سوت پایان افشاگری در مبارزه با فساد
امتداد-گروه سیاسی: به نظر می رسد قطار مبارزه با فساد به زودی سوت پایان را خواهد کشید. برخی معتقدند حتی برای اتمام این روند احتمال برخی دستگیری ها نیز وجود دارد. البته این مسائل در حد ادعاهای غیرقابل اثبات است و اساسا مشخص نیست اتفاق بیفتد. حتی با وجود جریان مشکوکی که برای برادران صدرالساداتی در هفته گذشته پدید آمد.
با این حال ما از اظهارات سیدابراهیم رئیسی در جلسه شورای عالی قوه قضائیه در روز یازده شهریور ۹۸ می توانیم به روشنی این موضوع را در یابیم که قوه قضائیه قرار است با انتشار اطلاعات به قصد مبارزه با فساد جلوگیری کند.
رئیس قوه قضائیه در این نشست گفته بود: «اگر کسانی به هر نحو گزارشی درباره زد و بندها، حیف و میل بیت المال، تخلف و تعدی به حقوق مردم دارند، باید آن را به دستگاههای مسئول اعلام کنند و دستگاه ها نیز باید اقدام کنند زیرا اقدام از ناحیه سه قوه و نهادها می تواند برای مردم اطمینان بخش باشد.»
او همچنین روز شنبه ۱۶ شهریور ماه گفته است: «دشمن می‌خواهد موجی از فساد را در کشور ایجاد و القا کند البته ممکن است جولان‌هایی داشته باشد اما روایی ندارد» محسنی اژه ای معاون قوه قضائیه نیز در تایید گفته بود: «مردم باید هر نوع فسادی را به دستگاههای مربوطه اطلاع دهند»
معنای این سخنان کشیدن سوت پایان برای افشای اسناد تخلفات است. چرا که از گذشته نیز مشکل این نبود که افراد گزارشهای تخلفات را به دست مسئولان نمی رساندند، بلکه مساله این بود که تا زمانی که آنها رسانه ای نشده بودند، همان مسئولان به آن رسیدگی نمی کردند.
همچنین پر واضح است که ارائه اسناد تخلفات یک مسئول به همان مرجع هیچ نتیجه ای در برنخواهد داشت. به عنوان مثال تصور کنید، قرار باشد کسانی اسناد تخلفات طبری پور یا ۱۶۵۰ قاضی متخلفی که آقای آملی لاریجانی در دیدار سال ۹۷ با رهبری به آنها اشاره کرد را به قوه قضائیه بدهد. حاصل چه خواهد بود؟ آیا در درون قوه قضائیه که طبری پور از اختیاراتی برخوردار بود و فردی مهم به شمار می آمد، امیدی به برخورد با طبری پور وجود داشت؟
مثال دیگر این موضوع افشای اطلاعات مربوط به حساب های قوه قضائیه است. به یاد داریم که حتی زمانی که این اسناد از سوی محمود صادقی نماینده مجلس هم منتشر شد، نه تنها اقدامی در جهت توضیح و برخورد صورت نگرفت، بلکه خبرها حاکی از اقدام برای دستگیری شبانه وی در ایام تعطیل نیز به گوش رسید.
شاهد مثالی دیگر افشای بدهکاران کلان بانکی بود که لیست آن را هم محمود صادقی منتشر کرد و هم احمد توکلی خواهان بازپس‌گیری ارقام وام های نجومی شده بود. با این حال تا زمانی که دادگاه های جدید به راه نیفتاده بود هیچ اتفاقی در این خصوص رخ نداد.
مضافا اینکه آقای رئیسی آمده بود تا شرایط را برای افشای بیشتر اسناد تخلفات فراهم کند. به این معنا اگر منتشر کننده حرفی را درست و با سند زده بود قوه قضائیه به تخلفات فرد رسیدگی می کرد. اگر حرف غلطی زده و اتهام ناروایی وارد کرده بود منتشر کننده باید هم تاوان آن را می پرداخت.
با این حال حرف آقای رئیسی عملا به معنای کشیدن سوت پایان برای افشای اسناد تخلفات به حساب می آید. مگر آنکه قوه قضائیه شرایط مناسب و مصونیت های همگانی (نه فقط برای جناحی خاص) ایجاد کند تا ضمن انتشار اسناد تخلفات، فشار افکارعمومی نیز سبب سهولت برخورد قضایی با مجرمان شود.
