نزاع بر سر ساختمان نیست؛ مسأله تعرض آشکار به آزادی فعالیت روزنامه‌نگاران است
بیانیه انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران درباره تخلیه ساختمان انجمن توسط شهرداری تهران
رایزنی‌های چندماهه انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران با شهرداریبه نتیجه نرسید و محل استقرار انجمن صنفی سه‌شنبه ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ بازپس گرفته شد و مأموران شهرداری تابلو انجمن را نیز از ساختمان پایین آوردند.
حالا تنها تشکل صنفی روزنامه‌نگاران تهران باید به دنبال جایی دیگر برای پیگیری حقوق صنفی اعضای خود باشد یا اینکه تا اطلاع ثانوی در خیابان فعالیت‌های خود را پی بگیرد.
بر اساس بند ششم ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها، کمیسیونی برای حمایت از فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی زیر نظر شهردار تشکیل می‌شود و ساختمان انجمن صنفی نیز در همین چارچوب قانونی به روزنامه‌نگاران واگذار شده بود. اما از دوره جدید مدیریت شهری، این کمیسیون عملاً غیرفعال شده و روند بازپس‌گیری گزینشی ساختمان‌ها آغاز گردیده است.
پرسش اینجاست که از میان صدها ساختمانی که از طرف شهرداری تهران در اختیار نهادها و مراکز و اشخاص گوناگون قرار دارد چرا جایی مثل انجمن صنفی دراولویت تخلیه قرار می‌گیرد؟
آیا باید تخلیه اجباری تشکل‌هایی مثل خانه اندیشمندان علوم انسانی و انجمن جامعه‌شناسی ایران و اکنون انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران را صرفاً یک اتفاق دانست یا ادامه روندی که از مدت‌ها پیش آغاز شده است و دیر نیست که دامان نهادها و تشکل‌های مستقل دیگر را نیز بگیرد؟
چرا نهادهای صنفی و تشکل‌های مستقل بیشتر از همه در معرض آسیب قرار می‌گیرند؟ آیا شهر تهران چنان‌که مدیریت شهری در شعارهای خود می‌گوید شهری برای همه است یا شهری برای گروه‌ها و نهادها و تشکل‌های خاصی که به سلیقه مدیریت شهری و شخص شهردار نزدیک‌ترند؟
تخلیه اجباری دفتر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، تنها یک نزاع بر سر ساختمان نیست؛ بلکه تعرضی آشکار به استقلال صنفی و آزادی فعالیت حرفه‌ای روزنامه‌نگاران و چندصدایی جامعه است.
در دو سال گذشته رابطه انجمن صنفی و شهرداری تعاملی بوده است اما متأسفانه به نظر می‌رسد اکنون شهرداری راه دیگری را برگزیده است. در چنین شرایطی حق استفاده از امکان‌ها و راه‌های دیگر برای انجمن محفوظ است.
انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران
