عباس صفاری، شاعر و نویسنده، بر اثر کرونا درگذشت
عباس صفاری، شاعر، نویسنده و مترجم، در پی ابتلا به کرونا و در سن ۶۹سالگی در کالیفرنیا درگذشت.
به گزارش ایسنا، شایسته صفاری، خواهر این شاعر با اعلام این خبر گفت: «او در حدود ساعت ۶ صبح امروز (هفتم بهمن‌ماه) به وقت ایران در بیمارستانی در نزدیکی محل زندگی‌اش در کالیفرنیا از دنیا رفت.»
او در خصوص علت درگذشت عباس صفاری بیان کرد: «او پیش از این بیماری ریوی داشت اما مدتی پیش به کرونا مبتلا شد، البته گفتند که خوب شده و او در خانه بود. اما ریه‌هایش هنوز درگیر بود و آسیب دیده بود و چون از پیش هم بیماری ریوی داشت، مجددا حالش وخیم شد.»
به گفته شایسته صفاری، درخصوص چگونگی خاک‌سپاری این شاعر هنوز تصمیمی گرفته نشده است.
عباس صفاری چندی پیش در گفت‌وگویی، از ابتلای خود، خانواده و حتی نوه سه‌ساله‌اش به ویروس کرونا خبر داده و گفته بود که چند هفته‌ای با این بیماری درگیر بوده و رو به بهبود رفته است.
زندگی‌نامه(ویکی‌پدیا)
عباس صفاری شاعر ایرانی در سال ۱۳۳۰ در یزد متولد شد و در تهران پرورش یافت. خدمت سپاهی را در بلوچستان گذراند. پس از خدمت به استخدام بهداری اداره راه درآمد و در مناطق دور افتاده‌ای مانند دشت مغان و بندر جاسک به کار پرداخت. در تابستان ۱۳۷۶ به قصد ادامه تحصیل به کالیفرنیا رفت و تا زمان مرگ مقیم شهر لانگ بیچ بود.
رشته تحصیلی او هنرهای تجسمی بود که پیش از گرفتن مدرک آن ترک تحصیل کرده و به کار آزاد روی آورد کارنامه ادبی-هنری او با شعر و ترانه آغاز و سر از طراحی و نقاشی درآورد.
اولین مجموعه شعر او با عنوان «در ملتقای دست و سیب» در سال ۱۹۹۲ در کالیفرنیا چاپ شد که جایزه ادبی باران را برای بهترین مجموعه شعر چاپ خارج از کشور در آن سال به خود اختصاص داد.
در ایران ترانه‌هایی برای فرهاد مهراد، گیتی پاشایی و دیگر خوانندگان پاپ نوشته بود.
سومین مجموعه شعرش را با عنوان ” دوربین قدیمی و اشعار دیگر ” در تهران منتشر کرد و همان سال جایزه شعر امروز ایران (کارنامه) به آن تعلق گرفت.
پس از موفقیت دوربین قدیمی به توصیه مجید روشنگر همکاری‌اش را با انتشارات مروارید آغاز کرد که حاصل آن پنج مجموعه شعر و سه کتاب ترجمه شعر سرایندگان کهن مشرق زمین بود. دفتر ” کبریت خیس ” یکی از همین دفاتر است. صفاری از شاعران تأثیرگذار بعد از انقلاب است که به رغم دوری از ایران سهم به سزائی در تثبیت زبان ساده و محاوره‌ای در شعر سال‌های اخیر داشت.
شعرهای عباس صفاری تا کنون به چندین زبان مختلف از جمله انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیائی، عربی و کردی ترجمه شده‌است. مجله فرانسوی زبان (تهران ریویو) در یکی از شماره‌هایش بخش ادبیات خود را به معرفی و ترجمه اشعار او اختصاص داده‌است. شعر بلندی نیز به نام هبوط یا (حکایت ما) دارد که ترجمه انگلیسی اش چندین سال در کتاب درسی رشته ادبیات دانشگاه در آمریکا بوده‌است.
صفاری در کنار کار شعر و ترجمه، به ساختن چوب نگاره و چاپ دستی آن با پرس‌های ساخت دست می‌پرداخت.
عباس صفاری قبل از انقلاب، فرصتی را به ترانه‌سرایی پرداخت. او چندین ترانه را به خوانندگان پاپ سپرد که مشهورترین آن‌ها ترانه اسیر شب بود که با صدای فرهاد مهراد و آهنگ سازی محمد اوشال منتشر شده‌است.
شعر زیر را عباس صفاری برای درگذشت عمران صلاحی سروده بود:
بزرگترین اشتباه عمران صلاحى
تا نرفته بودى
از شكاف پوستت هرازگاه
سَرَك می‌كشيدم
و دلى را می‌ديدم
كه به درياى شيطنت می‌زنى
بى آن كه شيطان
هوايت را داشته باشد
حالا كه رفتهاى
دوستى جديد از آن سرِ دنيا
براى ويژهنامهى هجرتت
از من شعرى خواسته است
فقط می‌توانم بگويم
هجرت نسنجيدهات
بزرگترين اشتباه زندگی‌ات بود
به شاملو می‌آيد
كه مانند يك چنگنواز مقدونى
ميان ابرها بنشيند
و نوايى كلاسیک را
با چنگ زرينش بنوازد
اما تو آن بالا
ميان فرشتگانى كه اجازه‌ى خنديدن ندارند
به چه درد مىخورى؟
