«رد پا»؛ درس‌گفتار اندیشه سیاسی غرب مدرن (پایان)

چهار منبع عمده نظریه‌پردازان سیاسی مدرن را آثار افلاطون، ارسطو، میراث جمهوری روم، و عصر مسیحیت تشکیل می‌داد. افلاطون رابطه مشکل‌زای فلسفه و سیاست را تشخیص داده بود و ارسطو اولین روایت‌ها از نظریه جمهوری‌خواهی را ارائه کرد. سال‌های نخستین جمهوری روم نیز مدلی بود که اندیشمندان مدرن به آن فکر می‌کردند. سیستم فئودالی غیرمتمرکز، پادشاهان غیرمطلقه و طبقه قدرتمند آریستوکرات، به همراه اخلاقیات مسیحی، پیش‌زمینه تولد سیاست‌ مدرن بود.

ما در این جلسه به اختصار با ساختار تحول نهاد انسان‌ساخت سیاست تا سده شانزدهم میلادی آشنا می‌شویم و سه موضوع را بررسی خواهیم کرد: ۱ – پیدایش نهادهای سیاسی کهن ۲– افلاطون و ارسطو به عنوان نخستین نظریه‌پردازان سیاسی غرب؛ و ۳- فئودالیسم و همچنین سهم فلسفه عصر میانه یا قرون وسطی.

بخش نخست:

بخش دوم:

بخش سوم:

بخش چهارم و پایانی: