بی‌خبری همسر نازنین زاغری از وضعیت او
همسر نازنین زاغری: «از وضعیت او پس از انتقال به بخش اعصاب و روان بیمارستان هیچ اطلاعی نداریم»
همسر نازنین زاغری، زندانی دوتابعیتی که از روز دوشنبه ۲۴ تیرماه از بند زنان زندان اوین به بخش اعصاب و روان بیمارستان امام خمینی منتقل شده است به کمپین حقوق بشر در ایران گفت خانواده و وکیل نازنین زاغری از زمانی که به این بخش منتقل شده تاکنون که چهار روز می‌گذرد اجازه هیچ تماس تلفنی یا ملاقاتی با او را نداشته‌اند و به شدت نگران وضعیت او هستند.
ریچارد راتکلیف با بیان اینکه ماموران سپاه پاسداران که از اتاق نازنین مراقبت می‌کنند نه تنها اجازه ملاقات خانواده و وکیل نازنین را با او نداده‌اند بلکه این ماموران روز ۲۵ تیرماه مادر او را نیز تهدید کرده‌اند که در صورت ماندن در اتاق انتظار، او را بازداشت خواهند کرد.
نازنین زاغری، زندانی دو تابعیتی ایرانی– بریتانیایی که در اعتراض به ادامه زندان بدون توجه به موضوع قانون آزادی مشروط ، از تاریخ ۲۵ خرداد تا هشتم تیرماه برای ۱۵ روز دست به اعتصاب غذا زده بود، در تاریخ دوشنبه ۲۴ تیرماه به بخش اعصاب و روان بیمارستان امام خمینی منتقل شد.
ریچارد راتکلیف پنج روز پس از انتقال همسرش به بخش اعصاب و روان بیمارستان امام خمینی و نامشخص بودن روند معالجه، وضعیت او را «عمیقا نگران‌کننده» خواند و گفت در هفته دوم اعتصاب غذای نازنین، بازجویان سپاه پاسداران در طی «سه بار ملاقات» به او فشار آورده‌اند که «سندی علیه دولت بریتانیا» امضا کند و گرنه در دادگاه پرونده دومش با «مجازات طولانی‌تری» مواجه خواهد شد.
ریچارد راتکلیف درباره دلیل انتقال همسرش به بخش اعصاب و روان بیمارستان امام خمینی گفت: «رییس بهداری زندان هفته گذشته چهارشنبه ۱۰ جولای به نازنین گفته بود او هفته بعد به بیمارستان منتقل خواهد شد. چیزی که در نهایت دوشنبه ۲۵ جولای اتفاق افتاد. بیشتر از دو ماه پیش روانپزشک خودش گفته بود نازنین به دلیل شرایط روحیش فورا باید به بیمارستان منتقل شود . با این حال در آن زمان بهداری زندان اوین گزارش روانپزشک او را به کمیته بهداشتی ارسال نکرد، کمیته‌ای که باید نهایتا تشخیص و دستور ارسال نازنین را به بیمارستان می‌داد. حالا من نمی‌دانم چرا ناگهان هفته گذشته رویه تغییر کرد. فقط می‌دانم نازنین با اتمام اعتصاب غذایش روشن کرده بود که دیگر نمی‌تواند بیشتر از این ادامه دهد و پس از آن نیز بیانیه سازمان ملل در اعتراض به نادیده گرفته شدن رسیدگی به وضعیت سلامتی او بود که از سوی گزارشگر ویژه شکنجه و گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران امضا شده بود.»
همسر نازنین با تاکید بر اینکه مسوولان زندان اجازه بستری شدن او را در بیمارستان خصوصی نداده‌اند، به کمپین گفت: «به او گفته شد که فقط به بیمارستان امام خمینی منتقل خواهد شود و همین اتفاق هم افتاد. اما چیزی که باعث تعجب ما شد این است این بار ماموران سپاه پاسداران با او به بیمارستان رفته‌اند در حالی که همیشه ماموران زندان، او را و بقیه زندانیان را به بیمارستان منتقل می‌کنند.»
آقای راتکلیف همچنین با اظهار اینکه تاکنون هیچ اجازه تماس تلفنی یا ملاقات خانواده و وکیل با نازنین در بیمارستان داده نشده، به کمپین گفت: «هیچ ارتباط تلفنی یا ملاقات با او صورت نگرفته است. روز سه‌شنبه پدرش سعی کرد که او را در بیمارستان ملاقات کند اما موفق به ملاقات با او نشد. ماموران سپاه به او گفتند که نازنین در بخش روانپزشکی بیمارستان است اما به پدرش نگفتند که چه درمانی بر روی او انجام می‌شود دارد و تا چه زمانی باید در آن بخش باشد، همین‌طور اجازه تماس تلفنی هم به او نداده‌اند. او تا پایان روز آنجا به امید دیدار دخترش منتظر بوده و بعد به ناچار به خانه بازگشته است. در روز چهارشنبه مادرش به بیمارستان رفت اما فقط توانست یک ساعت آنجا بماند. ماموران سپاه او را تهدید کردند که اگر بخش انتظار را ترک نکند برای بازداشت او به پلیس خبر خواهند داد. روز پنجشنبه هم وکیلش برای ملاقات او تلاش کرد اما به او هم اجازه داده نشد.»
