iran-emrooz.net | Sat, 18.11.2006, 13:48
اکونومیست – ١٦ نوامبر - بانکوک
جرج بوش روزهای شنبه و یک شنبه را در هانوی خواهد بود. استقبال از او صمیمانه گرم خواهد بود. به خصوص که این سفر بعد امضای پیمانی صورت میگیرد که در ماه مه امسال بین دو کشور امضاء شده است. طبق این پیمان، از جمله، امریکا متعهد شد که از عضویت ویتنام در سازمان تجارت جهانی حمایت کند.
بیل کلینتون نخستین رئیس جمهور امریکا بود که پس از جنگ پا به خاک ویتنام گذاشت.
البته قبل از سفر بوش به ویتنام مشکلاتی هم سر راه قرار گرفت. روز ١٣ نوامبر مجلس نمایندگان امریکا لایحه مربوط به برقراری "روابط کامل الوداد" بین دو کشور را رد کرد زیرا جمهوری خواهان نتوانستند اکثریت دو سوم را برای تصویب فوریت لایحه به دست آورند تا آن را قبل از سفر بوش به تصویب برسانند. بدون این قانون حد دسترسی ویتنام به بزرگترین بازار صادراتی بستگی به "میل" رئیس جمهور امریکا خواهد داشت. انتظار میرود مجلس نمایندگان ماه بعد با اکثریت عادی این قانون را تصویب کند.
بوش دومین رئیس جمهور امریکاست که از شرکت در جنگ ویتنام "جیم" شده و پس از سقوط سایگون از ویتنام دیدار میکند. سفر بیل کلینتون در سال ٢٠٠٠ با استقبال جمعیتی انبوه مواجه شد. او در سال ١٩٩٤ دستور داده بود تحریم اقتصادی ویتنام لغو شود. او یک سال بعد، در ١٩٩٥ روابط دیپلماتیک با ویتنام را احیاء کرد. فقط بیست سال طول کشید که گذشته تلخ پشت سر گذاشته شود و حکومت حزب کمونیست نیز از انزوا در آید.
حالا درهای ویتنام بروی کسب و کار باز است. صادرات به امریکا به ٦.٦ بیلیون دلار در سال رسیده و هم چنان رو به رشد است. صادرات امریکا به ویتنام ٢/١ بیلیون دلار است. کوکاکولا و سیتی بانک از نخستینها بودند که همراه با پرزیدنت کلینتون وارد ویتنام شدند. طولی نخواهد کشید که موتورسیکلتهایهارلی-داویدسون خیابانهایهانوی را پر کنند.
از ٣ سال پیش به این سو، با بهبود سطح همکاریها در عرصه امنیت و ضد تروریسم، ناوگان امریکا مرتبا از بنادر ویتنام بازدید میکنند. با این حال تمام مسایل دردناک هنوز حل نشده اند. آسیب دیدگان از ماده شیمیایی به نام Agent Orange، که امریکا برای ریختن برگ درختان جنگلهای ویتنام در دوران جنگ به وفور از آن استفاده کرده بود، هنوز غرامت میخواهند. واشینگتن پست هفته پیش از قول مقامات امریکایی نوشت که دو کشور به توافقی دست یافته اند که طی آن ایالات متحده هزینه عملیات پاکسازی را برعهده خواهد داشت. در ماه جاری دو کشور توافق کردند که مرحله دوم عملیات پاکسازی مقادیر عظیمی از مواد منفجره و مینهای نفرکش که خاک ویتنام را آلوده است و هم چنان قربانی میگیرد هرچه زودتر آغاز شود. دو کشور هم چنین در رد گیری صدها امریکایی و لیست بلند بالاتری از ویتنامیها، که نامشان در لیست مفقودین جنگی آمده است، پیشرفتهایی بدست آورده اند. ٩ نوامبر پنتاگون اعلام کرد هویت بقایای جسد یک امریکایی که در جنگ ویتنام کشته شده بود است را شناسایی کرده است.
امریکا هنوز حکومت ویتنام را "یک حکومت اقتدارگرا" “an authoritarian state” میشناسد که حقوق بشر را نقض میکند. اما در آوریل گذشته امریکا پیشرف آن کشور در برخی عرصهها، مثل آزادی برخی ناراضیان سیاسی و امضای یک توافقنامه پیرامون آزادیهای مذهبی را ستود. به همین دلیل روز ١٣ نوامبر امریکا نام ویتنام را از لیست کشورهایی که در آنها اختناق مذهبی وجود حذف کرد. در همان روز ویتنام یک فعال دموکراسی خواه امریکایی- ویتنامی را که برای ١٤ ماه به اتهام "فعالیتهای تروریسی" در زندان بود را به امریکا تحویل داد.
ویتنامیها احساس میکنند اگر کشورشان جنگهای نیمه قرن بیستم را نداشت حالا وضع آنها مثل تایوان و سنگاپور بود. تمایل آنها به کار کردن با امریکا و سایر دشمنان دیروزین به این کشور کمک کرده است که از زخمهای بجا مانده از خصومتهای گذشته عبور کنند. تونی سالزمن، یک سرمایه گذار امریکایی که چندین پروژه در ویتنام دارد، میگوید:
"در این ١٤ سالی که در ویتنام هستم هرگز کوچکترین نشانی از خصومت ندیدهام. بیش از نیمی از مردم ویتنام بعد از پایان جنگ زاده شده اند. برای آنها جنگ موضوعی مربوط به کتابهای تاریخ است. برای امریکا کشوری با ٨٣ میلیون جمعیت و با نیروی انسانی بسیار ارزان، که رشد سالانهای همانند چین، کشوری بسیار جذاب است. تازه یک منفعت مشترک بیان نشده، مهار چین، نیز بین امریکا و ویتنام وجود دارد. اینها دلایل کافی است برای این که ما گذشته را به گذشته بسپاریم.
" width="640" />