ماچادو خواستار آزادی فوری نرگس محمدی شد

ماریا کورینا ماچادو، رهبر اپوریسیون ونزوئلا و برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۵، در بیانیه‌ای که در حساب کاربری ایشان در شبکه «ایکس» منتشر شده، از نرگس محمدی حمایت کرده و خواستار آزادی فوری خانم محمدی و دیگر بازداشت شدگان در مراسم یادبود خسرو علی‌کردی در مشهد شد.

متن بیانیه خانم ماچادو:

دیروز نیروهای امنیتی ایران با خشونت نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح، را در حالی که در مراسم یادبود خسرو علی‌کردی، وکیل حقوق بشر، حضور داشت بازداشت کردند. او به‌دلیل ارتکاب هیچ جرمی بازداشت نشد؛ او را به‌خاطر شجاعتش گرفتند، به‌خاطر نپذیرفتن تحقیر به‌عنوان سرنوشت، و به‌خاطر دفاع از کرامت برابر زنان و حقوق بنیادین هر انسان.

نام نرگس محمدی به سپری برای بی‌شمار ایرانیانی بدل شده است که به آنان گفته‌اند در سکوت زندگی کنند. جمهوری اسلامی همان چیزی را می‌فهمد که همه دیکتاتوری‌ها می‌فهمند: صدایی بی‌باک که یک‌بار شنیده شود، دیگر نمی‌توان آن را نشنیده گرفت. به همین دلیل است که در ملأعام ضربه می‌زنند. به همین دلیل است که خشونت را برمی‌گزینند. آنها می‌خواهند به کل جامعه بیاموزند که حتی سوگواری نیز وقتی به همبستگی بدل می‌شود، ممنوع است.

این بازداشت، اعترافی به ترس است.

این هفته در اسلو، جهان قدرت وجدان را گرامی داشت. من به «شهروندان جهان» گفتم که  مبارزه ما، یک راهپیمایی طولانی در مسیر آزادی است. این راهپیمایی فقط ونزوئلایی نیست؛ ایرانی است؛ جهانی است. و هر بار پیش می‌رود که زنی چون نرگس، درد را به حقیقت و حقیقت را به کنش بدل می‌کند.

حکومت ایران سال‌هاست نرگس را آزار داده و زندانی کرده است؛ از جمله در شرایطی سخت و با نگرانی‌های جدی درباره سلامت او. بازداشت دوباره او در این مقطع، آن هم در یک مراسم یادبود و در برابر دیگران، هشداری حساب‌شده است: آنها می‌کوشند توجه، همبستگی و فشار اخلاقی‌ای را قطع کنند که از زندانیان سیاسی محافظت می‌کند و استبداد را افشا می‌سازد.

خطاب به دولت‌های کشورهای دموکراتیک، سازمان‌های بین‌المللی، و همه برندگان جایزه نوبل صلح و مدافعان حقوق بشر: این لحظه‌ای است که چیزی فراتر از بیانیه‌ها می‌طلبد.

ما خواستاریم:

• آزادی فوری و بی‌قیدوشرط نرگس محمدی و همه افرادی که در مراسم یادبود بازداشت شده‌اند.
• ارائه مدرک دال بر زنده‌بودن او، دسترسی به خانواده و وکلایش، و دریافت مراقبت‌های پزشکی مستقل بدون مداخله.
• اعمال فشار دیپلماتیک هماهنگ و پیامدهای هدفمند علیه مسئولان زندان‌های سیاسی و خشونت علیه حیات مدنی مسالمت‌آمیز.
• حمایت پایدار از جامعه مدنی ایران، به‌ویژه زنان، که با نظامی مبتنی بر ارعاب مواجه‌اند.

اقتدارگرایی زمانی دوام می‌آورد که اجازه داده شود در سایه‌ها عمل کند؛ وقتی جهان سرکوب را «امور داخلی» می‌نامد و زندان سیاسی را به صدای پس‌زمینه بدل می‌کند. باید به این همدستی پایان دهیم. دیکتاتوری‌ها از یکدیگر می‌آموزند؛ همکاری می‌کنند؛ روش‌ها، فناوری و مصونیت را مبادله می‌کنند. پاسخ ما باید وحدت باشد: اصول‌محور، سازمان‌یافته و خستگی‌ناپذیر.

خطاب به نرگس محمدی، به زنان ایران، به هر زندانی سیاسی و هر خانواده‌ای که پشت دیوارهای زندان چشم‌انتظار است: شما تنها نیستید. از ونزوئلا—جایی که بهای استبداد و نیروی شجاعت مدنی را می‌شناسیم—در کنار شما ایستاده‌ایم.

می‌توانند یک انسان را بازداشت کنند؛ اما نمی‌توانند حقیقت را بازداشت کنند.

ماریا کورینا ماچادو
@MariaCorinaYA