هدف اعتراض و اعتصاب های کسبه بازار در چند شهر کشور

در این گفتگو با شرکت آقای عباس ولی و به مدیریت آقای حسن اعتمادی، پیرامون سفر نتانیاهو به آمریکا و تظاهرات سه روز اخیر در تهران و برخی از شهرستان ها، پرداخته  و نکات زیر را مطرح کردم:
۱- ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی اولیه مشترک با نتانیاهو ، ضمن فاصله گذاری با برنامه تغییر رژیم  در ایران از سوی ایالات متحده، میان برخورد با تلاش ج.ا. در زمینه از سر گیری غنی سازی و تداوم تولید موشک های پیشرفته و دور برد، تفکیک ظریفی به عمل آورد . او تاکید کرد که در مقابل از سر گیری غنی سازی واکنش واشنگتن فوری خواهد بود، اما در مورد پروژه موشکی هم، به تهران اجازه پیشبرد آنرا نخواهد داد .
۲- به نظر می رسد که موضوع اختلاف او با نتانیاهو ، زمانبندی در واکنش به رشد شتابناک برنامه موشکی ج.ا. باشد. ضرباتی که ج.ا. در جنگ ۱۲ روزه به برخی از مراکز مهم و جمعیتی اسرائیل وارد ساخت، به افسانه نفوذناپذیری گنبد آهنین پایان داد و برخی مقامات امنیتی پیشین اسرائیل هم نسبت به آسیب پذیری مراکز استراتژیک تل آویو در مقابل موشک های مدرن ج.ا. اظهار نگرانی جدی کرده اند. نتانیاهو از ادامه پروژه های موشکی ج.ا. احساس خطر می کند و به دنبال بدست آوردن حمایت ترامپ، برای حمله پیشدستانه و نابود کردن امکانات موشکی ج.ا. است.
۳- گرچه گمانه زنی ها در مورد مذاکرات مخفی میان ج.ا. و کاخ سفید را نمی توان رد کرد، اما  نظر به آنکه پروژه موشکی خط قرمز پررنگ خامنه ایست و در زمینه غنی سازی هم، او حاضر به قبول تعلیق نیست و طرف آمریکایی هم، در هر دو مورد موضع قاطعی دارد، بسیار بعید است که چنین مذاکراتی، به توافق هایی منجر بشود و این احتمال جدی  است که نتانیاهو توانسته باشد نگرانی امنیتی خود را ، علی رغم میل ترامپ، به اتکای لابی نیرومند یهود در آمریکا، به دستور کار ترامپ تبدیل و مجوز حمله را گرفته باشد.
۴- در رابطه با فضای سیاسی کشور، بنا به تجارب بسیار در داخل و خارج ، نمی توان روی کلیپ هایی که به راحتی در هر خانه ای قابل تولید هستند و فیلم هایی که مورد راستی آزمایی قرار نگرفته اند، به مثابه فاکت و شاهد حساب کرد.
دستگاه اطلاعات و امنیت و متعصبین حامی پهلویسم و اقتدارگرایی در تولید کلیپ، تغییر و صدا گذاری فیلم های اصلی و «پروپاگاندا» خط و مرزی نمی شناسند ولازم است که نسبت به حجم بالایی از اینگونه « مدارک» با احتیاط و شک برخورد کرد.
۵-حرکت اعتراضی اخیر که وارد روز سوم خود شده ، از لایه های نسبتا بالاتر بازار و صنوفی که با واردات و ارز ، سر و کار  روزمره دارند، شروع شده است. تا کنون اتحادیه ها و شورا های صنفی بازاریان ، هنوز واکنشی نداشته اند و ظاهرا ثبات نرخ ارز تنها مطالبه اعلام شده معترضان است. اما حرکت در خیابان منطق خود را دارد و حرکت اعتراضی بازاریان، با پیوستن جوانان و توده های فقیر شهری، به سرعت رنگ و بوی سیاسی گرفت  و شعار «مرگ بر دیکتاتور» به پرتکرار ترین شعار معترضان در خیابان بدل شد.
