نامه فخری محتشمی‌پور، همسر مصطفی تاج‌زاده به محسنی اژه‌ای
آقای محسنی اژه‌ای
رئیس محترم قوه قضاییه
باسلام
تهاجم وحشیانه رژیم صهیونیستی به زندان اوین و جان‌باختن تعداد زیادی از مردم بی‌گناه باعث تأسف و تأثر همگانی شد.
آن‌گاه که خبر رسید دیوارهای زندان در هم شکسته و آسیب‌ها به نحوی است که امکان نگهداری زندانیان در اوین وجود ندارد، انتظار همگانی این بود که در آن شرایط جنگی، طبق مصوبه شماره ۲۱۱ قوه قضاییه جمهوری اسلامی در تاریخ ۲۲ دی ۱۳۶۵، فوری زندانیان سیاسی و زندانیان بی‌خطر آزاد شوند. اما متأسفانه باز هم این مطالبه منطقی، انسانی و اخلاقی به پاسخ نرسید و همه زندانیان از اوین به زندان تهران بزرگ با همان امکانات محدود و شرایط غیراستاندارد منتقل شدند.
آن‌چه باعث شد این مرقومه را برای شما ارسال کنم پیام دیروزتان بود که «به عنوان خادمی از خُدام ملت از کلیه صاحبان حق و شکات خصوصی که بواسطه شکایت آن‌ها، احدی از مردم در زندان به سر می‌برد تقاضا و استدعا کرده بودید که در صورت امکان و صلاحدید، از شکایات خود صرف‌نظر کنند تا بدین واسطه فرصت بازگشت این زندانیان به آغوش خانواده‌های‌شان در شرایط فعلی فراهم شود.»
خواستم بدین‌وسیله بار دیگر مطالبه ملی رفع حصر بیش از ۱۴ ساله از دو خادم دلسوز این ملت مهندس میرحسین موسوی و دکتر زهرا رهنورد و نیز آزادی کلیه زندانیان سیاسی که به جرم ابراز عقیده و نقد دلسوزانه در حبس‌اند، یادآور شوم.
پیامی که من از دیروز به کرات از مردم نجیب و آگاه ایران شنیدم این است:
قبل از این که از مردم تقاضای پس گرفتن شکایات به حقشان را داشته باشید، خود پیش‌قدم شده در این شرایط که بیش از همیشه ایران عزیزمان نیاز به آرامش و انسجام ملی دارد، زندانیان سیاسی را آزاد کنید.
در پایان متذکر می‌شویم که با توجه به شرایط فاجعه‌آمیز زندان تهران بزرگ ضروری است به فوریت بررسی و رسیدگی‌های لازم صورت گیرد تا بیش از این عزیزانی که مظلومانه در اسارت مضاعف‌اند، آسیب جانی و خانواده هایشان آسیب روحی نبینند.
ولله عاقبة‌الامور
فخرالسادات محتشمی‌پور
همسر آزاده‌دربند سید مصطفی تاج‌زاده
چهارم تیرماه ۱۴۰۴
