پیام امیرحسین مرادی و علی یونسی در سومین سالروز بازداشت

“ما در پس رنج‌ها و سختی‌های این سالیان به فرارسیدن لحظه‌های شادی حقیقی، به طلوع صبح زیبای آزادی و به تحقق ایران آزاد آزاد یقین داریم.”

۲۲ فروردین ۹۹ همراه با ضرب و شتم شدید دستگیر و به بند ۲۰۹ منتقل شدیم. جمعا بیش از ۲ سال را در سلول های انفرادی و سلول های در بسته سر کردیم و در سومین سال به بند عمومی زندان اوین منتقل شدیم.
در این ۳ سال مسیری پرحادثه را پشت سر گذاشتیم. آن روز های سخت پس از دستگیری هنگامی که در ابتدای جوانی از کلاس درس دانشگاه به سلول های انفرادی منتقل شده بودیم، از خود می پرسیدیم که این دیوار های سنگی که بیش از ۵۰ سال از بنا شدن آن ها میگذرد شاهد درد و رنج و شکنجه های چه کسانی بوده اند؟ این دیوار ها در دل خود میزبان انسان های عاشقی بودند که برای آزادی ایران به استقبال سختی ها رفتند و با ایستادگی شان اوین را تبدیل به نمادی مشترک از سرکوب در دو دیکتاتوری کردند.
در میانه شکنجه و فشار و تهدید به اعدام، ما خود را قطره ای از رود خروشانی میدیدیم که تلاش میکند سدی به نام دیکتاتوری را که بر سر راه تاریخ ایران قرار دارد بشکند و به دشت زیبای آزادی برسد.

در دل آن روز های سخت، حمایت های شما مردم عزیز ایران پشتوانه و تکیه گاه ما شد. حمایت هایی که سدی محکم میان ما و چوبه دار شد، سدی که گذر زمان در آن اثری نکرد تا ما تمام زندگی مان را مدیون شما باشیم و این افتخاری است بزرگ برای ما، امیدداریم و در تلاشیم شایسته این حمایت های بی دریغ باشیم.

ما در آغوش مهر و حمایت های شما هموطنان از بسیاری از خطرات در امان ماندیم تا بیش از پیش خود را مدیون شما بدانیم و با خود عهد می کنیم تا آن روز که آزادی ایران را در کنار هم جشن بگیریم دغدغه آزادی خود را نداشته باشیم و لحظه به لحظه یاد آن کودکانی هستیم که بار ها برای کسب عناوین علمی از ما شایسته ترند اما فقر و تبعیض فرصت را از آن ها گرفته است.

ما نیز مانند تمام جوانانی که در خیابان ها کشته شدند آرزویی جز آزادی ایران نداریم و در برابر آن ها مقاومت در زندان وظیفه ای است کوچک بر دوش ما.

ما در پس رنج ها و سختی های این سالیان به فرارسیدن لحظه های شادی حقیقی، به طلوع صبح زیبای آزادی و به تحقق ایران آزاد آزاد یقین داریم.

دوستدار شما امیرحسین و علی
فروردين ١٤٠