گردشگری جای نفت را نگرفت

يکشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۸۶
موضوع نفت و گردشگری هرساله بيش از گذشته از زبان مسولان آشنا و نا آشنای گردشگری بر زبان می‌آيد اما اينکه جايگزينی درآمد گردشگری به جای درآمد نفت تا چه حد اجرا می‌شود، مساله‌ای است که ابهامات بسياری را برای مردم بوجود آورده است.
خبرگزاری ميراث‌فرهنگی ـ گردشگری ـ ايران با بيش از يک ميليون و ۲۰۰ هزار اثر و جاذبه تاريخی، فرهنگی و طبيعی در جرگه کشورهای ممتاز از نظر قابليت‌های طبيعی و اکوتوريستی قرار دارد. همچنين قدمت و تمدن عظيم اين کشور باعث شده تا در ميان کشورهای تراز اول از نظر آثار تاريخی محسوب شود.

وجود اقليم‌ خاص و چهار فصلی بودن ايران گردشگران را قادر می‌سازد تا با حدود يک ساعت پرواز، زيبايی‌های کوير را در يزد و کرمان و ساحل گرم و تابستانی را در سواحل نيلگون خليج هميشه فارس و جزاير کيش وقشم را تجربه کند و با پرواز‌ی ديگر وارد استانی ديگر شده و در ميان جنگل‌های زيبا و سرسبز شمال پياده روی کند و يا همزمان بتواند در کوه‌های آلوارس اردبيل يا پيست کوهرنگ به اسکی روی برف بپردازد.

واقعا چنين تصوير زيبايی که برای ايران ما تصوير شده در کمتر جای دنيا يافت می‌شود. البته بايد پرسيد که ما از اين عنايات چه بهره‌هايی برده‌ايم؟

در آغازين روزهای دولت جديد، در مصاحبه‌ای اعلام شد که قرار است گردشگری جای نفت را بگيرد خبری که در صورت تحقق می‌توانست بسيار مسرت بخش باشد اما آيا واقعا چنين اتفاقی ممکن بود؟
انتظار می‌رود فعاليت‌های واقعی و بدور از هياهو و شعار در حدود دو سال باقيمانده از عمر دولت نهم در سازمان متولی گردشگری صورت پذيرد يا اگر هم نمی‌توانيم کاری بکنيم حداقل داشته‌ها را زير آب نبريم!
چندی نگذشت که تعداد بيشتر و بيشتر شد تا جايی که کارشناسان ضمن ابراز تعجب از اين وعده‌ها آنها را غيرکارشناسی و شعارگونه عنوان کرده و اعلام چنين مواردی را ناشی از عدم آشنايی به فضای گردشگری کشور اعلام کردند.

آنقدر هتل می‌سازيم که نتوانيد بشماريد
برخی از وعده‌های داده شده از سوی اسفنديار رحيم مشايی که اغلب مبتنی بر آمار و گزارشات اغراق‌آميز و غيرکارشناسی معاونت گردشکری اعلام شده مانند پرداخت حدود هزار و ۵۰۰ ميليارد تومان تسهيلات برای گسترش خدمات گردشگری افزايش ۴۸ هزار تخت‌ جديد تا پايان سال ۱۳۸۵، که هنوز محقق نشده است موجبات بدگمانی به مديريت وی و برخی معاونيتش از سوی مردم و نهادهای ناظر همچون مجلس شورای اسلامی را فراهم آورد.

مشايی آذرماه سال گذشته اعلام کرده بود: «۷۲ هزار تخت جديد در کشور ايجاد می‌شود. در زمان تصدی مديريت سازمان‌های ۱۵۱ هزار تخت در اماکن اقامتی وجود داشت که با ۴۸ هزار تخت اضافه شده تعداد تخت‌ها از رشد ۲۷ درصد برخوردار شد. پيش‌بينی می‌شود، ۱۰ هزار تخت ديگر نيز به اين مجموعه اضافه شود و ۳۰ هزار تخت توسط شرکت توسعه گردشگری با فايناس ارزی احداث شود.»

هتل‌های پنج‌ستاره و هفت ستاره
رئيس سازمان ميراث فرهنگی در سال ۸۵ يک قول عجيب و شايد دور از ذهن می‌دهد که تا پايان چهار سال دولت نهم، تعداد هتل‌های پنج ستاره کشور قابل شمارش نباشد يعنی آنقدر هتل می‌سازيم که قابل شمارش نباشد وی همچنين اعلام کرد به زودی برای نخستين بار در منطقه رامسر اولين هتل هفت‌ستاره راه‌اندازی می‌شود.

با احتساب اينکه از نظر کارشناسی هر اتاق حدود ۵۰ ميليون تومان هزينه دارد و برای ساخت هر هتل پنج ستاره معمولا بيش از سه سال زمان نياز است با اين اوصاف نه زمان موجود چنين اجازه‌ای می‌دهد و نه کل بودجه جاری و عمرانی سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری با احتساب اينکه تمام بودجه صرف ساخت هتل شود جوابگوی چنين ادعايی نخواهد بود بخش خصوصی نيز با توجه به بروکراسی سخت اداری قطعا قادر نخواهد بود با توجه به روند رو به کاهش گردشگران خارجی بتواند سرمايه‌گذاری‌های ميلياردی در اين حوزه کند.

اين در حالی است که رئيس سازمان ميراث فرهنگی و صنايع دستی و گردشگری سخن از افزايش ۷۱ درصدی ورود گردشگران به ايران به ميان می‌آورد و عملکرد چشمگير اين سازمان را گوشزد می‌کند که هنوز آمارها و ارقام ارائه شده از سوی وی چندان مورد قبول نبوده و از نظر بسياری از کارشناسان و نمايندگان مجلس سازمان مذکور در بدترين دوران خود به سر می‌برد.

نبود بسياری از زيرساخت‌های گردشگری در کشور مهم‌ترين مانع رشد و توسعه اين صنعت است. داشتن جاذبه‌های بی‌شمار گردشگری و چهارفصل بودن کشور قطعا بدون وجود زيرساخت‌های گردشگری قادر به توسعه اين صنعت ارز آور در کشورمان نخواهد بود.

انتظار می‌رود فعاليت‌های واقعی و بدور از هياهو و شعار در حدود دو سال باقيمانده از عمر دولت نهم در سازمان متولی گردشگری صورت پذيرد يا اگر هم نمی‌توانيم کاری بکنيم حداقل داشته‌ها را زير آب نبريم!