سکته قلبی عطاالله ظفر، زندانی بهایی ۸۲ ساله در زندان
عطاالله ظفر، شهروند بهایی و زندانی ۸۲ ساله، روز گذشته پس از چند نوبت مراجعه بی‌پاسخ به بهداری زندان اوین، دچار سکته قلبی شد و به بیمارستان منتقل شد. این حادثه در حالی رخ داد که بارها وضعیت جسمی وخیم او از سوی وکیل، هم‌بندی‌ها و حتی پزشکان به مسئولان قضایی گزارش شده بود، اما هیچ اقدام مؤثری برای درمان یا توقف اجرای حکم انجام نشد.
ظفر که در مرحله اول بازداشت، به دلیل کهولت سن و بیماری قلبی، با تأیید پزشکی قانونی مشمول قرار عدم تحمل کیفر شده و از زندان آزاد شده بود، پس از مدت کوتاهی با فشار نهادهای امنیتی مجدداً محاکمه و به زندان بازگردانده شد. در حکمی عجیب و با وجود افزایش سن و وخامت بیماری، پزشکی قانونی این‌بار با فشار وزارت اطلاعات اعلام کرد که وی «قادر به تحمل کیفر» است.
حتی در همین پرونده‌ی جدید، اجرای حکم او برای شش ماه به دستور پزشکی قانونی متوقف شد، اما دوباره تحت فشار نهادهای امنیتی و به دلیل عدم استقلال قوه قضاییه و بله‌قربان‌گویی سیستم قضایی در برابر نهادهای امنیتی، او را به زندان بازگرداندند؛ بازگشتی که اکنون جان او را به خطر انداخته است.
در ماه‌های اخیر، بارها زندانیان مختلف در مراجعه به بهداری اوین، وضعیت خطرناک ظفر را گزارش کرده بودند. وکیل او نیز چندین نوبت هشدارهای رسمی و مکتوب درباره وخامت حال او به مراجع قضایی داده بود. در دو روز منتهی به سکته قلبی، عطاالله ظفر چند بار به بهداری مراجعه کرد، اما هر بار با پاسخ «چیزی نیست» به بند بازگردانده شد.
اکنون که این زندانی سال‌خورده و بیمار، با سکته قلبی و در شرایطی بحرانی در بیمارستان بستری است، باید پرسید: وقتی کسی با این سن و وضعیت جسمی را صرفاً برای فشار سیاسی و امنیتی، به زندان بازمی‌گردانند و در برابر هشدارهای مکرر نسبت به خطر جانی او سکوت می‌کنند، آیا این چیزی جز قتل است؟ قتلی با زجر، که در برابر چشم همه و با مسئولیت مستقیم نهادهای امنیتی، قضایی و پزشکی صورت می‌گیرد.
