تاجزاده در مرخصی و صدها اگر....! / احمد زیدآبادی
سید مصطفی تاجزاده برای شرکت در مراسم سوگ برادرش از زندان به مرخصی آمده است.
آیا اگر پیش از آنکه داغدار و سوگوار شود، به مرخصی می‌آمد، شهاب‌سنگی به زمین برخورد می‌کرد؟
آیا اگر او و همهٔ زندانیان سیاسی مشمول عفو گستردهٔ اخیر می‌شدند، بندهای نظم و ثبات مملکت گشوده می‌شد؟
اگر آقای تاجزاده و کسانی چون او اصلاً به زندان فرستاده نمی‌شدند و همچنان آزاد بودند حرفی را که از داخل زندان می‌زنند در فضای بیرون بزنند، آیا ریشه‌های امنیت می‌خشکید؟
اگر آقای تاجزاده و امثال او به جای آنکه از دایرهٔ ادارهٔ کشور حذف شوند، اکنون در مجلس یا دولت می‌بودند، آیا بلاهایی بیش از این بر سر کشور می‌آمد؟
نه! نه فقط اتفاق بدی رخ نمی‌داد که کشور از هر سو تحت فشار این همه بحران کمرشکن و خردکننده قرار نمی‌گرفت.
خب، با این حساب چه خیری از زندانی کردن تاج‌زاده‌ها برده‌اید و می‌برید که بر ادامهٔ آن اصرار دارید؟
کدام نظام در عالم از زندان کردن مخالفان سیاسی خود خیری برده است که قرار است اینجا برده شود؟
امیدوارم آقای تاجزاده دیگر به زندان بازنگردد. سن و سال و وضعیت سلامت او هم اقتضای ادامهٔ این وضع را ندارد.
اگر در بیرون از زندان بماند، قاعدتاً بحث و گفت‌وگوهای بسیاری برای ارزیابی هزینه-فایدهٔ خط‌مشی سیاسی او و نوع تأثیرش بر سرنوشت کلان کشور با شخص خودش، مورد نیاز است.
از همینجا فقدان برادر را به مصطفی و خانوادهٔ محترمش تسلیت می‌گویم و از پیشگاه خداوند برایش آرزوی تندرستی و توفیق و سربلندی و عمر طولانی می‌کنم.
تلگرام نویسنده
@ahmadzeidabad
