بررسی دلايل ابتلای کودکان کار به بيماری ايدز

يک خبر، سه چهره

خيابان جای کودکان نيست، مدرسه است

طاهره  پژوهش٭

تعداد بالايی ازکودکان کار در مناطق ناامن تهران مثل «شوش»، «هرندی» و «ناصرخسرو» زندگی می‌کنند. کودکان با شرايط ناسالم و خطرناکی در اين مناطق روبه‌رو هستند. افراد معتاد مبتلابه ايدز هم در اين مناطق زياد هستند. کودکان خيابانی تا آخر شب در خيابان‌های تهران پرسه می‌زنند و ديروقت به خانه‌های شان در آن مناطق ناامن برمی‌گردند و مسلما در چنين شرايطی با خطر آزار از سوی اين افراد مواجه می‌شوند. سياست‌های غلطی که از گذشته وجود دارد، باعث شده که همچنان هيچ نظارتی روی زندگی اين کودکان نباشد. در حال حاضر چهار درصد از کودکان خيابانی مبتلا به ايدز هستند و اگر نظارت جدی صورت نگيرد، ممکن است اين آمار بالاتر رود. چون اين کودکان در سطح شهر در رفت و آمد هستند و بيماری آنها می‌تواند سلامت جامعه را تهديد کند. ما می‌توانيم اين کودکان را شناسايی کنيم، کمک‌هزينه ماهيانه‌ای برای آنها در نظر بگيريم و از طريق مددکاران اجتماعی زندگی آنها را کنترل کنيم، اگر اين اتفاق رخ دهد؛ ٨٠ درصد از کودکان خيابانی به جای زندگی در آن مناطق خطرناک و آلوده، پشت نيمکت مدرسه می‌نشينند.

٭ عضو هيات‌مديره انجمن حمايت از حقوق کودکان

کودکان کار نياز به سرپناه دارند

هادی معتمدی٭

بهزيستی موظف است به وضعيت کودکان کار رسيدگی کند. ابتلای کودکان خيابانی به ايدز می‌تواند معضلی باشد که کل جامعه را تهديد کند. اين پديده مثل فحشا و هر پديده ديگری برای جامعه ابعاد زيانباری دارد. کودکان کار به چند گروه تقسيم می‌شوند. کودکانی که با خانواده‌شان زندگی می‌کنند و همراه مادر يا برادر خود در خيابان کار می‌کنند. کودکانی که دارای خانواده هستند اما جدا از آنها زندگی می‌کنند يا روز را در جای ديگری جدا از خانواده کار می‌کنند. گروه سوم کودکانی هستند که خانواده‌ای ندارند و در مناطق ناامن زندگی می‌کنند و بدون هيچ حمايتی به کارهای خيابانی مشغول هستند که اين گروه در معرض خطر آزار و تعرض جنسی معتادان و افراد شرور قرار دارند. اين قبيل آزارهای جنسی می‌تواند دامنه بيماری‌های مختلفی باشد که ايدز يکی از آنهاست.
در حال حاضر من از نظارتی که بر وضعيت کودکان کار می‌شود اطلاع درستی ندارم. اما بهتر است کودکان بی‌سرپناهی که در معرض خطر قرار دارند را شناسايی کنند و برای آنها سر پناهی در نظر بگيرند. سال ٨٤ ما برای اين کودکان سرپناه‌های امنی مهيا کرده بوديم که اين کودکان می‌توانستند برای استراحت و حمام و غذا خوردن به آن جا بروند، اما در سال‌های اخير اين سرپناه هم از دست رفته و حالا با آمارهای ناراحت‌کننده از بيماری اين کودکان مواجه هستيم.

٭ آسيب‌شناس اجتماعی

ايدز برای جامعه خطرناک است

مسعود پزشکيان٭

ايدز، هپاتيت و اين‌گونه بيماری‌های ويروسی در ميان کودکان خيابانی زياد شده است و در صورت عدم نظارت بر آن، زياد‌تر هم می‌شود. بالا رفتن آمار کودکان مبتلا به ايدز برای دولت، ملت و مسوولان ذيربط، هزينه‌های سنگينی در پی خواهد داشت. عدم کنترل ايدز و عدم شفاف‌سازی درباره اين بيماری برای کل جامعه خطرناک و تهديد‌کننده است. ايدز بيماری ساده‌ای نيست که به راحتی بتوان از کنار آن عبور کرد و راهکارهای جدی را برای مقابله با آن در نظر نگرفت. اين‌گونه‌ها آمار‌ها اقتصاد و فرهنگ کشور را زير سوال می‌برند. جای تاسف دارد که به جای نظارت و ارايه راهکار برای حل اين قبيل مشکلات يا آنها را ناديده می‌گيريم يا اصلا آنها را نمی‌بينيم.

٭نماينده مجلس، کميسيون بهداشت