پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - Thursday 28 March 2024
ايران امروز
iran-emrooz.net | Sun, 23.01.2022, 20:14

صبر ‌هامون سرآمد، آب هیرمند نیامد / دوشوکی


روز چهارشنبه ۲٩ دی مقامات ایرانی از جمله سعید خطیب‌زاده سخنگوی ‏وزارت خارجه، و استاندار سیستان و بلوچستان و سفارت ایران در ‏کابل با بوق و کرنا و با شعف و شادی اعلام کردند بعد از سفر وزیر ‏خارجه افغانستان به ایران، طالبان موافقت کرده‌اند دریچه‌های سد ‏کمال خان را برای سرازیر شدن حقابه‌ هامون بسوی ایران باز کنند. ‏اما ملا عبدالطیف منصور وزیر آب و برق حکومت طالبان ساعتی بعد با ‏انتشار ویدیویی اعلام کرد این آب به درخواست کشاورزان ولایت ‏نیمروز و برای سیراب‌سازی زمین‌های آنان رها‌سازی شده و مقصدش‌ هامون نیست. مولوی اختر محمد نصرت، سخنگوی وزارت انرژی و آب طالبان ‏نیز مجددا تاکید کرد که این آب برای ایران نیست. اما مقامات ‏ایرانی به نادرستی طبق معمول از دیپلماسی پویا و “مثمرثمر” خود ‏سخن گفتند، و وعده دادند که بین ۴۸ تا ۷۲ ساعت دیگر آب وارد خاک ‏کشورمان خواهد شد.‏

اما روز یکشنبه ۳ بهمن بعد از گذشت ۵ روز انتظار، نماینده ‏سیستان در مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور خود عملا این ‏ادعای “متولیان دیپلماسی” کشور را “تبلیغ دروغ” خواند. زیرا جز ‏سراب همیشگی در آن‌سوی مرز تشنه لب سیستان آبی در کار نیست. با ‏توجه به بارندگی شدید و سیلاب و “برف‌باری” فراوان در افغانستان و ‏سرریز شدن سد کمال خان از کناره‌های آن، حدس و گمان نگارنده بر ‏این بود که طالبان به ناچار  بخشی از “آب اضافی” را به مصداق ‏بارز “روغن ریخته شده را نذر امامزاده کردن” رها کرده‌اند. اما ‏شوربختانه طالبان آنقدر ضد ایرانی و ضد شیعه می‌باشند که حاضر ‏نیستند حتی روغن اضافی بر زمین ریخته شده را نذر “امامزاده” ‏کنند. تا مبادا چشم‌داشت و توقع ایرانیان از همسایه شرقی خود ‏فزونی گردد. در حقیقت طالبان، نه برای تامین حقابه‌هامون که با ‏سد کمال خان حدود ٨٠ کیلومتر فاصله و دهها انشعاب فرعی به مزارع ‏خشخاش و زمین‌های کشاورزی و دریاچه‌ها دارد، بلکه برای کنترل و ‏همچنین تامین آب مزارع خشخاش در مسیر رودخانه، دو دریچه سد را ‏موقتا گشودند. ‏

اکنون که ثابت شده است بر خلاف ادعاهای نادرست و “تقیه‌گونه” ‏مقامات جمهوری اسلامی، مقامات طالبان از جمله ملا منصور و مولوی ‏اختر بلافاصله بعد از باز شدن دریچه‌های سد کمال‌خان، حقیقت را ‏گفته‌اند که این آب برای ایران باز نشده است؛ چرا مسئولین ‏جمهوری اسلامی از مردم به خاطر وعده‌های دروغین عذرخواهی نمی‌‏کنند؛ و اینکه برنامه دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی، آنهم در ‏مقابل طالبان منزوی و مطرود، در اخذ حقابه رودخانه و تالاب بین ‏المللی‌هامون چیست؟ نماینده زابل نیز این سوال را در مجلس طرح ‏کرده است.‏

بیش از ٨ سال پیش در مقاله‌ای به‌نام “چه کسی برای دریاچه‌ هامون ‏خواهد گریست؟” نوشتم که ضعف و بی‌تدبیری جمهوری اسلامی در طی بیش ‏از سه دهه گذشته عملا چوب حراج به منافع ایران از هر چهار طرف ‏زده است”. ضعف و جبونی و سرفرود آوردن و تمکین نوکرمنشانه ‏جمهوری اسلامی در مقابل چین و روسیه که دارای حق وتو در شورای ‏امنیت سازمان ملل هستند، اگرچه غیرقابل قبول است اما می‌توان آن ‏را در چارچوب رفتارهای ضد منافع ملی جمهوری اسلامی درک کرد. ولی ‏این همه بزدلی و تسلیم و گردن نهادن تحقیرآمیز در مقابل طالبان ‏حقیقتا حیرت‌آور و غیرقابل درک است؛ علاوه بر میزبانی بیش از سه ‏میلیون پناهنده افغانی در ایران، به‌خصوص اینکه افغانستان محصور ‏در خشکی به بندر چابهار و بندر عباس و ترانزیت و سوخت، برق و ‏حتی آب شرب شهر زرنج (پایتخت ولایت نیمروز) به ایران وابسته است.‏

شوربختانه در طی ٤۳ سال گذشته همه رئیس جمهور‌های ایران به ‏سیستان سفر کرده‌اند و در مورد حقابه ‌هامون به مردم وعده دروغین ‏داده اند. ابراهیم رئیسی نیز در شهریور ماه سال جاری به سیستان ‏سفر کرد و در زابل طبق روال اسلاف خود قاطعانه گفت: “از حقابه ‏منطقه نه ما می‌گذاریم و نه مردم”. به‌قول فردوسی این حکایت خلف ‏وعده مکرر مسئولین و تشنگی سرزمین سهراب و رستم یکی داستان است ‏پر آب چشم؛ که مصداق بارز آن گفته معروف است که “ای پادشاه وعده ‏لباس گرم تو، مرا از پای درآورد”.‏

عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



 

ايران امروز (نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايت‌ها و نشريات نيز ارسال می‌شوند معذور است.
استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024