلمان‌هایی که در بالکان زندگی می‌کنند متعلق به « نژادهای ارزشمند » مردم اروپایی هستند.‌هاینریش هیملر شخصا به سربازان مسلمان داوطلب خود اطمینان داد که می‌توانند از خوردن گوشت خوک و نوشیدن الکل اجتناب کنند. حتی در زاکسن اجازه‌ی تشکیل یک موسسه‌ی اسلامی داده شد. با این وجود اتحاد آلمانی عربی به همین مقدار ختم نگردید. نیروی هوایی آلمان به دفعات آبادی نشین‌های یهودی را بمباران کرد و در جنگ عراق آن زمان سربازهای آلمانی شرکت کردند، البته در طرف نیروهای چریکی و در برابر بریتانیایی‌ها.

یگان ویژه‌ای برای نابودی یهودی‌ها
درپشت خد مقدم یگان‌های آفریقایی رومل واحد ویژه‌ای در جولای 1942 ایجاد گردید که هدفش طراحی قتل عام یهودی‌های منطقه بود. در راس این یگان سرهنگ دوم والتر راف قرار داشت. وی فردی با تجربه در کشتار جمعی بود و کسی که در ایجاد واگن‌های متحرک گازی که در اروپای شرقی و اتحاد شوروی به کار گرفته شده بودند نقش موثری داشت.

به راف و نیروهایش در « انجام اقدامات اجرایی بر ضد جمعیت غیر نظامی » اختیارات تام داده شده بود، در ترجمه به زبان نازی‌ها منظور از آن دادن اختیار برای غارت، جنایت و بردگی انسان‌ها بود.

اما در نهایت یهودی‌های فلسطین از این سرنوشت شوم جان سالم به در بردند. در اکتبر 1942 متفقین بالاخره موفق شدند که پیشروی آلمانی‌ها را در العلمین، شهری در مصر، متوقف سازند و به این ترتیب شهرت شکست ناپذیری رومل را در هم شکستند. روباره صحرا مجبور شد که ارتش شکست خورده‌ی خود را به سوی تونس هدایت کند، یعنی به همان جایی که قبلا نبرد آفریقا را آغاز کرده بود. نیروهای اس اس در تونس شبکه‌ای از اردوگاه‌های کار ایجاد کردند. بیش از 2500 یهودی تونسی طی شش ماه حکومت آلمانی‌ها جان خود را از دست دادند و ارتش منظم آلمان نیز در این آدم کشی‌ها شرکت داشت.

نیروهای راف نقره‌ها، جواهرات و اشیاء مقدس و گران بهای آنها را به غنیمت گرفتند. فقط در جزیره‌ی تونسی دجربا 43 کیلوگرم طلا از یهودیان منطقه به زور گرفته شد. اس اس بعدا گنجینه‌ی به دست آمده را از آنجا دورکرده و در اطراف کورسیکا در زیر آب‌ها مخفی کرد. از آن زمان تا کنون گنجینه‌ی رومل که همچنان نامکشوف باقی مانده نسل‌های چندی از جویندگان گنج را به دنبال خود کشیده است.

علت این که نام رومل با جنایت‌های نازی‌ها مرتبط نشده است شکست او در استراتژی تهاجمی خود بود. او بعدا به ایتالیا و سپس به فرانسه اعزام شد، جایی که ارتباط او با طراحان ترور نافرجام هیتلر که قرار بود در 20 جولای 1944 انجام شود در نهایت به قیمت زندگی خود او تمام شد. پس از آن که هیتلر دستور داد که او باید میان خودکشی و محاکمه‌ی نظامی یکی را انتخاب کند او راه اول را انتخاب کرد و به زندگی خود پایان داد.

یورگ مولر که این فیلم مستند را با همکاری جین کریستوف کارون ساخته است می‌گوید این تصور که جنگ در آفریقای شمالی یک جنگ پاک بود در واقع یک « افسانه » است. رومل شخصا یک افراط گرای نژادپرست نبود، اما او « با پیروزی‌هایش راه را برای ماشین نابودسازی هیتلر هموار کرد». رومل با جاه طلبی‌هایش فقط به دنبال کسب شهرت نظامی برای خود بود و توجهی به پیامدهای اقداماتش نداشت.

-----------------
1: در ترجمه‌ی انگلیسی مقاله 750 هزار مارک آمده است و در مقاله‌ی آلمانی زبان 75 هزار مارک که این دومی احتمالا صحیح تر است. مترجم.

New Research Taints Image of Desert Fox Rommel
By Jan Friedmann
http://www.spiegel.de/international/germany/0,1518,484510,00.html
http://www.spiegel.de/reise/aktuell/0,1518,465921,00.html