چالش «نجفی» / علی شکوری‌راد
امتداد
دکتر نجفی یک نیروی شش‌دانگ اصلاح‌طلب و دارای ذهن منظم و فکر راه‌گشا و توان مدیریت و اجرائی بالا و در عین حال پاک‌دست و بااخلاق بود. به همین دلیل اعتبار بالایی بین اصلاح‌طلبان داشت. هرگاه در شورای مشورتی آقای خاتمی حضور می‌یافت مورد تکریم ایشان و‌اعضاء قرار مى‌گرفت. در سال ۹۲ رئیس کارگروه گفتگو با دکترعارف و دکتر روحانی و ارزیابی آن دو نامزد انتخاباتی بود و نظر این کارگروه به شورای مشورتی و آقای خاتمی جهت داد تا از آقای روحانی در آن انتخابات حمایت کنند.
اکنون روشن شده که وی پس از چهل سال حضور در سطوح بالای مدیریت و مسئولیت فقط یک خانه و یک خودرو داشته‌است. اطلاعات موجود و صورت ظاهر قضایا دلالت بر این دارد که نجفی از یک زمانی در سالهای اخیر دچار لغزش در ارتباط با یک خانم بسیار جوان‌تر از خود شده است و در حالی‌که همسر محترمه و وفاداری داشته، مبادرت به صیغه آن خانم و سپس ازدواج با او کرده‌است و نیز قصد داشته است از خانم اول خود جدا شود.
درست در همین بازه زمانی، او به پيشنهاد فراكسيون‌های اتحاد و کارگزاران و با اتفاق آراء شورای شهر پنجم به عنوان شهردار انتخاب شد. وی حدود هفت‌ماه شهردار تهران بود و نهایتا با فشار اطلاعات سپاه و قوه قضايیه وادار به استعفا شد. در همان ابتدا سازمان اطلاعات سپاه مخالف او بود و تلاش بسيار صورت داد تا حكم وى از سوى وزير كشور صادر نشود. با این حال با پيگيرى و فشار دكترجهانگيرى، معاون اول رئيس جمهور، حكم صادر شد اما مخالفان او همان موقع اعلام كردند که او حداکثر تا پايان سال شهردار خواهد بود و تا آن موقع به هر روی کنار خواهد رفت. وعده‌ای که در روزهای پایانی سال به آن جامه عمل پوشاندند.
او پس از شهردار شدن، آقايان تابشيان، برادرخانم خود و حسينى مكارم را مشاوران اصلى خود قرار داد و ارتباط خود را با حزب كارگزاران و اتحاد به حداقل رساند و پس از بيش از سه ماه كه انتصاب‌های اصلى خود را انجام داده بود اتاق فكرى تشكيل داد كه در آن افراد متنوعی از جمله از حزب كارگزاران و اتحاد نيز حضور داشتند.
جهت گيرى اصلى نجفى مبارزه با فساد و رانت در امور مربوط به شهردارى بود و در گزينش همكاران ملاحظه پاکدستی آنها را داشت.
نجفی همچون سایر تجربیات مدیریتی خود در مدت کوتاه شهرداری موفق بود و رویکردهای درستی نشان داد.
کاملا روشن است که فشار سپاه و دستگاه قضا برای وادار کردن نجفی به استعفا بخاطر لغزش او در ارتباط با آن خانم جوان نبوده است بلکه رویکردهای مدیریتی او در شهرداری علت اصلی بوده است. اگر واقعا خطای قانونی نجفی که منجر به تشکیل پرونده قضایی شده بود در حدی بوده است که او را در معرض بازداشت قراردهد چطور پس از استعفای او از شهرداری دیگر پیگیری نشد.
من هرگز برای نجفی حکم برائت صادر نمی‌کنم اما توجه می‌کنم که او در معرض بغض سیاسی و توطئه امنیتی دولت پنهان بوده‌است و حتی اگر لغزش او در ابتدا خطای شخصی بوده باشد، در ادامه، بدخواهانش هر چه از دستشان برآمده برای زمین زدن و نابود کردن او انجام داده‌اند. آنچه نجفی را در مرکز سیبل مخالفان او قرار داد لغزش او نبود بلکه توانمندی فکری و مدیریتی اصلاح‌طلبانه او بود.
زبان ما، بخاطر خطا و لغزش بارز وی، در دفاع از او کوتاه است بخصوص حالا که به قتل همسر دومش اعتراف کرده و بار این جنایت نیز برعهده اوست. با این حال لزومی ندارد چاقوی کسانی که می‌خواهند ریشه او را قطع کنند تیز کنیم.
البته افکار عمومی پس از شوک اولیه ناشی از شنیدن خبر قتل و اعتراف نجفی به انجام آن، هوشمندانه این تهدید را به فرصتی برای پرسشگری و چالش با رویکرد دولت پنهان در از میدان بدر کردن نیروهای توانمند تبدیل کرده‌است. اتفاقی که ورای همه اراده‌ها و تحلیل ها رخ داده است. به همین سبب معتقدم به هیچ وجه نباید اجازه داد اختلافات گذشته اصلاح‌طلبان بر سر انتخاب نجفی به عنوان شهردار اسبق تهران، برجسته و کانون بحث شود و این اتفاق جالب و جهت‌گیری درست افکارعمومی تحت الشعاع آن قرار گیرد.