ریچارد راتکلیف گفت حتی سفیر بریتانیا هم موفق به گرفتن هیچ خبری نشده است: « ما حتی از سفیر بریتانیا خواستیم تا او را در زندان ملاقات کند. اما وزارت امور خارجه ایران در مقابل درخواست سفیر به او گفتند که آنها نمی توانند کمکی در این مورد بکنند.»
همسر نازنین زاغری با اظهار نگرانی شدید از وضعیت همسرش و مشخص نبودن نوع بیماری و معالجه او به کمپین گفت: «از نظر من او در حال حاضر ممنوع الملاقات شده. اینکه بارها درخواست ملاقات رد شده و در بخش روانپزشکی تحت مداوای نامشخص قرار گرفته عمیقا نگران‌کننده است، به خصوص در شرایطی که در هفته دوم اعتصاب غذایش بازجویان سپاه سه بار با او ملاقات کردند و به او فشار آوردند که سندی علیه دولت بریتانبا امضا کند و اعتراف تازه‌ای بکند و موافقت کند که پس از آزادی برای ایران جاسوسی کند و در غیر این صورت در دادگاه دوم به مجازات طولانی‌تری محکوم خواهد شد. نازنین در حال حاضر در وضعیتی قرار داده شده که می‌توانند او را از طریق گوناگون مورد فشار قرار دهند.»
براساس بیانیه‌ای که توسط کمپین حمایت از نازنین زاغری در ۲۵ تیرماه منتشر شده است نازنین زاغری پیش از بستری شدن در بیمارستان گفته است: «من قبل از اینکه برای دیدار خانواده‌ام به ایران بیایم، سلامت و خوشحال بودم. سه سال و اندی پس از آن حالا در یک کلینیک سلامت روان بستری شده‌ام.»
در ۲۰ خرداد چند تن از کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل نام نازنین زاغری را در بین فهرستی از زندانیان سیاسی در ایران قرار داد که از دسترسی به درمان پزشکی مناسب محروم بودند.
این کارشناسان در در نامه خود نوشتند: «در طی ماه‌های گذشته ما همچنان گزارش‌هایی را مبنی بر دریافت نکردن درمان پزشکی مناسب شامل بیماری‌هایی که خطر جانی دارند، دریافت کردیم.» آنها افزودند: «به نظر نمی‌رسد که این موارد یک سری رخداد‌ها جدا باشند و بیشتر به یک الگو در حال تکرار می‌مانند.»
خانم زاغری راتکلیف، کارمند بنیاد خیریه توماس رویترز، از فروردین ۹۵ در بازداشت به سر می‌برد و محکوم به پنج سال زندان است. او در حال حاضر بیش از نیمی از آن را گذرانده است و براساس ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی ایران از پاییز ۱۳۹۶ واجد شرایط آزادی است. بر طبق این ماده، پس از سپری کردن یک سوم دوران محکومیت، دادگاه می‌تواند دستورالعمل آزادی مشروط مجرم را صادر کند. طبق این قانون، حسن اخلاق و رفتار زندانی در دوران زندان، اطمینان از عدم ارتکاب جرم و جبران ضرر متضرر از جرم برای اعطای آزادی مشروط به یک زندانی لحاظ می‌شود.ز
خانم زاغری، مادر یک کودک ۵ ساله که از زمان بازداشت او تاکنون در تهران نزد پدربزرگ و مادربزرگش نگهداری می‌شود به دلایل سیاسی به گروگان گرفته شده است.
او از زمان بازداشت تاکنون فقط یک بار در شهریور ۹۷ به مدت سه روز به مرخصی آمده است. این زندانی پس از بازگشت به زندان به دلیل غم دوری از دختر خردسالش دچار تشنج عصبی شد. خانم زاغری پیش از این یک بار دیگر در تاریخ ۲۶ دی ماه ۹۷ در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی به بیماریش به مدت سه روز دست به اعتصاب غذا زد. او به اعتصاب خود با قول‌های مسوولان زندان برای پیگیری وضعیت پزشکی و انتقال او به بیمارستان پایان داد. در این اعتصاب نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و زندانی بیمار دیگر نیز شرکت کرده بود.
نازنین زاغری به همراه همسرش در تاریخ ۲۵ خرداد ماه در اعتراض به ادامه بازداشت او هر دو دست به اعتصاب غذا (تر) زدند، نازنین در داخل زندان و آقای راتکلیف در مقابل سفارت ایران در لندن. در آن زمان ریچارد راتکلیف به کمپین گفته بود او اعتصابش را تا زمانی که نازنین ادامه بدهد، ادامه خواهد داد. خانم زاغری به دلیل وضعیت جسمی و نگرانی برای آینده دخترش در تاریخ هشتم تیرماه دست از اعتصاب غذا کشید.
