اهالی دو شهر شمالی و جنوبی کشور دست به کار حفظ محیط‌ زیست‌شان شده‌اند و حالا یکی دو روزی است عکس‌های‌شان در فضای مجازی سروصدا به پا کرده است. شمار زیادی از فعالان و دوستداران محیط ‌زیست با تشکیل زنجیره انسانی در محل اجرای یک طرح در روستای گردشگری چاهک به این طرح اعتراض کرده و خواستار منحل‌شدنش شده‌اند و از سوی دیگر خبر آمده که جمع زیادی از مردم کیاسر و فولادمحله، از توابع شهرستان ساری، در اعتراض به دپوی زباله این شهرستان در منطقه چهاردانگه و آلوده‌شدن محیط ‌زیست، در محدوده دپوی زباله تحصن کرده‌اند.
گفته می‌شد معاون فرماندار ساری در محل حاضر شده اما معترضان با تشکیل حلقه انسانی دور خودروی او، خواهان مذاکره با مقامات ارشد استان شده‌اند. بحث دپوی زباله در مازندران مدت‌های زیادی است که خبرساز شده است و مردم می‌خواهند فکری به حالش شود اما ماجرای روستای چاهک ماجرای دیگری است. در این روستا قرار است طرح تولید و تکثیر لارو میگو عملیاتی شود که شرکت‌کنندگان در این گردهمایی، محل اجرای طرح تولید و تکثیر لارو میگو را در این منطقه بکر و گردشگرپذیر قابل توجیه ندانسته و خواستار توقف و انتقال محل این طرح به نقطه دیگری هستند.
یکی از ساکنان این روستا به ایرنا گفته: «سرمایه‌گذاری که قرار است این طرح را در این منطقه بکر اجرا کند، تخلفات عدیده‌ای ازجمله در زمینه روند تمدید مجوز بدون حتی تجهیز کارگاه در بازه زمانی اعتبار مجوز قبلی تحت عنوان تکثیر لارو میگو و رعایت‌نکردن فاصله مجاز تا روستا، تهدیدات آلودگی زیست‌محیطی و بهداشتی، تخریب مرتع غنی ساحلی باقیمانده دارای پوشش گیاهی و درخت کنار کهنسال انجام داده است.»
همچنین غلامرضا نعمتی، مدیر انجمن یاوران سبزاندیش طبیعت گناوه، می‌گوید که در اجرای این طرح به حریم ۶۰ متر دریا و استحصال ۶۰‌درصد بستر خور و رودخانه فصلی گزک تعرض شده است و تعدادی از درختان آن تخریب شده‌اند. «جانمایی طرح در این منطقه گردشگری خلاف مقررات است و با وجود بزرگترین زیرساخت شهرک شیلاتی کشور در این شهرستان، واگذاری اراضی ساحلی مرتعی که قابلیت گردشگری و تأمین معیشت روستایی دارد به سرمایه‌گذار ابهام و نیاز به تجدید نظر دارد.» درنهایت و با توجه به اعتراضات ادامه‌دار امان‌الله حیدری، مدیرجهاد کشاورزی گناوه، گفت که «باتوجه به شکایت و اعتراض اهالی این روستا، پیگیری‌های لازم در دست اقدام است که پس از بررسی و حصول نتیجه اطلاع‌رسانی خواهد شد.»
هنوز مشخص نیست اجرای این طرح عملیاتی خواهد شد یا خیر اما حضور مردم برای به ثمر رسیدن این طرح‌ها و مواجهه با مشکلات محیط‌ زیستی ازجمله مواردی است که توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. هر چند پیش از این هم بارها شاهد شکل‌گیری زنجیره‌های مختلف بوده‌ایم؛ نمونه‌اش زنجیره انسانی فعالان محیط‌زیست در مازندران برای حفاظت از جنگل‌ها در ‌سال ۹۴ و یا ایجاد حلقه انسانی برای حفاظت از کارون بود.
نمونه‌هایی که شاید خیلی‌ها آن را نمایشی عنوان کردند و اتفاقی دانستند که نتیجه عملیاتی دربرنخواهد داشت.
محمد درویش، فعال محیط‌ زیست که پیش از این مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط‌ زیست هم بوده به «شهروند» می‌گوید که مردم در تمام این سال‌ها از نظر دغدغه‌مندی یک سر و گردن از مسئولان بالاتر بوده‌اند و همین هم عاملی شده تا وارد میدان شوند.
«متاسفانه نه سازمان محیط ‌زیست و نه سایر ارگان‌ها دغدغه‌ای برای آموزش مردم در حوزه حفظ محیط‌ زیست ندارند. این در حالی است که هر بار اطلاع‌رسانی درست و به وسیله گروه‌های دغدغه‌مند انجام شده، مردم به سرعت و خوبی واکنش نشان دادند و پای کار آمدند.»
او می‌گوید که لازم است تا نگاه نسبت به فعالیت تشکل‌های محیط زیستی تغییر کند و اجازه دهیم که این حرکت‌های خودجوش گسترده شوند؛ این اتفاق به نفع کشور است و باید این را بپذیریم. «آموزش‌های مردمی ما ناقص است و تلاش‌ها هم نتوانسته آن را درست کند.
این اتفاق نمی‌تواند به نفع آینده کشور باشد. ما باید فرزندان‌مان را از همان ابتدا دغدغه‌مند بار بیاوریم.» درویش معتقد است که حفظ سرمایه اجتماعی در گروی فعالیت‌های مختلف است؛ فعالیت‌هایی که بتواند همبستگی را افزایش دهد و ایجاد این همبستگی هم جز با اطلاع‌رسانی دقیق میسر نخواهد شد. «در حال حاضر اکثر اخبار از طریق شبکه‌های اجتماعی رد و بدل می‌شود و همین هم نکته‌ای است که باید تغییر کند.»