دولت یا بی‌دولتی؟ / احمد زیدآبادی
همین چند روز پیش بود که اسماعیل بقایی سخنگوی وزارت خارجۀ جمهوری اسلامی در واکنش به اتهامات آنتونی آلبانیزی نخست‌وزیر استرالیا مبنی بر یهودستیز بودن دولت حاکم بر ایران گفت: «مفهومی با عنوان یهودی‌ستیزی در فرهنگ و تاریخ ما جایی ندارد و این پدیده و مفهوم یک پدیدۀ غربی و اروپایی است.»
حالا شبکۀ افق که تحت مدیریت سازمان رسمی صدا و سیما اداره می‌شود، یک فرد یمنی را به نمایش گذاشته است که از حاضران در یک مراسم مذهبی می‌خواهد شعار دهند : “اللعنت علی الیهود!” حاضران هم این شعار را تکرار می‌کنند و از شبکۀ افق پخش می‌شود!
آیا این دوگانگی‌ها در سطح ساختار رسمی، از چشم دنیا پنهان می‌ماند؟
اگر یک دیپلمات خارجی ویدئوی همین برنامه را جلوی وزیر خارجه بگذارد و بر همین اساس، جمهوری‌اسلامی را به “یهودستیزی” متهم کند، او چه پاسخی خواهد داد؟ خواهد گفت، صدا و سیما یک شبکۀ خصوصی است؟ یا اینکه منظور از “یهود” در اینجا یهودیان نیستند؟!
با این وضع آیا ما واقعاً با یک State در ایران روبروئیم و یا تشکیلات هشل‌هفی که هر گوشه‌اش ساز مخصوص خود را می‌نوازد و کمترین هارمونی و هماهنگی در آن دیده نمی‌شود؟ این وضعیت با stateless بودن تفاوت دارد؟
تلگرام نویسنده
@ahmadzeidabad
