چرا ترامپ موضع خود درباره اوکراین را تغییر داد؟

دیوید بلیوینز / اسکای‌نیوز / ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۵ 

چرخشی تعیین‌کننده
در میان همه بازگشت‌های سیاسی، این یکی سرنوشت‌ساز است.

دونالد ترامپ از فشاری که بر اوکراین می‌آورد تا از بخشی از اراضی خود چشم‌پوشی کند، به سمتی رفته که اکنون می‌گوید این کشور می‌تواند تمام خاک ازدست‌رفته‌اش را پس بگیرد.

این همان فردی است که در ماه فوریه رئیس‌جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، را از کاخ سفید بیرون راند و ماه گذشته ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، را در آلاسکا از انزوای دیپلماتیک خارج کرد.

پس چه چیزی باعث این تغییر ۱۸۰ درجه‌ای شد؟ چه شد که مذاکره، به‌عنوان واقع‌بینانه‌ترین راه‌حل، جای خود را به اطمینان تازه‌ای نسبت به توان اوکراین داد، آن هم وقتی اروپا و ناتو پشت سر آن قرار گرفته‌اند؟

واقعیت‌های میدانی 
نخستین عامل می‌تواند واقعیت‌های نظامی و اقتصادی جنگ باشد. روسیه بهای سنگینی می‌پردازد؛ هم در نیروی انسانی و هم در منابع مالی.

ترامپ اذعان کرده است که مسکو با «مشکلات اقتصادی بزرگی» دست و پنجه نرم می‌کند؛ موضوعی که استدلال برای پیروزی اوکراین با کمک غرب را تقویت می‌کند.

پایداری اوکراین نیز برداشت‌ها را تغییر داده است – ناممکن اکنون ممکن به‌نظر می‌رسد، در صورتی که متحدان همچنان متعهد بمانند. 

فشار متحدان اروپایی
دومین عامل می‌تواند نقش متحدان باشد. ماه گذشته رهبران اروپایی دسته‌جمعی به واشنگتن سفر کردند تا در مورد تعامل با پوتین هشدار دهند.

اعضای اروپایی ناتو کمک خود به اوکراین را افزایش داده‌اند؛ اقدامی که ادعای مکرر ترامپ مبنی بر این‌که آمریکا بار مالی جنگ را بر دوش می‌کشد، بیشتر تضعیف کرده است.

او اکنون ناگهان همسو با کشورهای اروپایی ظاهر می‌شود، تا جایی که سرنگونی هواپیماهای روسی در صورت ورود به حریم هوایی آنان را تأیید کرده است. 

سیاست داخلی آمریکا
سومین عامل می‌تواند بیشتر به سیاست داخلی مربوط باشد. ترامپ در داخل آمریکا به‌طور فراقوه‌ای و از سوی هر دو حزب، برای رویکرد «مداراگرانه» در برابر روسیه زیر ذره‌بین قرار گرفته است.

اتخاذ موضعی سخت‌تر در حوزه دفاع ملی می‌تواند جایگاه او را در میان جمهوری‌خواهان تقویت کند و همزمان نظر میانه‌روهایی را هم جلب کند که حمایت از اوکراین را معیاری برای اعتبار ملی آمریکا می‌دانند.

تاکتیک‌های مذاکره ترامپ
عامل دیگری هم هست که نباید از نظر دور داشت: شیوه مذاکره‌ای ترامپ. او سابقه طولانی در تغییر موضع برای کسب اهرم فشار دارد.

صحبت از مصالحه شاید راهبردی برای کشاندن روسیه و اوکراین به پای میز مذاکره بوده، اما حالا که مسکو تمایلی به سازش نشان نمی‌دهد، محاسبه او دوباره به سمت احیای کامل حاکمیت اوکراین تغییر کرده است.

ترامپ و جهان
دلیل هر چه که باشد، و فارغ از این‌که در سیاست رسمی آمریکا بازتاب پیدا کند یا نه، سه روز گذشته تصویری از دونالد ترامپی نشان داده که جسارتش بیشتر شده است.

از اعلام آشکار «نفرت» نسبت به مخالفانش در مراسم یادبود چارلی کرک، تا ادعای جنجالی کشف «پاسخی برای اوتیسم» و طعنه‌هایش به سازمان ملل متحد، او در این روزها هیچ فیلتر و خودسانسوری ندارد.

کافی است میکروفونی یا تریبونی اینترنتی پیش رویش بگذارید؛ صحنه به سرعت به «ترامپ در برابر جهان» تبدیل می‌شود.