اطلاعیه مطبوعاتی در مورد شلاق زدن به خواننده مهدی یراحی

حمله به آزادی هنر، حمله به همه‌ی ماست

مهدی یراحی – خواننده، فعال و نماد سیاسی ایرانی – به ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.

مهدی یراحی، خواننده، آهنگساز و فعال ایرانی است. او به خاطر ترانه‌های انتقادی و تعهد شجاعانه‌اش به عدالت اجتماعی و تغییرات سیاسی در ایران شناخته می‌شود.

یراحی فعالیت حرفه‌ای خود را در سال ۲۰۱۰ آغاز کرد. بسیاری از ترانه‌های او به بی‌عدالتی‌های اجتماعی، جنگ ایران و عراق و سرکوب آزادی‌های فردی می‌پردازند. ترانه‌ی پاره سنگ که پیامدهای جنگ طولانی را نقد می‌کرد، باعث شد که کنسرت‌ها و انتشار آثار او در ایران به‌طور موقت ممنوع شود.

یکی از آثار ویژه‌ی او، اجرای متفاوت اذان بود که تحسین بین‌المللی را به همراه داشت.

در جریان اعتراضات سراسری سال ۲۰۲۲ که پس از قتل ژینا (مهسا) امینی آغاز شد، او ترانه‌ی «سرود زن» را منتشر کرد که به سرود جنبش حقوق زنان در ایران تبدیل شد.

در آگوست ۲۰۲۳، یراحی ترانه‌ی «روسری» را منتشر کرد که زنان ایرانی را به برداشتن حجابشان تشویق می‌کرد – اقدامی نمادین در اعتراض به اجبار حجاب در ایران.

این اقدام منجر به بازداشت او شد، با این اتهام که «محتوای غیراخلاقی و مستهجن تولید و منتشر کرده» و «تبلیغ علیه نظام» انجام داده است.

در ژانویه ۲۰۲۴، او به دو سال و هشت ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.

در ۵ مارس ۲۰۲۵، یراحی پس از سپری کردن بخشی از محکومیت خود تحت نظارت الکترونیکی، به‌طور علنی شلاق خورد.

این مجازات وحشیانه با واکنش‌های بین‌المللی روبه‌رو شد و از سوی سازمان‌های حقوق بشری و هنرمندان سراسر جهان محکوم گردید.

مهدی یراحی یکی از مهم‌ترین صداهای فرهنگی مقاومت در ایران به‌شمار می‌رود. موسیقی او الهام‌بخش بسیاری از کسانی است که برای آزادی و عدالت مبارزه می‌کنند. او علیرغم سرکوب دولتی، به مبارزه‌ی خود برای حقوق مردم ایران ادامه می‌دهد.

بله، حمله به آزادی هنر، حمله به ارزش‌های اساسی یک جامعه‌ی آزاد و باز است. هنر نه‌تنها بیان خلاقیت فردی است، بلکه ابزاری مهم برای نشان دادن مشکلات اجتماعی، مطالبه‌ی حقوق و اعلام همبستگی است.

در ایران، جایی که رژیم به‌طور سیستماتیک هنرمندان، موسیقی‌دانان و روشنفکران را سرکوب می‌کند، همبستگی بین‌المللی اهمیت ویژه‌ای دارد.

هنرمندان و موسیقی‌دانان، صدایی قدرتمند برای جلب توجه جهانی به سرکوب‌ها و حمایت از مبارزات مردم ایران برای آزادی، دموکراسی و حقوق بشر دارند.

یک اقدام جمعی در حمایت از آن‌ها – چه از طریق موسیقی، بیانیه‌های عمومی یا اعتراضات – می‌تواند نه‌تنها به هنرمندان تحت فشار کمک کند، بلکه توجه جهان را به نقض‌های مداوم حقوق بشر در ایران جلب نماید.

پایان رژیم ایران با جنبش «زن زندگی آزادی» آغاز شده است. این جنبش تنها برای کسانی که در خیابان‌ها اعتراض می‌کنند نیست، بلکه برای همه‌ی کسانی است که آن را حمایت و با امید همراهی می‌کنند.

ما باور داریم که آزادی برای همه‌ی انسان‌ها ضروری است – اما نیازمند همبستگی با کسانی است که برای آن، جان خود را به خطر می‌اندازند.

رژیم ایران می‌داند که پایانش فرا رسیده است. به همین دلیل با تمام توان سعی می‌کند هر نشانه‌ای از آزادی و هر خواسته‌ی دموکراسی را در نطفه خفه کند. اما مردم دیگر ترسی ندارند.

نمونه‌ای از این مقاومت شجاعانه، مهدی یراحی است که قاطعانه در کنار زنان ایستاده است. او آشکارا از حقوق آنان دفاع می‌کند – از حق آن‌ها برای زندگی بدون حجاب اجباری و از حق تعیین سرنوشتشان.

دقیقا همین خواسته‌ها، محور جنبش زنان و اعتراضات با شعار «زن زندگی آزادی» است.

ما همواره کنار هم ایستاده‌ایم – این رژیم است که به مردم خود اعلان جنگ داده است. رژیم، این جنبش را تهدیدی برای بقای خود می‌بیند، زیرا به شکل مستقیم ساختارهای سرکوبگرانه‌ی آن را به چالش می‌کشد. اما به‌جای تحمل آن، تلاش دارد تا با خشونت شدید، آن را سرکوب کند.

اما مردم عقب‌نشینی نمی‌کنند. برعکس – آن‌ها این اعتراضات را گرامی می‌دارند، از آن استقبال می‌کنند و نشان می‌دهند که میل به آزادی، غیرقابل توقف است.

اجرای حکم شلاق علیه مهدی یراحی، یک انتقام‌گیری آشکار است – و هم‌زمان، مجازاتی برای تعهد بی‌وقفه‌ی او به جنبش زنان. هر ضربه‌ی شلاق بر بدن او، حمله‌ای به تمام زنان آزادی‌خواه ایران است.
خود یراحی گفته است:
«کسی که حاضر نباشد برای آزادی هزینه بدهد، آن را سزاوار نیست.»

آزادی هزینه دارد – و تنها کسانی که آماده‌ی پرداخت آن باشند، می‌توانند به آن دست یابند.

انجمن «زن زندگی آزادی»

ماینز، آلمان