۶- از آنجایی که  قیچی « تورم-تحریم» بر بستر فساد و ناکارآمدی حکومت،  گلوی مردم را تا  حد خفگی می فشارد و کارد به استخوان ده ها میلیون هم میهن فقیر ما رسیده است، جامعه را می توان بشکه باروتی تصور کرد که با هر جرقه ای منفجر می شود.
۷- پیوستن دانشجویان به اعتراض و به راه افتادن تظاهرات در دانشگاه های بهشتی، تهران، امیر کبیر، خواجه نصیر و شریف، در کنار ورود سایر مردم به صفوف تظاهر کنندگان و گسترش حرکت به شهرستان ها ، بیانگر ظرفیت بالای جامعه برای یک جنبش بزرگ سراسری است.
۸- از جنبش های پراکنده صنفی که رهبران و کنشگران خود را دارند، تا یک جنبش سراسری، هنوز فاصله زیادی وجود دارد. به موازات رشد کمی و کیفی اینگونه جنبش ها رهبران ملی  هم از دل جنبش یا در کنار آن قد علم خواهند کرد.
۹-جامعه ما به اندازه کافی کادر مجرب سیاسی ، کنشگر اجتماعی با تجربه، نهاد مدنی معتبر و تشکل سیاسی شناسنامه دار در اختیار دارد و تراشیدن رهبر یا دستگاه رهبری برای  جبنش از خارج، نه موضوعیت دارد و نه محلی از اعراب.
۱۰- سلطنت طلبانی که رضا پهلوی را به مقام « رهیر-شاهی» بر کشیده اند، قبل از هر چیز مشغول فروش توهم هستند .
۱۱- بدون تردید پادشاهان پهلوی دستآورد های بزرگ و پر ارجی داشته اند. متاسفانه رضا پهلوی با به تن کردن قبای گشاد « رهبری انقلاب ملی» ، مثل یک فئودالزاده بی مسولیت، برای جذاب کردن خود در نزد نتانیاهو، میراث پدر و پدر بزرگش را به آتش کشیده است. او متوجه مسخره بودن این ادعا نیست و درک نمی کند که هیچ نیروی جدی سیاسی در داخل کشور ، او را با این ادعا جدی نخواهد گرفت.
۱۲- سرمایه اجتماعی خاندان پهلوی، می تواند  با نقد و پیرایش خطاها، در خدمت یک لیبرال-دموکراسی ایرانی قرار بگیرد. هنوز هم برای این کار دیر نشده است. این امر قبل از هر نیرویی وظیفه مدعیان مشروطه خواهی است که علیه «برنامه بیچارگی» مصوب کنفرانس مونیخ و شعار « همه قدرت به رضا شاه دوم» قیام کنند و بجای کرنش و تسلیم ، برای پاسخگو کردن رضا پهلوی بکوشند.
۱۳- مسیری که عناصر مشکوک در پیش پای رضا پهلوی ترسیم کرده اند، این جریان را به سمت نوعی فاشیسم ایرانی  سوق می دهد.
۱۴- جمهوریخواهان  در خارج، داعیه تاسیس رهبری برای جنبش را ندارند و در همه زمینه ها حامی و مکمل داخل کشورند. انها ، چه در قالب احزاب و گروه های مختلف و  جه به صورت کنشگران منفرد، در تولید فکر، تبلیغ و جلب حمایت بین المللی فعالیت چشمگیری دارند.
۱۵- این تصور که می توان رهبری فردی رضا پهلوی یا هر مدعی دیگری را به جمهوریخواهان تحمیل کرد، تصوری باطل و خطرناک است و هر کس که بدون ماموریت و وعده مواجب، قصد بازی با این آتش را دارد، باید عواقب ویرانگر آنرا هم پذیرا باشد.

احمد پورمندی